Once upon a time, when my mom was going to cut the grass, she got lost because it was her first time going alone to cut the grass. She saw a wolf. She hid under the tree, and after a long time her friends came and they got back home.
हामीले लक्ष्मीपूजा एकदमै रमाइलो गरी मनायाैँ । यो वर्ष हाम्राे घरमा तिहारमा नहुने कुरा आमाले बताउनुभयो । त्यसैले हामी सबै परिवार घुम्न इलाम गयौँ । म बिहान सबेरै पाँच बजे उठेँ । हामी सबै परिवार सिन्धुलीको बाटो हुँदै इलामतिर लाग्याै । पहिलो रात हामी दमक भन्ने ठाउँमा बस्याैँ । बिहान सबेरै हामी दमकबाट झापाको अर्जुनधारा मन्दिर गयौँ । त्यसपछि हामी इलामको पाथिभरा मन्दिर गयौँ । मन्दिरबाट फर्किएर हामी कन्याम पुग्यौँ । कन्याम एकदमै रमाइलो ठाउँ थियो । त्यहाँ डाँडाभरि चियाका बगानहरू थिए । हामी श्रीअन्तुमा बास बस्यौँ । भाेलिपल्ट साँढेचार बजेतिर नै उठेर हामी सूर्योदय हेर्न माथि डाँडामा उक्लियौँ । श्रीअन्तु डाँडा नेपालको सबैभन्दा पहिले घामको किरण पर्ने ठाउँ हो । त्यहाँबाट हामी सर्लाहीको भरत तालमा गएर डुङ्गा सयर गर्याैँ । त्यस दिन हामी जनकपुरमा बास बस्यौँ । छठ भएको कारणले जनकपुरधाम एकदमै रमाइलो थियो । भोलिपल्ट बिहान हामी जनकपुरबाट हेटौँडा, कुलेखानी, मार्खु, चित्लाङ र चन्द्रागिरी हुँदै घर फर्कियौँ ।
She was born as a girl.
Her parents wanted her gone.
So, they made her marry a man.
She was a missus at the age of eighteen.
She never spoke for herself, so she bared it all,
She was abused every day.
She cried herself to sleep,
She made food for the man who cheated her,
But she could do nothing about it.
because she was a girl.
She told her family but only asked to be quiet.
She told the police but was neglected.
They showed her false hope,
They told her she would be happy,
She gave birth but was disrespected by her child.
She got a job but got fired because she was a woman.
She died of a heart attack.
No one cared.
Because at the end of the day, a woman is considered weak.
Many years ago, when my mom was twelve, She awoke, and she was attempting to play a prank on her sleeping brothers. In their room, there were three beds, and they were in the same room. My mom slapped one of her brothers, and she pretended as if she slept. So, my mom’s brother thought she was sleeping, and he blamed the elder brother, and they started to quarrel for the entire night. The next day, when my mom’s brother knew that it wasn’t his elder brother who slapped last night, he didn’t talk with my mom for a week, and even then he scolded her.
हामीले राम्रो व्यवहार गर्नुपर्छ। राम्रो व्यवहार हुनुराम्रो हो । राम्रो व्यवहार राम्रो बानी हो वा राम्रो व्यवहारको उदाहरण हाे । पाहुनालाई अभिवादन गर्नु, अरूलाई मद्दत गर्नु, झूट नबोल्नु आदि असल स्वभाव हो। राम्रो व्यवहारको विपरीत खराब व्यवहार हो । नराम्रो आचरणका उदाहरणहरू पाहुनालाई कहिल्यै अभिवादन नगर्ने, झूट बोल्ने, अरूलाई मद्दत नगर्ने आदि हुन्। धेरै मानिसहरूको झुट बोल्ने बानी हुन्छ तर हामीले कहिल्यै झूट बोल्नु हुँदैन। अरूलाई मद्दत गर्ने, पाहुनालाई राम्रोसँग अभिवादन नगरेमा राम्रो व्यवहारहरू खराब हुनेछन्। केवल एक मिनेटका लागि मानिसहरूलाई मद्दत गर्नुहोस्। राम्रो व्यवहार हाम्रो लागि महान हुन्छ, उनीहरूलाई हेरेर राम्रो व्यवहार छ कि भनेर हामी देख्न सक्दैनौँ। मानिसहरूलाई घुस दिनु पनि नराम्रो हो। यदि कोही नराम्रो देखिन्छ भने यसको मतलब यो होइन कि उसको व्यवहार खराब छ ऊ राम्रो हुन सक्छ। मानिसमा राम्रो र नराम्रो व्यवहार हुन सक्छ। हामी सबैको आनीबानी फरक फरक छ तर हामी सबैले राम्रो व्यवहार गर्ने प्रयास गर्नुपर्छ। पैसाको लागि नखेल्ने र रक्सी पिएपछि झगडा नगरेमा जुवा खेल्ने र रक्सी पिउने जस्ता खराब बानीहरू राम्रो हुन सक्छन्। राम्रो व्यवहार आवश्यक छ किनकि यसले हामीलाई राम्रो बानी सिकाउँछ। यदि हामीसँग राम्रो व्यवहार छ भने हामी राम्रो हुनेछौँ। राम्रो व्यवहार भनेको न्यानो हृदयले गर्ने कुनै पनि काम हो।
हाम्रो स्कुलमा हरेक वर्ष खेलकुद सप्ताह आयाेजना गरिन्छ । खेलकुदमा कोसी, कर्णाली, मेची र महाकाली सदनहरूबाट एकअर्कासँग विभिन्न खेलमा प्रतिस्पर्धा गराइन्छ । यस वर्षको खेलकुद सप्ताहमा हामीले डाेरी तान्ने, चम्चा दाैड, लुगा लगाउने, बेलुन फुटाउने आदि खेलहरूमा प्रतिस्पर्धा गर्याैँ । सबै खेलहरू चुनौतिपूर्ण हुनुका साथै रमाइला पनि थिए । मलाई चाहिँ कपर्दी खेल्दा धेरै रमाइलो लाग्यो । बिजेता प्रतिस्पर्धीहरूले प्रमाणपत्र तथा पदक पाए । खेलकुद सप्ताहमा खेलिएका खेलहरूले हामीलाई अनुशासित भई एकताबद्ध रुपमा काम गर्न सिकाएको छ । अब अर्को वर्षको खेल सप्ताह कहिले आउँछ भनेर म एकदमै उत्साहित भएर पर्खिरहेको छु ।
The day I first held my book,
The day I first wore my school uniform,
The first time I was away from my parents,
Making new friends and meeting new people.
When I was playing a game,
Playing swings and going through the slides,
I imagine my future being bright.
I had already decided to read with my heart.
to make my parents and society proud.
In the class, at first I was scared of my teachers,
When they came with their wide smile,
I immediately thought, "They are the ones,
Who will transform my life from darkness to light.
That was the day I was full of joy.
That was the beginning of my life.
That was the day my eyes welled up with tears.
Yes, that was the most wonderful day of my life.
कुनै समय तीन जना दिदीबहिनी थिए । तिनीहरूकाे नाम रोज, लिली र लुना थियो । उनीहरूलाई विभिन्न ठाउँ घुम्न मन लाग्थ्यो । एक पटक उनीहरू आफ्ना आमाबुबालाई नभनी कुनै ठाउँ खोज्न गए । उनीहरूका अभिभावकहरू तुरुन्तै आएर प्रहरीलाई सम्पर्क गरे। भाग्यवश उनीहरू भर्खरै फर्किरहेका थिए र बाटोमा आफ्ना आमाबुबालाई भेटाए । उनीहरू हिउँदको बिदामा पोखरा जाँदै थिए । लिली र लुना डराएका थिए तर बन्जी गर्न चाहन्थे जबकि रोजले चाहिनन् र बन्जी गर्न डराए । तीन जना दिदीबहिनीहरूले आफ्ना शिक्षकहरूलाई जाडो बिदामा के गर्ने भनेर बताए। शिक्षकले उनीहरूलाई बन्जी गर्न खतरनाक छ र उनीहरू बन्जी गर्न कम उमेरका छन् भने। तर लिली र लुनाले बरु आफ्नी बहिनीलाई जबरजस्ती गर्न खोजे। उनीहरूले सुरु गरे यात्रा साढे ६ बजे माइक्रो भ्यानमा चढेर पोखरा नजिकैको होटलमा पुगे, जसको नाम रुपाकोट होटल थियो । उनीहरू एक दिन मात्र बसे तापनि होटल धेरै मन पर्यो। उनीहरूले फेरि माइक्रो भ्यानमा बसेर यात्रा सुरु गरे । यसपटक उनीहरू पोखरा पुगेका थिए तर सडक महोत्सवका कारण होटल पुगेका थिएनन् । त्यसैले उनीहरू होटलतिर लागे । यसको नाम गोल्डेन गेट होटल थियो। दिदीबहिनीलाई मन नपरेको उनीहरूकाे कुराबाट थाहा पाउँन सकिन्छ। बाथरुम फोहोर थियाे, ओछ्यान बनाइएको थिएन । तर कोठा परिवर्तन गरेपछि ओछ्यान नरम भयाे, तर बाथरुम अझै खराब थियो । बहिनी आफ्नो कोठाबाट बाहिर निस्किइन् र एउटा दृष्य देखिन् । उनीहरूका अभिभावकहरूलाई उनीहरूले जान सक्छौँ ? भनेर सोधे उनीहरूले भने हुन्छ । पार्कको नाम पोखरा डिज्नी पार्क थियो र उनीहरू बेलुका खाना खान गए र भोलिपल्ट बिहानको खाजा भने त्यति खराब थिएन। तिनीहरूले रोटी, जाम र अण्डा खाए । उनीहरू फर्कने बाटोतिर लागे तर बाटोमा बन्दीपुर पुग्दा बाेबा र चिया पिए । एउटी दिदी अरू दुई दिदीबहिनीले पिए तर बोबा राम्रो भएन तैपनि मन पिए । खाना खाएर घर फर्किए उनीहरू १२ बजे घर पुगे। यो कुरा पनि थाहा भयो कि अभिभावकले बन्जी खेल्न रद्द गरे।
The surroundings and weather were my first impressions. When I visited Nagarkot with my parents, we stayed at a resort called Mystic Mountain. There was a swimming pool that was just outside our room. I don't want to return, but our stay was only for two nights. While returning, I saw a waterfall, which was so beautiful. The air became hot as soon as we entered Kathmandu.
मेरो विद्यालयमा खेलकुद सप्ताह भएको थियो । उक्त कार्यक्रममा मैले विभिन्न प्रकारका खेलहरू खेल्न पाएँ । मैले नयाँ-नयाँ खेलहरूमा भाग लिएँ । मलाई सबै खेलहरू खेल्न मज्जा आयो । हामी साथीहरू मिलेर फुटबल, दौड, चम्चा दौड, बाङ्गाेटिङ्गाे दाैड, लुगा फेर्ने आदि धेरै खेलहरू खेल्याैँ । हाम्रो कर्णाली सदन भएकोले धेरैजसो खेल कर्णाली सदनले जितेको थियो । मैले दुईवटा खेलमा जितेँ । मैले प्रमाणपत्र र पदक पनि पाएँ । खेलकुद सप्ताहमा मलाई धेरै रमाइलो भयो । त्यतिबेला हाम्रा कक्षाहरू पनि भएनन् । हामीले बिहानदेखि बेलुकासम्म खेल मात्र खेल्यौँ ।
Why can this world be so cruel?
full of lies and sorrows.
Will this world ever change?
Let all of us imagine,
A world full of love and truth.
But will we ever come across a world so true?
Why is there poor and rich,
Why are there high and low classes?
Why can the world be so cruel?
Why can’t we be happy without sorrow?
There are millions who suffer,
There are millions who die in sorrow and pain.
Why can’t we live where no sorrow and heartbreak exist?
Is it only a dream in such a world?
Or is it just that we are not satisfied with the world we live in?
Well, there are people in this world who can be so cruel.
Which makes the world look like hell.
Or is it that we are not satisfied with our lives?
