काठमाडौंको मुटुमा, गहिरो संस्कृति,
नेवार जनताको पुस्तालाई, गोप्य राख्छन् ।
दरबार स्क्वायर हुँदै पुरानो गल्लीहरू हावा,
मन्दिर र आँगन, इतिहास
नेवार कारीगरहरूको दक्ष हातहरू सिर्जना,
काठ र ढुङ्गा, जटिल रूपहरू
प्यागोडाका छानाहरू आकाशसम्म पुग्छन्,
आँखीझ्यालहरू कला जुन कहिल्यै मर्ने छैन ।
इन्द्रजात्रा जस्ता पर्वहरू जीवन्त हुन्छन्,
मास्क लगाएका नर्तकहरू घुम्छन्, परम्पराहरू बाँच्छन् ।
मोमो र योमरी, स्वाद धेरै मिठो,
नेवार भोजन, एक पाक उपलब्धि ।
पाटनको जटिल कलात्मक प्रदर्शन,
धातुको काम, गहना, सूर्यको किरणमा राखिएको ।
भक्तपुरको भाँडाकुँडा, कुशल र राम्रो,
नेवार शिल्पकारको स्पर्श, एक डिजाइन
बिस्केट जात्राको रथ सडकमा घुम्छ,
एक जीवन्त उत्सव, रमाइलो र सफा ।
नेवार संस्कृति अति सम्पन्न,
विगत र वर्तमानका कथाहरू, तिनीहरू समात्छन् ।
पुर्खाहरूप्रति श्रद्धा राखेर मनाउँछन्,
तिनीहरूको चलन र परम्परा, जटिल र महान।
नेवार सम्पदा, अन्वेषण गर्नको लागि एक खजाना,
संस्कृतिको सार, सधैँभरि पूजा गर्न ।
Some days when I feel like giving up
When I feel like I am in an endless void
When I feel like there is nothing
When I feel like the world is nothing but cruel
That spark of joy keeps me going
A spark of joy that may be even the smallest thing
A spark of hope, A hope that maybe I am loved by someone
Maybe I did help someone
But then again when I'm down
I feel hopeless again
As I feel the weight of the world on my shoulders
Then sometimes I just get so tired of putting up a front
But then again as my life goes on
I feel as if I am enough
That I have given all that I could
That I did help
Then as I build myself up again
But the very people who i trust and love knock me down
I feel as if I have disappointed someone
That I had hurt someone
But i will always be there for anyone who needs me
But sometimes is is wrong to want to feel loved
Wanting to be missed knowing that perfection doesn’t exist
But i will always hope for a spark of joy, a spark of hope
दसैँ नेपालीहरूकाे महान् पर्व हाे । याे चाड १५ दिनसम्म मनाइन्छ । दसैँकाे पहिलाे दिनलाई घटस्थापना भनिन्छ । यस दिन घरघरमा जमरा राखिन्छ । दसैँकाे साताैँ दिनलाई सप्तमी भनिन्छ । यस दिन घरघरमा फूलपाती भित्र्याउने चलन रहेकाे छ । दसैँकाे दसाैँ दिनलाई विजया दशमी भनिन्छ । याे दसैँकाे विशेष दिन हाे । यस दिन ठुलाबडाकाे हातबाट टीका र जमरा लगाई आशिर्वाद लिने चलन छ । दसैँ भनेको रामकी पत्नी सीतालाई अपहरण गर्ने १० वटा टाउको भएको लङ्काकाे राजा रावणमाथि रामको विजयको प्रतीकको रूपमा मनाइने पर्व हो । दसैँ पारिवारिक पुनर्मिलन, आशीर्वादको आदानप्रदान र विस्तृत पूजा गर्ने समय हो । दसैँमा लामो छुट्टी हुन्छ । दसैँमा मानिसहरूले चाडपर्वको शुभकामना आदानप्रदान गर्छन्। दसैँमा धेरै मन्दिर र निजी घरहरूमा हजारौं बाख्रा, भैँसी, भेडा र कुखुरा काटिन्छन् । दसैँमा हामी ठाउँ ठाउँमा टीका लगाउन जान्छाैँ । नयाँ सामान किन्छाैँ । पिङ खेल्छाैँ । दसैँमा बुबाआमा,मामामाइजू, भाइ, बहिनी सबैसँग भेट हुन्छ त्यसैले मलाई दसैँ पर्व एकदमै मन पर्छ ।
There I was again, waking up to a new day
Neither happiness, nor sadness visible in my face
It’s spring again in the month of May
The unbloomed flower bloomed again, catching my gaze
Again, I am waking up to start a new fresh day
Looking outside my window for those bloomed flowers
Instead, I got hit in my eye with a bright sun’s ray
It was summer, a time to take a cold - refreshing shower
Waking up hearing the sounds of the crisping golden brown leaves
It made me drift back to bed and to have a hot cup of tea
It was play a huge melodious sounds in my ear giving me peace
Dear autumn, you make me feel like watching the golden sunset near the sea
Oh lord! After waking up, my gaze drifted outside the window
Where snow was falling, the kids next door making snow angels
It was winter in the glorious, harmonious month of December
It was the time for celebrating the fun times of Christmas
Waking up the next day, nothing new comes up yet
A sunny day, cold breeze, the leaves falling, the bees humming
The vibes of each seasons seems to calm my mindset
Those seasons are what I want to be Exploring
हाम्रो विद्यालयमा खेलकुद सप्ताह विद्यार्थीहरूको लागि सधैँ रमाइलो समय हो हप्ताभरि विभिन्न खेलकुदका साथ, त्यहाँ सबैको लागि भाग लिने र रमाइलो गर्नको लागि धेरै खेलकुद थिए । टेबलटेनिसदेखि ब्याडमिन्टन, योगादेखि चेस र फुटसलदेखि बास्केटबलसम्म विद्यार्थीहरूको सहभागिता रहेको थियो । विभिन्न सदनका विद्यार्थीहरूले विभिन्न खेलकुदमा भाग लिएका थिए ।
मेची सदनको सदस्यको हैसियतले म आफ्नो सदनबाट फुटसल, टेबलटेनिसदेखि ब्याडमिन्टन,बास्केटबल खेलकुद म सहभागी भएँ । टुर्नामेन्ट सोमवार सुरु भयो र मेरो सदनले सबै खेलहरूमा जित हासिल गरेकोले म खुसँ भएँ, विहिवार धेरै प्रयासपछि फाइनल खेलमा पुग्याैँ । बास्केटबलमा पनि मेरो सदनले राम्रो खेल्यो र फाइनलमा पुग्यो । रमाइलो भइ रहेको थियो र अन्तिम दिनमा २ ओटा सदन फाइनालमा पुग्यो ।
फाइनलको दिन आयो र उत्साह उच्च थियो ।मेरो सदन फुटसल मा विजयी हुन सफल भयो, मेरो सदनका साथीहरू र सम्पूर्ण विद्यालय समुदायमा गर्वको साथ बस्योैँ ।केही क्षणपछि, बास्केटबल फाइनल कार्यमा सामेल भयो । हाम्रो खुसीको लागि, मेरो सदनले पनि जित हासिल गर्यो । विद्यालयमा आएर हामीले प्रमाणपत्र पायाैँ अनि खेलकुद समाप्त भयो ।फुटसल र बास्केटबल प्रतियोगितामा मेची हाउसको सफलतामा योगदान पुर्याएको भन्दै मेडल र प्रमाणपत्र प्राप्त गर्न पाउँदा म निकै खुसी छु ।
अन्त्यमा, खेलकुद सप्ताह सम्पन्न भयो , खेलकुद ठुलो उदाहरण थियो जसले हाम्रो विद्यालय समुदायलाई सम्झाएको थियो । विद्यार्थीहरूलाई खेलकुदप्रतिको आफ्नो लगन देखेर गुरु,गुरुआमाहरूले हामीलाई प्रोत्साहन दिनु भयाे । म यस्तो खेलकुद र साथका कारण धेरै खुसी छु । म भविष्यमा हुने खेलकुद कार्यक्रमहरूको लागि उत्साहित छु । जसले हाम्रो विद्यालयकाे नाम राेशन गर्ने छ ।
I love Nepal, harmonious, peaceful, and quiet
A land of Buddhists, Hindus, Christians, Muslims
Where all live in peace and harmony
I love Nepal's historic, traditional sculptures.
A land of monasteries, temples, churches, and mosques
Where all are safe,
I love Nepal's beautiful, diversified culture.
A land of Himalayas, rivers, and religion,
Where all are unique,
So, friends, let's all love Nepal.
Let's preserve its harmony.
Let's all do our best!
कस्ताे गीतजस्ताे जीवन रहेछ
सुर मिलाएर चल्नुपर्ने ।
एउटा लक्ष्य पो रहेछ
जसरी पनि हासिल गर्नु पर्ने ।
गीत जस्तै सुरिलो बनाउनु छ
यो जीवनलाई ।
माया गर्ने धेरै पाइन्छ
तर अन्त्यमा सबैले छाड्ने नै हो ।
एउटा परीक्षा रहेछ यो जीवन
राम्रो फल ल्याउनु पर्ने ।
जसरी भए पनि हामी
उचाइलाई छुनै पर्ने ।
जीवन एउटा फल रहेछ
त्यो मिठास नपाइ सुखै नहुने ।
I woke up in the morning
But felt so annoying
It was too cold
And tap gave the frost melting
Later I ate my breakfast
It felt like snow falling
I searched for it
But didn't find any rolling
I was surprised
Suddenly it started falling
I didn't thought
That it will fall so much
The day was so quiet
With no single bird near my window
The day was so peaceful
That I was so thoughtful
I sang a song
That was quite nice
I didn't realize
That the soup could be so spice
That was the day
I remembered a lot
So could never forget it
Through the several lines without a dot
मुनामदन खण्डकाव्य लक्ष्मीप्रसाद देवकोटाले लेखेका हुन् । यसमा दुई प्रेमिल जाेडीहरूको बारेमा लेखिएकाे छ । मुना र मदन विवाहकाे हुन्छ, यी दुई श्रीमान् श्रीमती हुन् । मुनाका बाबु मरिसकेका छन् । मदनकी ६० वर्ष नाघेकी बुढी आमा छिन् । मदन गरिब परिवारका हुन् । मुना र मदन एकअर्काको मायामा पागल भएका छन् । तिनीहरूलाई कसैले पनि अलग गर्न सकिएन । मदनकी आमालाइ पाटी पाैवा बनाउने ठुलो रहर थियो । मुनालाई पनि सुनकाे चुरा लगाउने ठुलो रहर थियो त्यसैले आफ्नो परिवारको इच्छा पूरा गर्न मदन पैसा र सुन कमाउन ल्हासा गएका थिए । किनभने ल्हासा त्यतिबेला निकै धनी सहर थियो । यात्रा कठिन थियो, तर मदनलाई थाहा थियो कि आफ्नो परिवारलाई खुसी बनाउन जानुपर्छ । मुनाले उनलाई दिनरात ल्हासा नजान बिन्ती गर्थिन् तर उनले आँसु नभई अनुहारमा मुस्कान लिएर विदा दिनुपर्छ भनी मनाउँथे । मदन र उनका साथीहरूको समूह ल्हासा गए । त्यहाँ दुई महिना काम गरेर धेरै पैसा र सुन कमाए । (मदनले पैसा र सुनले आफ्नो परिवारको इच्छा पूरा गर्न, ऋण तिर्न र आफ्नो पुरानो घर मर्मत गर्ने योजना बनाएका थिए। )। यता नेपालमा मुनासँग बिहे गर्नका लागि गुण्डाले सक्दो गरे । गुण्डाले मुनाको भाउजूलाई मुनासँग बिहे गर्न मनाउन पनि भने तर मुना एक इमानदार पत्नी भएकाले मानिनन् । त्यहाँ ल्हासामा मदन र उनका साथीहरू घर फर्कने योजनामा थिए । बाटोमा मदनलाई हैजा (एक घातक रोग) लाग्छ । उनका साथीहरूले उनलाई त्यहाँ छोडेर घर फर्के। भोटेले मदनलाई भेट्टाए र उनलाई निको पार्न सघाएर सकुशल घर पठाए । मदनकाे मृत्यु भयाे भनेर गुण्डाले मुनालाइ चिठी पठाए । याे खबरले मुनाको हृदयघातका कारण मृत्यु हुन्छ । मदनकी आमा बिरामी थिइन् । मदन घर फर्किने बित्तिकै आमाको मृत्यु हुन्छ । आमा र श्रीमतीकाे मृत्युकाे खबरले मदन शाेकमा पर्छन् । मदनले सबै पैसा र सम्पत्ति आफ्नी दिदीलाई दिएर आफ्नाे प्राण त्याग गर्छन् l यसरी कथाकाे अन्त्य भएकाे छ ।
Lost between the city lights
Gives me a chance
I will make it right
Standing still in advance
I'm looking for a path
To send me home
Feeling the irony of wrath
In this place, where I can only roam
I don't feel pain
A sense I had already lost
For, I will always remain
With a deadly cost
Lost of any hope
I am stuck in this plot
With a torn rope
Although I’m lost
I do feel myself
Freezing with the frost
Something I hadn’t felt
I lost it a while ago
When I was in the real world
Secrets that I now know
In this world, I was hurled
I was torn apart
But now I am free
What I see is art
What I always wanted to be.
As you see the light
As you drift as you take
The ticket for sleep
From which you will not come out awake
In a sleep that's deep.
हाम्रो विद्यालयमा वार्षिक रूपमा हुने खेलकुद सप्ताह विद्यार्थीहरूको लागि रोमाञ्चक समय हो हप्ताभरि निर्धारित विभिन्न खेलकुद र गतिविधिहरूको साथ, त्यहाँ सबैको लागि भाग लिने र रमाइलो गर्नको लागि केही थियो । टेबलटेनिसदेखि ब्याडमिन्टन, योगदेखि चेस र फुटसलदेखि बास्केटबलसम्म विद्यार्थीहरूको सहभागिता रहेको थियो । विभिन्न सदनका विद्यार्थीहरूले विभिन्न खेलकुद र गतिविधिहरूमा भाग लिएपछि विद्यालय भरि ऊर्जाले भरिएको थियो।
मेची सदनको सदस्यको हैसियतले म आफ्नो सदनको गौरवका साथ फुटसल प्रतियोगितामा सहभागी भएँ । टूर्नामेंट बिहीबारबाट सुरु भयो, र मेरो सदनले सबै खेलहरूमा जित हासिल गरेकोले म रोमाञ्चित भएँ, शुक्रबारका धेरै फाइनल खेलमा अगाडि बढेँ ।
बास्केटबलमा पनि मेरो सदनले राम्रो प्रदर्शन गर्यो र फाइनलमा पुग्यो । रमाइलो र प्रतिस्पर्धाको बाटो सिर्जना गर्दै सम्पूर्ण विद्यालय आ-आफ्नो सदनको पछाडि जुट्यो
फाइनलको दिन आयो र उत्साह उच्च थियो । म उत्साह र दृढ सङ्कल्पले भरिएको थिएँ ।मेरो सदन विजयी हुन सफल भयो, मेरो सदनका साथीहरू र सम्पूर्ण विद्यालय समुदायमा हर्ष र गर्वको लहर छायाे । केही क्षणपछि, बास्केटबल फाइनल कार्यमा सामेल भयो । हाम्रो खुसीको लागि, मेरो सदनले पनि जित हासिल गर्यो, हाम्रो खुसी र उत्सवलाई दोब्बर बनायो। मेडल र प्रमाणपत्र वितरण समारोहसँगै खेल सप्ताह समापन भयो ।
सबै सहभागीहरूको कडा परिश्रम र समर्पणलाई स्वीकार गरियो र उत्सव मनाइयो । फुटसल र बास्केटबल प्रतियोगितामा मेची हाउसको सफलतामा योगदान पुर्याएको भन्दै मेडल र प्रमाणपत्र प्राप्त गर्न पाउँदा म निकै खुसी छु ।
अन्त्यमा, खेलकुद सप्ताह एकता, खेलकुद र प्रतिस्पर्धाको ठुलो उदाहरण थियो जसले हाम्रो विद्यालय समुदायलाई वर्णन गरेको थियो । विद्यार्थीहरूलाई खेलकुदप्रतिको आफ्नो प्रतिभा र लगन देखाउने मञ्च पनि प्रदान गरेको छ। म यस्तो उत्कृष्ट र सम्मानित अनुभवको एक हिस्सा बन्ने अवसरको लागि धेरै खुसी छु र म भविष्यमा हुने खेलकुद कार्यक्रमहरूको लागि उत्साहित छु जसले हाम्रो विद्यालयलाई निरन्तर प्रेरणा दिने छ ।
We are getting older,
Being very clever,
Season changes, it’s colder,
Teacher, could you pass me a folder?
I keep that folder,
In a holder,
I fell from a ladder,
It hurts in my shoulder,
That's why I got very sick
Because I also got hit by a brick.
I went to my mom very quick
I became very weak.
I went to school
Looking very cool,
I fell at the swimming pool
Because I am very silly and fool.
