Mangosteen is also considered as the Queen of fruits, and the food of the Gods, Mangosteen is slightly sweet and sour in taste. This fruit is purple in colour, it has a white fleshy pulp inside. The mangosteen is a small fruit, about the size of a tangerine or an orange. The outer shell of the mangosteen fruit is hard, but we can open it quite easily by simply pressing it firmly at the centre or twisting the outside until it breaks apart. From the outside, the fruit has a hard purple cell and from inside it is purest white. The white part is what we can eat. This fruit is good for our health. It is the source of vitamin C. It protects our body from many diseases and also heals our bodies. Mangosteens are grown in various parts of South-East Asia like Thailand, Malaysia and Singapore. Mangosteen is the famous fruit of Thailand. Mangosteen is also an evergreen plant.
आमाबाबा भन्ने शब्द नै कति महान छ। आमा मलाई जन्माउनु भयो,यस धर्तीमा उभिन लायक बनाउनु भयो । मेरा हरेक इच्छालाई पूरा गरिदिनुभयो। म सानो छँदा मलाई केहि होला कि भनेर रात भर जागाराम बस्नु भयो। मलाई केहि भयो भने म रुनु भन्दा अगाडि मेरी आमा रुनुहुन्थ्यो । म भोको नरहुँ भनेर मलाई अगाडि खाना दिनुहुन्थ्यो।बरु आफू जस्तो लुगामा पनि रमाउनु हुन्थ्यो । मलाई भने सफा बनाएर हिँडाउनु हुन्थ्यो।सबै आमाहरुको मन धेरै सफा र कोमल हुन्छ।
बाबाहरुले पनि धेरै माया गर्नु हुन्छ।बाबाहरु पनि धेरै दु:ख गर्नुहुन्छ । हामीहरुको खुसीको लागि बाबाहरु धेरै पैसा कमाउनु चाहनुहुन्छ र सधैँ प्रयासरत रहनुहुन्छ। हामीहरुको धेरै इच्छा पुरा गरिदिनु हुन्छ र कुनै पनि स्वार्थ बिना हामीहरुलाई माया गरी हाम्राे जिम्मेवारी आफ्नाे काँधमा बाेक्नुहुन्छ । साथी जस्तै बनाउनु हुन्छ।आमा ,बाबा जति धेरै सन्तान भए पनि माया सबैलाई बराबर गर्नु हुन्छ।
बाबाआमाले हामीलाई कहिल्यै आफ्नो दु:ख देखाउनु हुन्न । त्यसैले हामीहरूले पनि बाबाआमालाई धेरै माया गर्नु पर्छ।आमा बाबाका कुरालाई आदार गर्नु पर्छ । आमाबाबाले भनेका कुरा मानियो भने हामीलाई सबैले ज्ञानी भन्नुहुन्छ ।
At our school every month, we have a tour. This month because of the Covid 19, our school thought of doing a virtual tour on a topic called “Natural and Historical places of the World”. The tour was from 3:30 to 4:30 P.M. I was very excited about the tour. I did not know how it would be? I wondered if it would be fun, interesting or educational. Then the virtual tour started. At first, my teacher explained what we were going to explore. We were going to explore five different places. The first was our Sagarmatha, the highest peak in the world. We explored Sagarmatha virtually. The new height of Sagarmatha is 8,848.86 metres. We came to know about the other mountains too. The first person to climb Sagarmatha was Tenzing Norge Sherpa from our country Nepal. We saw the base camps too. The beauty of Mount Everest was mesmerizing.
The next place we visited was the ancient city of Petra in Jordan. It is a historic and archaeological city. It is believed that inside the city there are lots of treasures. The next place we visited was the Kingdom of Bhutan. It is a country with a strong ancient Buddhist culture. It is a religious place for Buddhism. We saw the monastery, it was very beautiful and there was a statue of Lord Buddha. We saw many amazing instruments of the Buddist. I liked the monastery of Bhutan. It is a naturally beautiful place. The next place we visited was Zurich in Switzerland. It is the largest place in Switzerland. There are many museums and art galleries in Zurich. It is also the world’s largest financial centre. It is a clean and beautiful place. The last place we visited was Victoria Falls, which is one of the famous waterfalls that lies in South Africa. It is also considered to be the world’s largest waterfall. This waterfall is very fascinating and beautiful. The virtual tour was very interesting, informative.
असार र श्रावण महिनामा धेरै पानी पर्छ र घाम पनि लाग्छ । दुवै थरी माैसम देखिने हुनाले यी महिना साह्रै रमाइला हुन्छन्। यी महिनाहरूमा प्रशस्त पानी पर्ने भएकाले रूखविरूवाकाे विकास भएर जताततै हरियाली छाउँछ ।
असार महिनामा रापाेइँ जात्रा वा असारे पन्ध्र एउटा चाडकाे रूपमा मनाउँछाैँ । यही महिनाकाे २९ गते भानुजयन्ती पर्छ । यस दिनलाई पनि नेपाली साहित्यकारहरूले एउटा पर्वका रूपमा मनाउँछन् ।
श्रावण महिना त झन चाडवर्वहरूकाे सुरू हुने महिना हाे ।२०७८ सालकाे श्रावण महिनाकाे ९ गते गुरूपूर्णिमा परेकाे छ । यसै गरी १५ गते खिर खाने दिन भनेर मनाइन्छ । २२ गते गाेठेमङ्गल र नागपञ्चमी परेकाे छ । यति बेला वरिपरिकाे वातावरण हरियाली हुने भएकाले हामीहरूले पनि प्रकृतिसँग मिल्दाजुल्दा हरिया लुगा ,चुरा, पाेते,मेहन्दी लगाउँछाैँ ।यिनै विविध कारणले गर्दा मलाई यी दुवै महिना असाध्यै मन पर्छ ।
My country's name is Nepal. It lies in southern Asia. It is a landlocked country. It lies between India and China. Its capital city is Kathmandu. It has seven states. The official language of my country is the “Nepali language”. It has three different regions. They are the Himalayan, Hilly and Terai regions. The Himalayan region covers 15% of the land, the Hilly region covers 68% of land and the Terai region covers 17 % of the land. Nepal is a truly beautiful country.
Along with social and cultural diversity, there is natural, geographical and biological diversity in our country. Several species of birds, animals, and plants that are rare in the world are found here. It has very different rare animals like one-horned rhinoceros, spiny babbler, wild buffalo, red panda and Royal Bengal tiger. Nepal is very rich in cultural heritage. It is also rich in water resources. There are about 6000 large and small rivers which flow from north to south. There are several lakes and beautiful natural places which attract tourists to visit our country. Nepal is the place of the biggest mountain Mount Everest and the birthplace of Gautam Buddha. It is famous in the world for its natural beauty. Nepal’s flag is truly unique from other countries’ flags. It even has a sun and moon on it. Nepal has heavenly weather throughout the year. It has winter which is a bit cold. Summer is hot and the monsoon season is very good for farming.
Nepal is called a multilingual, multicultural and multi-ethnic country. There is unity in diversity in our country. There are 126 castes/ ethnic groups living here. Among them, 59 are the indigenous nationalities. 123 languages are spoken here. The followers of ten religions live here. The people of Nepal have different festivals according to their caste, culture and region. People in the Himalayan region celebrate Gyalpo Lhosar, Buddha Jayanti, while people in the high Hilly region celebrate Sonam Lhosar, Tamu Lhosar, Shakeela, Nuwagi, Chamachasok etc. Similarly, people of Mid hills and the Kathmandu valley celebrate Teej, Buddha Jayanti, Sithi Nakha, Machhindranath Jatra, Indra Jatra, Bisket Jatra, etc. People of the Terai region celebrate Chhatt, Maghi, Holi, Siruwa, Gaura with joy. Dashain and Tihar are the biggest festivals that are celebrated in all parts of Nepal. I love my country very much.
परिचयः
‘चतुरेले चाल पायो’ कथा गंगा पौडेलले लेखेकी हुन्। याे कथा मित्रताको बारेमा र यो हामीलाई एक अर्काको मद्दत गर्नु पर्छ भनेर सिकाउँछ। हामीले अरुको कुरा सुनेर आफ्नो साथीहरुमाथि शङ्का गर्नु हुँदैन भन्ने कुरा सिकाउँछ ।
पात्रः (असल पात्र र खराब पात्र)
यो कथाका पात्रहरु ढुकुरको भाले र पोथी, भँगेरा, परेवा, मान्छेहरु र ढुकुर, भँगेरा, परेवा र कागका बचेराहरु हुन् । ढुकुर, भँगेरा र परेवा एक्दमै मिल्ने साथीहरु थिए । उनीहरु सहरमा आफ्नो गुँड बनाउन खोज्दै थिए । उनीहरु यस कथाका असल पात्र हुन् । उनीहरु एक अर्काको मद्दत गर्छन् । ढुकुरका बचेरा कागले समातेर लैजाँदा भँगेरा र परेवाले मद्दत गरे । ढुकुर, भँगेर र परेवाका बचेरा पनि असल पात्र हुन् । किनकी उनीहरु आफ्नो गुँडमा राम्रो सँग बस्छन् र आमाबाले भनेको मान्छन् । मान्छेहरुलाई खराब पात्रको रुपमा देखाइको छ । उनीहरुले आफुबाहेक अरुको बारेमा नसाेचेर जहाँ पनि घर बनाए र रुख काटेर हरियाली मासे । काग पनि खराब पात्र हो । काग बदमास थियो र उसलाई ढुकुर, भँगेरा र परेवाको बचेरा खान मन थियो । उसले त्यही भएर उनीहरु बिच झगडा गरायो ।
कथावस्तुः
ढुकुर, भँगेरा र परेवा मित्र थिए र एकै ठाउँमा गुँड बनएर बस्ने भने। मान्छेहरु स्वार्थी भएको र पहिलाको जस्तो खटप्वाल नछोडेको भनेर भँगेराले भन्यो। उनीहरुले आफु बस्ने गुँड बनाउने ठाउँ खोज्न थाले। एउटा घरको मुलढोका अगाडी भएको रजनीगन्धको झ्याङमा ढुकुरले गुँड बनायो र परेवाले भरेङको कुना र भँगेराले पाइपको जोर्नीमा गुँड बनाए। उनीहरुले गुँड बनाएको एउटा कागले देख्यो। उसको नाम चतुरे थियो र एकदम बदमास थियो। चतुरेले उनीहरु नजिकै गुँड बनाउने सोच्यो र ढुकुर, भँगेर र परेवाको बचेरा खाने विचार गर्यो। ढुकुर, भँगेरा र परेवाका पोथीहरुले फुल पारे र फुलहरु सेक्न थाले। केही दिनपछी फुलहरुबाट साना-साना बचेराहरु निस्किए। चतुरेले बचेरा निस्किएको चाल पायो र चोर्ने विचार गर्यो। ढुकुर,परेवा र भँगेरा पालो मिलाएर चारो खोज्न जाने गर्थे। उनीहरुले यसो गर्दा चतुरेलाई बचेरा समात्न सजिलो भएन। चतुरेले षडयन्त्र गरेर ढुकुर, भँगेरा र परेवाको मित्रतामा फाटो पारिदियाे। चतुरेको कुरा सुनेपछी उनीहरुले एक अर्कामाथि शङ्का गरे र बोलचाल नै बन्द भयो। दिन बित्दै गएपछी बचेराहरु ठुला हुँदै गए र ढुकुरले बचेरालाई चउरमा उड्न सिकाउदै थियो । चतुरेले त्यही बेला एउटा बचेरालाई समातेर लगिहल्यो। भँगेराले देख्यो र परेवालाई भन्न गयो। परेवा र भँगेरा चतुरेको गुँडमा पुगे। परेवाले चतुरेलाई झपार्दै बचेरालाई छोड्दिन भन्यो। चतुरे चुप लगेकोले परेवाले कागको एउटा बचेरा च्याप्प समात्यो । परेवाले आफ्नो बचेरा लगेपछी बच्चाको माया थाहा पाइस्? भन्दै परेवाले झपार्यो। ढुकुरको बचेरालाई बोकेर उनीहरु गुँडतिर फर्किए। ढुकुरले परेवा र भँगेरालाई धन्यवाद दियो। चतुरेको षडयन्त्रमा फसेर कति हानी भयो भनेर उनीहरुले चाल पाए।
परिवेशः
चतुरेले चाल पायो कथामा घर, सडक, रुखहरु, गुँड बनाउनको लागि घरको मुलढोका अगाडि भएको रजनीगन्धाको झ्याङ, घरको भरेङ,पाइपको जोर्नी स्थलगत परिवेशको रुपमा आएको छ । यो कथामा भएको सबै घटना एक महिनमा घटेको अनुमान गर्न सकिन्छ ।
निष्कर्षः (सिफारिस)
म यो पुस्तकलाई सिफारिस गर्छु किनभने यो पुस्तकले हामीलाई असल छिमेकी बन्न सिकाउँछ, आफ्नो बारेमा मात्र नसोचेर अरुको बारेमा पनि सोच्नु पर्छ, अरुलाई दुख दिनु हुँदैन, अरुले भनेको कुरा सुनेर मित्रहरुलाई शङ्का गर्नु हुँदैन भन्ने कुरा सिकाउँछ । यो पुस्तकले राम्रो बानी सिकाउन पनि मद्दत गर्ने भएकोले म यो पुस्तकलाई सिफारिस गर्छु ।
अनुशासन विद्यार्थी जीवनको एक महत्वपूर्ण घटक हो । विद्यार्थी जीवनको हरेक पाटामा अनुशासनको महत्वपूर्ण भूमिका हुन्छ । अनुशासन नभएको विद्यार्थी हावा नभएको भकुण्डो जस्तो हुन्छ । जसमा कुनै गति हुँदैन र अगाडि बढ्न सक्दैन । एउटै ठाउँमा भड्किने सम्भावना हुन्छ। अन्ततः पतवार बिनाको डुङ्गा झैँ गतिहिन र लक्ष्यहीन यात्राको भुमरीमा रुमलिएर जीवनरुपी भवसागरमा डुब्ने खतरा हुन्छ।
संसारका हरेक कुराहरु नियमबाट बाँधिएका हुन्छन् । जस्तै व्यक्ति, घर, समाज आदि। यी नियमहरूको पालना गर्नु नै अनुशासन हो। हामीलाई आफूभन्दा सानालाई माया र ठूलालाई आदर गर्नुपर्छ भनेर सानैमा सिकाएको हुन्छ। बदलाकाे भावना राख्नु हुँदैन,खराब,आचरण र संगत गर्नु हुँदैन भनेर पनि सिकाइन्छ। सिकेका राम्रा कुराहरुलाई व्यवहारिक जीवनमा उतार्नु नै अनुशासन पालना गर्ने कुराको पहिलो खुड्किलोमा टेक्नु हो। अनुशासन पालना बाट नै एउटा नवीन समाजको निर्माण हुन्छ ; जसमा सबै व्यक्ति, वर्ग, धर्म आदिको आत्मसम्मानको रक्षा हुन्छ।जुन हामी र हाम्रो देशको भविष्य निर्माणको लागि आवश्यक कुरा हो।
अनुशासनमा बस्ने विद्यार्थीले मात्र सही र गलत छुट्याउन सक्ने र गलतलाई त्यागी सही कुरालाई मात्र अगाडि लिएर हिन्न सक्दछन्। जसले, गर्दा हामीलाई आफ्नो लक्ष्य प्राप्ति गर्न सजिलो हुन्छ। अनुशासनले व्यक्तित्व विकास गर्नुको साथसाथै नैतिकवान र क्षमतावान बनाउँछ। अनुशासन पालना गर्ने विद्यार्थीले आफ्नो मस्तिष्कलाई नियन्त्रणमा राखेर सोच विचार गरेर मात्र निर्णय लिने गर्दछ। मनुष्य जीवनको हरेक क्षेत्र, र पक्षमा यसको ठुलो भूमिका हुन्छ। एकैछिन कल्पना गरौ यदि नियम र अनुशासन नभएमा एक व्यक्तिले अर्को व्यक्तिसँग पशु झै व्यवहार गर्छ हाेला । जसले गर्दा अनुशासन विद्यार्थी जीवनको मात्र नभई सम्पूर्ण जीवनको अपरिहार्य नियति हो।
In this part of the world, June and July are the months when we experience a lot of rainfall. It all starts from the nearby oceans, the Indian Ocean and the Bay of Bengal. The hot sun during this time evaporates the ocean water. The vapour rises very high. The hot vapours are then flown by the wind towards the Himalayas. It is very cold in the Himalayas so the vapour cools down forming rain clouds. Then the wind blows the rain clouds towards the hills and plains. As such heavy rainfall and thunderstorms are common during these months. Nature is so amazing and beautiful that the undrinkable seawater now becomes water that is useful for cultivation as well as drinking water for all the humans and animals. Water is so important for the life of all living beings. So, the beautiful Himalayas play a very important role in maintaining the ecosystem of South Asia. All the people in this region are responsible to preserve the natural resources and make life beautiful.
फुरफुर गर्छन पुतली फुलको वरिपरि
हेरिरहु जस्तो लाग्छ मलाई घरीघरी
रङ्गीचङ्गी फुलको रङ् पखेटामा उन्दै
मेरो नजिक आइदेऊ बगैंचामा डुल्दै
फुलसँग कस्तो प्रीत सबै फुललाई चुम्दै
आइपुगेछ मेरै हातमा कताबाट घुम्दै
फुलबारीमा रङ्गीचङ्गी फुल फुलेका
त्यही फुलमा धेरै थरी पुतली डुलेका
यिनीहरु लाई देखेर मेरो मन झुमेको
त्यसैले त म पनि यतै घुमेकाे
Without science, the world would not reach this point. Because of science, we have buildings, bridges, structures and transportation. However, the most important thing that we would not have if science did not exist is knowledge, it is the most important thing in our lives. We could not do simple things like washing dishes and turning on a computer. We would not have invented vehicles like cars, trucks, or others without science. Due to science, human beings nowadays live longer, because science has invented many medicines and treatments. Even doctors can transplant vital organs such as the heart, kidney, eyes etc because of the discovery of scientific technologies. So, science brought modern civilization to this stage where we are today.
राष्ट्रिय प्रतीक भन्नाले कुनै देशको गौरव झल्काउने चिन्हहरुलाई बुझिन्छ । हाम्रो देशका राष्ट्रिय प्रतीकहरु राष्ट्रिय झण्डा,राष्ट्रिय चरा डाँफे ,राष्ट्रिय जनावर गाई ,राष्ट्रिय फुल लालीगुराँस र राष्ट्रिय रङ् सिम्रिक आदि हुन् । नेपालको राष्ट्रिय झण्डा त्रिभुज आकारकाे छ । हाम्रो झण्डाको रङ रातो र निलो किनार छ । हाम्रो झण्डामा माथि चन्द्र र तल सुर्य अङ्कित छ । गाई हाम्रो राष्ट्रिय जनावर हो । गाई घरपालुवा जनावर र स्तनधारी जनावर हो । गाइलाई लक्ष्मीको रुपमा पुजा गरिन्छ । गाई सेतो,खैराे,कालो आदि रङ्काे हुन्छ । डाँफे नेपालको हिमाली भेगमा बस्छ । डाँफे नाैवटा रङ्को हुन्छ । त्यसैले यसलाई नौरङ्गी डाँफे पनि भनिन्छ । एउटा महिला डाँफेले ४-६ चल्ला काेरल्छ । नेपालमा पाइने लालीगुराँस ३० भन्दा धेरै प्रजातिका छन् । लालीगुराँस हिमाली भेगमा पाईन्छ । सिम्रिक रङ् पूजा, चाडपर्व आदिमा प्रयोग हुन्छ । यसका साथै राष्ट्रिय प्रतीकहरुमा नेपाली भाषा, राष्ट्रिय गान र राष्ट्रिय पोशाक दौरासुरुवाल, टोपी र चौबन्धी चोलो आदिलाई पनि लिन सकिन्छ ।
Walking in the jungle
Walking in the jungle
We are not afraid
We are not afraid
One step, two-step, three-step forward
One step, two-step, three-step backwards
Oh, a monkey
We are not afraid
We are not afraid
Walking in the jungle
Walking in the jungle
One step, two-step, three-step forward
One step, two-steps, three-step backwards
Oh, a deer
We are not afraid
We are not afraid
Walking in the jungle
Walking in the jungle
One step, two-step, three-step forward
One step, two-step, three-step backwards
Oh, a lion
We are afraid!
We are afraid!
Runaway!!
