नेवार समुदायले कुनै विशेष जात्रामा लाखेको मुखुन्डाे पहिरिएर गरिने परम्परागत नृत्य नै लाखे नाच हो । यो नाच गुँला पर्वमा उपत्यकाका विभिन्न ठाउँमा र इन्द्र जात्रामा काठमाडौँमा देखाइन्छ । कृष्णलाई मार्नका लागि कंशले बहिनी पुतनालाई प्रयोग गरेको र पुतनाको मृत्युको कामना गर्दै राक्षसको स्वरूपमा सजिएर नेवार समुदायमा लाखे नाच नचाउने गरिन्छ । उपत्यकामा लाखे नाच नचाउने प्रचलन कहिलेदेखि सुरुवात भयो भन्ने कुरामा विभिन्न मतभेद रहेको छ । कसैले राजा हरिसिंहदेवले सिम्रौनगढबाट तलेजु भवानीलाई उपत्यकामा ल्याउँदा देवीसँगै लाखेलाई ल्याइएको हो भनिन्छ । कतिपयले भने नुवाकोटबाट आएका ठकुरी राजाले लाखेलाई उपत्यकामा ल्याएका हुन भन्ने तर्क पनि राख्दछन् ।नेपाल भाषा वंशावलीअनुसार लाखे नाचको चलन राजा गुणकामदेवले सुरु गराएका हुन् भन्ने भनाइ पनि छ । तर राजा प्रताप मल्लका पालादेखि मुकुट लगाई लाखे नाच नाच्ने गरेको पाइन्छ ।  नेवार समुदायमा बढी प्रचलित रहेको लाखे नाच जिल्लाबाट लोप हुने अवस्थामा पनि लाखे नाच जिल्लाभर प्रचलित नै छ । नेवार समुदायमा लाखेको खप्पर बनाउने र लाखे निकाल्ने बेलामा पूजापाठ गर्नुपर्ने प्रचलन रहे पनि पछिल्लो पुस्तामा लाखे नाच हराउँदै गएकाले पूजापाठको परम्परासमेत पनि हराउँदै गएकाे महुस गरिएको छ । नाच तालमा स्थानीय लोकगीत, रोपाईजात्रा, घोडेजात्रा, गाईजात्रा, रुटजात्रा, वैरागीजात्रा लगायतका जात्राहरू समाजका विभिन्न विकृतिलाई व्यङ्ग्य गर्न र आम जनताको मनोरञ्जनका लागि गरिन्छ।

Every country has at least one museum, and some have more. Museums are like treasure troves filled with historical facts and objects. They hold clues to events that occurred centuries ago, allowing us to peek into the past.

Museums come in all shapes and sizes, each with its own special focus. Some museums showcase specific objects, like the coin museum, the auto museum, the aviation museum, etc. 

Have you ever heard of the pyramids of Egypt? They are like a live museum, telling stories of ancient times through their towering structures.

Museums are essential because they help us learn about our past, showing how we've developed over time. It is crucial to preserve these important pieces of history for future generations to explore and understand.

So next time you visit a museum, take a moment to soak up the wonders around you. Who knows what secrets you might uncover or what stories you might unearth? Museums are like windows into the past, waiting for curious minds like ours to peer through and explore.

मलाई मन पर्ने चाड तिहार हो । तिहारलाई बत्तीको चाड पनि भनिन्छ । तिहार दसैँपछि आउँछ । यो चाड प्रत्येक वर्ष कार्तिक कृष्ण त्रयाेदशीदेखि कार्तिक शुक्ल द्वितीया सम्म पाँच दिन मनाइन्छ। पहिलो दिन कागतिहार हो । दोस्रो दिन कुकुरतिहार हो । तेस्रो दिन लक्ष्मीपूजा हो । यस दिन घर सफा गरेर राति दियोबत्ती बालेर लक्ष्मीमाताको पूजा गरिन्छ । तिहारमा सबैतिर झिलिमिली हुन्छ । चौथो दिन गोवर्द्धन पूजा र म्हपूजा मनाइन्छ । म्हपूजाकाे दिन नेवारहरूको नयाँ वर्ष हो । पाँचौँ दिन भाइटीका हो । त्यस दिन दिदीबहिनीले आफ्नो दाजुभाइलाई टीका र मखमली फूलको माला लगाइदिएर मिठा मिठा खानेकुरा दिएर भाइटीका मनाउँछन् । तिहारलाई यमपञ्चक पनि भनिन्छ । मेरो समुदायमा तिहार चाड धुमधामसँग मनाइन्छ । 

जमिनलाई प्रयोग गरेर गरिने सम्पूर्ण कामहरू जस्तै: खेतीपाती, पशुपन्छी पालन, फलफूल खेती , मौरी पालन, माछा पालन आदिलाई कृषि भनिन्छ । कृषि गर्ने, अन्न उब्जाउने मानिसलाई किसान भनिन्छ । किसानले उत्पादन गर्ने खाद्यान्नलाई दुई प्रकारमा बाँडिएको छ: खाद्यान्न बाली र नगदे बाली । खाद्यान्न बाली खानको लागि उब्जाइने बाली हो भने नगदे बाली भने बेच्नको लागि उब्जाइने बाली हो । कृषि दुई प्रकारका हुन्छन्:

१. परम्परागत कृषि:-  परम्परातगत कृषिमा परम्परागत औजारहरू, पुराना ढङ्गका ‌औजारहरू जस्तै कुटो, कोदालो, हलो आदि प्रयोग गरिन्छ । खेतीपातीका लागि आकाशे पानीमा भर पर्नु पर्ने हुन्छ । मलका लागि गाईभैँसीको मलमुत्रलाई प्रयोग गरिन्छ । सोही अनुसार उत्पादन पनि कम हुन्छ ।

२. आधुनिक कृषि:-  आधुनिक औजार र मेसिनहरू प्रयोग गरेर थोरै जमिनमा पनि धेरै उत्पादन गर्ने कामलाई आधुनिक कृषि भनिन्छ । आधुनिक यन्त्रहरूको सहायताले कम समयमा पनि धेरै काम गर्न सकिने हुन्छ।

 नेपाल एक कृषिप्रधान देश हो । धेरै जसो नेपालीहरूको प्रमुख पेश नै कृषि हो । आर्थिक सर्वेक्षण २०७९/८० को अनुसार कृषि पेशामा संलग्न नेपालको जम्मा जनसंख्याको ५०.४ प्रतिशत रहेको छ । कुल ग्राहस्थ्य उत्पादनमा २०७९/८० मा कृषिको योगदान २४.१ प्रतिशत रहेको अनुमान छ। 

नेपलाको जम्मा जनसंख्याको ५०.४ प्रतिशत जनसंख्याले कृषि पेशा गर्ने हुँदा हामीले आधुनिक कृषि गरी उत्पादन बढाउनुपर्छ । हामीले दैनिक रूपमा खाने खानेकुराहरू कृषि र कृषकको मेहनतको फल हो । त्यसैले हामी सबैजनाले कृषि पेशा र कृषकको कामलाई सम्मान गर्नुपर्छ ।

I was delighted to announce that I had been selected to participate in the "Codewalk" program at my school. This program aimed to assist students in grades 1-12 in developing their coding abilities and social skills.

As a participant in this program, I had the chance to present  my game at Sagarmatha Hall. This event provided students with a platform to showcase their creations and gain valuable feedback from their peers and industry experts.

The program offered students the opportunity to enhance their coding skills by learning from experienced teachers. Students presented and interacted with the visitors and shared what they had learned through practical application and play. Participants could improve their coding abilities, develop their social skills, and establish valuable connections in the coding field.

As a participant in this program, I was excited about the opportunity to meet other participants, learn from mentors, and showcase my game. This program presented a great chance for me to exhibit my skills and create new connections within the coding community. I was grateful for this exceptional opportunity to grow as a developer and expand my network.

लुम्बिनी गाैतम बुद्धकाे जन्मस्थल हाे । लुम्बिनी बौद्ध धर्मावलम्बीहरूको पवित्र तीर्थस्थल हो। भगवान बुद्धको जन्मस्थल भएकाले अन्य धर्मावलम्बीले पनि लुम्बिनीप्रति आस्था राख्छन् । यो तीर्थस्थल लुम्बिनी अञ्चलको रूपन्देही जिल्लामा पर्छ । रुपन्देही नेपालको पश्चिमाञ्चलको तराईमा पर्ने जिल्ला हो। लुम्बिनीमा गुम्बा र मन्दिरहरू छन् । त्यहाँ सुन्दर मायादेवीकाे मन्दिर पनि छ । त्यहाँ उत्खनन गरेर राखिएका वस्तुहरू पनि छन् । मन्दिर वरपर घाँसहरू उम्रिएका छन् । मन्दिर भित्र फाेटाे खिच्न पाइदैन् । त्यहाँ विभिन्न घटनाक्रम सम्झाउने बुद्धकाे जीवनीसँग सम्बन्धित तस्विर र मूर्तिहरू पनि छन् । पवित्र तीर्थस्थल भएकाले यहाँ विभिन्न देशका मानिसहरू आइरहन्छन् । लुम्बिनी असाध्यै सुन्दर छ। लुम्बिनी हेर्न र तीर्थयात्रा गर्न दिनैपिच्छे मानिसहरूको भिड लाग्ने गर्छ। पर्यटकीय र धार्मिक हिसाबमा लुम्बिनी राम्राे छ । लुम्बिनी पुग्नासाथ हाम्राे श्रद्धाले शिर निहुरिन्छ । भगवान गौतमबुद्ध हाम्रा आस्थाका प्रतीक हुन् । नेपाललाई विश्वमा चिनाउने सम्पत्ति हुन् । उनी शाक्यवंशी राजा शुद्धाेदन र मायादेवीका सन्तान थिए । उनले ४५ वर्षसम्म नेपाल र भारतका विभिन्न ठाउँमा पुगी दु:ख निवारण सम्बन्धी आफूलाई प्राप्त महाज्ञान बाँड्न रातदिन लागिपरेका थिए ।

Grades five and six had a Sifal Night last Friday, on Falgun 11th. I also participated in it. I was in the Drama Club. All the clubs had to stay after school before Sifal Night. I stayed in the drama club till 6 o'clock in the evening. Then the big day arrived. We, the drama club students, came at 7 in the morning for rehearsal. We practised a lot. We wore costumes and got ready. We chose a room for the drama club to stay in until our turn came. My friends performed other things as well, like reciting poems, being emcees, etc. The other clubs included the dance club, music club, yoga club, and ITF. My friend broke the wood in the ITF performance.

Then our turn came. Our title was ‘First’. In the drama, there was a girl and her mom. The mom did not care about anything else but only wanted her daughter to be first. Our performance was good. We did great. Other clubs also did well. I particularly enjoyed the dance performance. When the performances were over, we went home with our parents. I really enjoyed the day.

  डियरवाक सिफल नाइटमा "फस्ट" शीर्षककाे नाटक मञ्चन गरिएको थियो । कक्षा ५ र ६ का विद्यार्थीहरूले साे नाटक प्रस्तुत गरेका थिए । इसिए र शैक्षिक गतिविधिबिच सन्तुलन कायम गर्ने बलियो सन्देश नाटकमा थियाे । अतिरिक्त क्रियाकलापबाट पनि बालबालिका अगाडि बढ्न सक्छन् भन्ने प्रभावकारी जानकारी नाटकमार्फत अभिभावकहरूलाई दिइयो । सहभागी सबैले नाटक निर्देशक राजन भुजेलको प्रयासलाई सराहनीय ठहराए ।

पहिलो भागमा शैक्षिक नतिजामा निकै चिन्तित आमा र शैक्षिक गतिविधिभन्दा नाटकलाई प्राथमिकता दिने छोरीबिचको द्वन्द्वलाई आकर्षक ढङ्गले प्रस्तुत गरिएको थियो । दोस्रो भागमा छोरीले विद्यालयमा प्रथम स्थान हासिल गरिन् तर खुसी भइनन् । उनकी आमा खुसी भएकी थिइन् तर छोरी  दुःखी भएको देखेपछि उनी चिन्तित भइन् । आमाले छोरीलाई शैक्षिक उपलब्धिहरूको महत्त्वबारे सल्लाह दिन थाल्नुभयो । शिक्षाविद्हरूले इसिएको महत्त्वलाई अस्वीकार गर्दैनन् । निराश छोरी र प्रेरणादायी आमा बिचको संवाद प्रभावशाली रूपमा मञ्चन गरिएको थियो । शैक्षिक गतिविधि र इसिएमा समानान्तर प्रयास गर्ने सन्देश राम्रोसँग सञ्चार गरिएको थियो । नाटक हेरेर अभिभावक, शिक्षक र विद्यार्थीले निकै रमाइलो गरेका थिए ।

Being kind is really fine

It can make anyone shine

Giving is always better than receiving

That is the actual way of living

I wonder, why are some people so cruel

They really are such a fool

The ones who are kind

Always have a peaceful mind

Always be good and do good

This way you don't have to go anywhere

To fix your mood

Kindness is the way to god

When you give one

You’ll receive it in a hundred folds!

I really enjoy cooking, especially in the oven. It all started when I was just 4 years old. I saw my mom making tortillas and wanted to try rolling the dough myself. But I was not very good at it at first.

No matter how hard I tried, my tortillas did not turn out perfect. But I did not give up. With my mom's help, I kept practising until I got better.

As I grew up, I kept trying new recipes and techniques. Sometimes, I made mistakes and burned things, but I never stopped enjoying cooking.

Now, when I cook, I feel happy knowing that I can make delicious food for my family and friends. Even people who visit us enjoy my cooking!

Cooking has taught me a lot and brought me closer to my family. It is something I love doing, and I will keep cooking with all my heart, even if I do not get everything perfect. Because what matters most is sharing love through food.

पानी हाम्राे लागि एउटा महत्त्वपूर्ण प्राकृतिक उपहार हो। हामी सबैलाई पानी महत्त्वपूर्ण छ। हामीलाई बाँच्न पानी चाहिन्छ । पृथ्वीमा रहेका प्रत्येक जीवित मानिसहरूलाई आफ्नाे शरीरकाे उचित कामका लागि पानीकाे आवश्यकता पर्छ । पानीले हाम्राे दैनिक क्रियाकलापमा महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छ । पानी कृषि, उद्याेग, घरायसी कामकाज, वनस्पति, जीवजन्तु आदि सबैलाई पानी चाहिन्छ। पानीले वातावरणलाई सुन्दर बनाउँछ। यसले तापक्रमलाई पनि कम बनाउँछ । पानीले गर्दा अहिले हामीले प्रशस्त बिजुली पाइरहेका छौँ। पानीका स्राेतहरू कुवा, ताल, नदी, हिमनदी, हिउँ र इनार आदि हुन् । समुद्रकाे पानी नुनिलाे हुन्छ । हाम्रो पृथ्वीकाे सतह  ७० प्रतिशत पानीले बनेकाे छ। अहिले बढ्दो जनसङ्ख्याले गर्दा पानीको मुहानहरू प्रदूषण हुँदै गइरहेका छन् । यसले गर्दा मानिसको स्वास्थ्यमा नराम्रो असर परिरहेको छ। यो कुरालाई हामीले ध्यानमा राखेर पानीकाे प्रदूषण हुनबाट राेक्न एकजुट भई लाग्नुपर्छ । पानी जीवनकाे आधार हाे । पानीबिनाको जीवन हामी कल्पना पनि गर्न सक्दैनौँ । पानीकाे चक्रमा गडबडी भएमा विश्वमा तापक्रम बढ्ने, बाढी र खडेरी निम्तिन्छन् । यसको सदुपयाेग गर्नु हामी सबै नेपालीहरूकाे जिम्मेवारी हाे ।

मेरो पदयात्रा तारेभिरसम्मको थियो । याे यात्रा हामी कक्षा ५ का विद्यार्थीहरूले गरेका थियाैँ । हामीलाई पदयात्रामा विद्यालयले लगेकाे थियाे । माघ २६ गते हामी ९ बजे  विद्यालय पुग्याैँ । ९:३० बजे खाना खाएर हामी १० बजे विद्यालयको बसमा चढी यात्रा सुरु गर्याैँ । हामी ३० जना विद्यार्थीहरू, ३ जना शिक्षकहरू र  १ जना जना विद्यालयका कर्मचारी गएका थियााैँ । साथीहरूसँग रमाइलो गर्दै, बाहिरको दृश्यहरू हेर्दै हामी करिब एक घन्टामा जगडोल भन्ने ठाउँमा पुग्यौँ । बस त्यहीँ रोकियो र हाम्रो पदयात्रा सुरु भयो । उकालो ओरालो कहिले जङ्‌गलको बाटो हिँड्दा रमाइलो लाग्थ्यो अनि धेरै हिँड्नु परेको भएर थकाइ पनि लाग्थ्यो । केही बेर आराम गरी पानी खाएर हामी फेरि हिँड्न थाल्यौँ । साथीहरू कोही अगाडि दौडिए भने कोही पछाडि बिस्तारै आउँदै थिए । लगभग २ घण्टा उकालो हिँडेपछि बल्ल हाम्रो गन्तव्य तारेभिर आइपुग्यो । त्यहाँ पुग्दा हामी सबै खुसी भयौँ । यो ठाउँ उचाइमा भएको हुनाले यहाँबाट काठमाडौँ लगायत विभिन्न ठाउँका मनोरम दृश्यहरू देखिन्थे । त्यस ठाउँका बारेमा गुरुआमाले हामीलाई धेरै कुरा बताइदिनुभयाे । केही समय त्यहीँ बितायाैँ ।  खाजा पनि खायाैँ । त्यहाँ हामीले फोटो खिच्यौँ र केही  बेर रमाइलो गरेर हामी २:३० बजे विद्यालय फर्कियौँ ।