The concept of equality is an absolute garbage. No matter what and how much a human tries, there is no bringing of equality in this world. Let’s forget race for a second. What if we keep 50 people in a room with almost the same income, almost the same age, and the same intelligence, will every one of them be considered equal? Absolutely not. Humans will find one way or another to declare supremacy on others and the differences will be created. At last, none of them will be equal.

Not believing in God or calling themselves an atheist is a very popular trend nowadays among idiots. You have some control over what you think but have absolutely no control over what you believe. Things that you believe and your values are created from your experiences and there is no way in hell that you can change them by just saying “I won’t believe”. That’s the line said by people who want to be seen as “cool” and want some attention. The same goes for racism, no matter what a human says, no matter what tasks a man/woman does, they will always believe that the so-called “lower race” is inferior to them. Society has raised every human to think in that way and no matter what a human does, they cannot throw out their belief. The so-called “lower race” accept themselves deep inside and believe that they are inferior and are very insecure about the fact, that is why most of them get offended even when a small incident occurs. That insecurity is the reason for ongoing pseudo-feminism and the black’s right moment which I think is overhyped.

Humans are the biggest idiots on this planet because they think that they know everything, they are smart and they are free but in reality, a human has no control even under his/her own will. 
 

हामी सबैलाई कोरोनाको बारे थाहा नै छ । कोरोना एक प्रकारको भाइरस हो र याे समयअनुसार परिवर्तन भइराख्ने छ । यसै कारण हामीले यसका नयाँ रूपहरूका बारेमा सुन्दै आइराखेका छौँ । अल्फा, डेल्टा र गामा भेरियन्टपछि हालै हामीले कोरोनाको नयाँ रूप ओमिक्रोनको जन्म भएको देख्न वा सुन्न सक्छौँ । काेराेनाकाे याे रूपले दुनियाँका हरेक जनता तथा सरकारको मनमा त्रास जगाइदिएको छ । याे भेरियन्टले पनि पहिलेका भेरियन्टहरूले जस्तो लाखौँ मानिसहरू मार्छ कि भनेर दुनियाँका कतिपय देशमा  लकडाउनको घोषणा समेत गरिसकिएकाे छ ।

ओमिक्रोन बी. १.१.५२९ भनेर पनि चिनिने गर्छ । याे भेरियन्ट पहिलो पल्ट अफ्रिकाको बोत्स्वाना देशमा भेटिएको थियो र दक्षिण अफ्रिकाले याे भेरियन्टका बारेमा विश्व स्वास्थ्य सङ्गठनलाई रिपोर्ट गरेको थियो । अहिलेको समयमा यो हरेक महादेशमा भेटिइसकेको छ, अन्टार्टिकाबाहेक । नेपालको कुरा गर्नुपर्दा अहिलेसम्म २ जनामा सङ्क्रमण देखिइसकेको छ भने दक्षिण अफ्रिकामा याे भेरियन्ट एकदमै छिटो सरिरहेको छ र यसकारण हामीले थाहा पाउन सक्छौँ, यो भेरियन्ट अरू भेरियन्टहरूभन्दा बढी सङ्क्रामक छ ।

अब यो एक हिसाबमा नराम्रो हो कि धेरै मानिसहरू याे भेरियन्टको सिकार भइरहेका छन् । धेरै मानिसहरू अस्पतालमा भर्ना हुनुपरिरहेको छ, मानिसहरूको ज्यान गइरहेको छ र कतिपयको ज्यान जोखिममा छ तर अर्को हिसाबमा कति वैज्ञानिकहरू भन्छन् कि धेरै सरुवा रोगहरू कम घातक हुन्छन् । उदाहरणका लागि क्यान्सरलाई लिन सकिन्छ । क्यान्सर एक घातक राेग हो र याे रोग सजिलैसँग सर्दैन तर साधारण रुघाखोकी कम घातक हुन्छन् तर एकदमै धेरै सर्ने खालका हुन्छन् ।

नयाँ भेरियन्टको त्रासले विश्वका कतिपय देशले दक्षिण अफ्रिका र धेरै अफ्रिकी देशबाट आउने यात्रीहरूलाई प्रतिबन्धित गरिसक्यो तर के लकडाउन नै कोभिडको समाधान हो ? यसका निम्ति हामीले अरू केही गर्न सक्देनौँ ? मेरो विचारमा यसको समाधान लकडाउनमात्र चाहिँ होइन । दक्षिण अफ्रिकाले नयाँ भेरियन्टको खबर गरेर हामी सबै मानिसलाई एकदमै धेरै मद्दत गरेको छ तर विश्वका ठुला ठुला देश भने के गरिरहेका छन् ? त्यहाँबाट आउने सबै यात्रीहरूलाई प्रतिबन्ध गरिएको छ । यस्तो गर्नाले देशको आर्थिक स्थिति कमजोर हुन्छ र यो एकदमै अन्यायपूर्ण हुन्छ । यस्तो प्रतिबन्धले हामी साधारण मानिसको जीवनमा एकदमै ठुलो भूमिका खेलेको हुन्छ । हामी स्वतन्त्र रूपमा कहीँ जान सक्दैनौँ र हाम्रो मानसिक स्वास्थ्यमा असर पर्दछ । यसका साथसाथै देशको आर्थिक स्थितिमा पनि धेरै असर पर्छ ।

अत: यो भेरियन्ट कतिको शक्तिशाली छ, यो समयले नै बताउने छ किनभने वैज्ञानिकहरूले याे भेरियन्ट कति शक्तिशाली छ भन्ने पत्ता लगाउन सकेका छैनन् ।
 

जब एक आम मानिसको आँखा कुनै पनि हिमशृङ्खलामा पर्छ, उसको मन प्रफुल्ल हुन्छ । त्यो चुचुरोबाट संसार कस्तो देखिइरहेको होला भनेर थुप्रै प्रश्नहरू मनमा उठ्न थाल्छन् । हिमालमा अचम्मै अचम्म र रहरहरूबाट बनेका कथा मात्र नभएर भयानक र डरलाग्दा कथाहरूको मिश्रण पनि भेटिन्छ । हो, त्यस्तै दु:खलाग्दा घटनाहरूकै बारेमा म याे लेखमा चर्चा गर्ने छु ।

संसारको सबैभन्दा अग्लो हिमाल सगरमाथामा ३ देखि ४% प्रतिशतको दरले पर्वतारोहण अभियानमा जाने मानिसहरूको मृत्‍यु हुन्छ । एक तथ्याङ्ककअनुसार सगरमाथा आरोहणमा जाने हरेक १०० व्यक्तिमा ४ जनाको मृत्‍यु हुन्छ । त्यस्तै मृत मानिसहरूमध्ये २०० जनाको शव अहिले पनि सगरमाथामै रहेको अनुमान गरिएको छ । निम दाजुको "१४ शिखर" वृत्तचित्र, अन्य पर्वतारोहीहरूका कथाहरू र त्यो शिखरबाट देखिने दृश्यहरूका कुराहरू एकदमै मनमोहक छन् तर त्यही हिमालमै अत्यन्त दुःखपूर्ण स्थितिहरू पनि आएका छन् ।

यस्तै थुप्रै घटनाहरूमा पनि मलाई सबैभन्दा पीडादायी लाग्ने कथा हो, फ्रान्सिस आरसेन्तिएवको । फ्रान्सिस आरसेन्तिएव र उनका श्रीमान् सेर्जेइ आरसेन्तिएव सन् १९९८ मा सगरमाथा आरोहण गर्ने सपना बोकेर पाइला चाल्न थाले । फ्रान्सिस आरसेन्तिएव अमेरिकी महिला पर्वतारोही थिइन् । उनले सन् १९९८ काे मे महिनामा बोतलबन्द अक्सिजनबिना सगरमाथा चढ्ने पहिलो उत्तर अमेरिकी महिला बनेर ईतिहास रचेकी थिइन् तर उनको यो ऐतिहासिक सफलताको खुसी धेरै समय रहेन । आरोहणपश्चात् अवरोहणका क्रममा हिमालले उनलाई आफूबाट टाढा जान दिएन । उनको याे अवरोहण अलि भिन्न थियो किनकि फ्रान्सिस सगरमाथा बिनाबोटलवाला अक्सिजन प्रयोग गरी चढ्दै थिइन् । सुरुवाती समयदेखि नै उनलाई मौसमले दु:ख दिइरहेको थियो । जसोतसो समय लगाएर भए पनि फ्रान्सिस र उनका श्रीमान् सगरमाथाको शिखरमा पुगे तर तिनीहरू तल झर्दै गर्दा समस्याहरू देखापर्न थाले । झर्ने क्रममा फ्रान्सिस र उनका श्रीमान् अलग भए । सेर्जेइ बेसक्याम्पमा पुगेर २, ३ घण्टा बिताइसक्दा पनि फ्रान्सिसको कुनै अत्तोपत्तो थिएन । यो देखेर सेर्जेइ आफ्नी श्रीमतीलाई उद्धार गर्नतर्फ लागे । आफ्नै यात्राबाट थकित भइसक्दा पनि आफ्नी श्रीमतीप्रतिको त्यो माया र स्नेह देखेर मेरो पनि आँखा रसायो । सेर्जेइ पुग्नुअघि नै एक उज्वेकी टोलीले शिखरमा पुग्ने क्रममा फ्रन्सिसलाई फेला पार्यो । तिनीहरूले उनको शरीरमा अक्सिजनको कमी स्पष्ट रूपमा देख्न सक्थे । टोलीले उनलाई मद्दत गर्ने प्रयास नगरेको होइन तर आफैँ नै कतै अक्सिजनको अभावले मरिने हो कि भनेर उनीहरू आफ्नो बाटो लागे । उज्वेकी टोली आफ्नो बाटो लागेपछि अर्की एक महिला पर्वतारोही, दक्षिण अफ्रिकी क्याथी ओडाउडले फ्रान्सिसलाई देखेर उनको मद्दत गर्न खोजिन् । उनको प्रयास पनि विफल भयो । उनी पनि आफ्नो बाटो लाग्दै गर्दा फ्रन्सिसले अचेतनताकै अवस्थामा  'मलाई यहाँ मर्न नछोड्नुहोस्, मलाई यहाँ मर्न नछोड्नुहोस् ।' भनेको सुनिरहिन् । फ्रान्सिसले त दु:ख पाइन् तर पछिल्लो पर्वातोरोहीले फ्रन्सिसलाई बाध्यतावस छोड्नुपर्दा  उनले सुनेका ती अन्तिम गुहारहरू उनका कानमा जिन्दगीभरि गुन्जिरहेका र तिनले दिनहुँ उनलाई सताइरहेका म कल्पना गर्न सक्छु । तिमी जिन्दगी भन, म दर्दनाक अनुभवहरू भन्छु । पछि थाहा भयो कि सेर्जेइले आफ्नी पत्नीलाई भेटेका रहेछन् तर कसरी हो सेर्जेइ पनि बेपत्ता भए । शायद थप सहयोग माग्नका निम्ति उनी अतालिँदा दुर्घटनामा परे । ८,००० फिटको उचाइमा अक्सिजनबिना धेरै दिन बसेर र चिसोले गर्दा शरीरमा शीतदंशका कारणले फ्रन्सिस आफ्नो सपनाकै घरमा प्राण त्याग्न पुगिन् ।

दक्षिण अफ्रिकी पर्वतारोही कैथी ओडोडले फ्रान्सिसलाई एक उपाधि दिएकी छिन् "द स्लिपिङ ब्युटी"। यो उपाधि फ्रन्सिसको मृत्‍युअगाडिको रूपको वर्णनमा आधारित छ । फ्रस्टबाइटले उनको छाला सेतो भएको थियो । त्यहाँ अर्धचेत अवस्थामा सुतेकी उनी सुतेकी सुन्दरीजस्तै, एक गुडियाजस्तै देखिएकी थिइन् । यो लेख तिनै स्लिपिङ ब्युटीको सम्झनामा समर्पण गर्न चाहन्छु ।
 

तारा भनेर वैज्ञानिकहरू एक खगोलीय वस्तु हाे, जसमा प्लाज्मा हुन्छ र यो आफ्नो गुरुत्वाकर्षणले सँगै बसेको हुन्छ । तारा भनेपछि हाम्रो दिमागमा सूर्यका बारेमा धेरै कुराहरू आउँछन्, जस्तैः ‘पृथ्वीको सबैभन्दा नजिकको तारा सूर्य हो ।’ सूर्य नभए पनि हामीले अन्य धेरै ताराहरू रातमा नाङ्गो आँखाले देख्न सक्छौँ । ताराहरूलाई हेर्दा अर्कै खालको विचार र मनमा सन्तुष्टि आउँछ ।

पृथ्वीबाट हेर्दा ताराहरू विन्दुका रूपमा देखा पर्छन् । सबैभन्दा प्रमुख ताराहरू नक्षत्रमा हुन्छन् र त्यस्ता धेरै उज्याला ताराहरूको उचित नामहरू राखिएका छन् । अवलोकनयोग्य ब्रह्माण्डमा १०२२ देखि १०२४ ताराहरू अनुमान गरिएका छन् तर ती ताराहरू हामी आफ्ना नाङ्गा आँखाले देख्न सक्दैनौँ । ताराको जीवन मुख्यतया हाइड्रोजनबाट बनेको सामग्रीको ग्यासीय नेबुलाको गुरुत्वाकर्षणीय पतनबाट सुरु हुन्छ । ताराको कूल मासले यसको विकास र भाग्यको निर्धारण गर्ने काम गर्छ । ताराको जीवनकालको अन्त्यमा त्यसको मास धेरै भयो भने त्यो ब्ल्याक होल वा न्युट्रोन तारा बन्न सक्छ । ताराहरूले अन्य खगोलीय वस्तुहरूसँग मिलेर सौर्य प्रणाली पनि बनाउन सक्छन् ।

ताराको बारेमा सबै कुरा यसको प्रारम्भिक मासद्वारा निर्धारण गरिन्छ, जसमा चमक, आकार, विकास, आयु र यसको अन्तिम भाग्यजस्ता विशेषताहरू पनि हुन्छन् । धेरैजस्ता  ताराहरू १ बिलियनदेखि १० बिलियन वर्ष पुराना हुन्छन् । जति ठुलो तारा हुन्छ, त्यति नै छोटो त्यसको आयु हुन्छ । मुख्यतया ठुला ताराहरूको कोरमा बढी दबाब हुन्छ, जसले गर्दा उनीहरूले हाइड्रोजन छिटो जलाउँछन् । ताराहरू भारी तत्त्वहरूको सानो अंशबाट मात्र बनेका हुन्छन् । विशाल ताराहरूको सतहको तापक्रम ५०,००० K  को हुन सक्छ । सूर्य एउटा सानो नारा भएकाले यसको सतहको तापक्रम अरू ठुला ताराहरूको तुलनामा कम छ । कोरमा ऊर्जाको उत्पादनले गर्दा ताराहरू धेरै चम्किलो रूपमा चम्कने गर्छन् । ताराहरूको कोरमा दुई वा बढी परमाणु केन्द्रकहरू एकसाथ फ्युज भएर नयाँ भारी तत्त्व बनाउँछन्, जसले गर्दा धेरै ऊर्जा आउँछ । तारकीय स्पेक्ट्रम प्रयोग गरेर खगोलविद्हरूले सतहको तापक्रम र गुरुत्वाकर्षण, धातुपनको निर्धारण गर्न सक्छन् ।

तपाईंलाई थाहा नहुन सक्छ तर ताराहरू आफैँसँग निरन्तर सङ्घर्षमा हुन्छन् । ताराको सम्पूर्ण पिण्डको गुरुत्वाकर्षणले यसलाई भित्र तान्छ तर प्रकाशले त्यसलाई सन्तुलनमा राख्छ । ताराहरू सूर्यबाहेकका पृथ्वीबाट धेरै टाढा छन् । पृथ्वीको सबैभन्दा नजिकको तारा प्रोक्सिमा सेन्टौरी हो, जुन ४.२ प्रकाश वर्ष टाढा अवस्थित छ । सबैभन्दा छिटोअन्तरिक्ष यानमा पनि पृथ्वीबाट त्यहाँ पुग्न ७०,००० भन्दा बढी समय लाग्ने वैज्ञानिकहरूले अनुमान गरेका छन् । ताराहरू हामी मानिसहरूका लागि रोचक र चाखलाग्दो कुरा बनेको छ । 
 

मानव सभ्यताको इतिहासमा चुरोट सबैभन्दा घातक वस्तु हो । बीसौँ शताब्दीमा धूमपानले मात्र १० करोड मानिसको ज्यान लिएको थियो भने यसले हरेक वर्ष करिब ६० लाख मानिसको ज्यान लिन्छ र यदि मानिसहरूले धूमपान गर्न नछाड्ने हो भने यो सङ्ख्या अझै बढिरहन्छ ।

धूमपान प्राकृतिक वातावरणलाई हानि गर्ने महत्त्वपूर्ण कारण पनि हो । चुरोट उत्पादनले बढ्दो उपचार, स्वाद, प्याकेजिङ, यातायात, विज्ञापन र कानुनी रक्षामा दुर्लभ स्रोतहरू खपत गर्छ तर ठुलो कीटनाशक प्रयोग र वन विनाशबाट पनि हानि निम्त्याउँछ । चुरोट उत्पादनले पनि तुच्छ हरितगृह ग्यास उत्सर्जन गर्दछ । लापरवाहीपूर्वक विसर्जनबाट आगो र धूमपानबाट हुने रोगहरूको उपचार गराउँदा खर्च बढ्न सक्छ । यसको मुख्य रसायन निकोटिन हो । यसले सानो मात्रामा उत्तेजकको रूपमा काम गर्छ तर ठुलो मात्रामा यसले कङ्काल मांशपेशी कोसिकाहरूको कार्यलाई रोक्छ ।

तसर्थ कसैको स्वास्थ्यको लागि हानिकारक हुने चिजलाई गैरकानुनी बनाउनुपर्छ । यसको प्रयोग, कब्जा, उत्पादन र बिक्रीमा चरम जरिवाना, जेल सजाय र  कारबाहीजस्ता गम्भीर दण्डको परिणाम हुनुपर्छ ।
 

Just as I was writing the first word of this text , I paused for  a couple of seconds. But why mention such a trivial event? Do a  couple of seconds even matter in the vastness of our life? This is where the idea of the Butterfly effect comes in .

The term “Butterfly effect” is derived from the work of mathematician and meteorologist Edward Lorenz. It is termed from the metaphorical example of a tornado’s conditions being altered by the flapping of wings of a butterfly several weeks earlier. The Butterfly effect was discovered by Lorenz when he saw vast differences in the weather predicted by his weather model after rounding the initial numerals in the data. Lorenz drew the inference that small changes in the data led to vastly different outcomes which was termed as the Butterfly effect. In mathematics, chaos theory deals with the concept of the Butterfly effect. The butterfly effect is observed in physical systems employed in the field of weather and quantum mechanics.

The idea of the butterfly effect is both intriguing and concerning. It is intriguing to sense how small things can have a big impact on life .My action of pausing which I mentioned at the beginning might have significantly altered my living. Every action leaves us with a different path to choose in life. But as humans, we cannot comprehend small actions capable of having a huge impact. Everyday we do things without giving it a second thought which is because  impact is measured by perspective and the amount of thinking that goes into the action. There have been many instances in history where seemingly insignificant and small events have led to devastation on a larger scale affecting millions of people. The story of how Archduke Franz Ferdinand of Austria was assassinated shows the effects of minor decisions. During the visit of Franz Ferdinand in Serbia, a group of assassins tried to assassinate him during a motorcade. The assassins hurled a grenade at the Archduke’s carriage but it exploded late and injured another group of people riding behind the Archduke. Later in the day, the Archduke decided to meet with the injured in the  hospital but the chauffeur took a wrong turn and stopped right in front of one of the assassins named Gavrilo Princip who proceeded to shoot the Archduke and his wife. After this event , Austria sent an ultimatum to Serbia which Serbia refused and the First World War began. A  minor mistake by the chauffeur led to a war which had devastating consequences around the globe. We could argue that the First World War was unavoidable but without the small mistake, the timeline and the results of the war would be entirely different. A delay of even a few years could have altered future conflicts like the Second World War and relations of the west with the Middle East would have been different.

You as a reader will experience significant changes in life just by reading this text and spending the limited time left in your life in knowing about the butterfly effect. The butterfly effect shows that perspective cannot determine the importance of an action. Everything we consider as insignificant might have a significance beyond our imagination.

Source : [Wikipedia(“Butterfly effect”),Viewed in 2021]
 

Time and Tide Waits for None". This English proverb truly reflects the importance of punctuality. Punctuality can be simply termed as the fact of being on Time. Punctuality is a factor that leads an individual towards success that is why it is also considered as one of the most important factors in our daily life. Actually being punctual is not an easy task as it is quite difficult to manage it.

Many problems and disorders can arise in the life of the people who are not punctual which also obstructs them to meet the destination of their Life. As I am a student, I must be punctual in every aspect. Being punctual not only makes you independent but also helps you to build your confidence level. When a person becomes punctual, Everything else falls into his/her place. Subsequently, a punctual person works on time without any hindrance. The punctual person is always respected because they are able to fulfill their every Rights and Duties in time which helps to achieve their aim in Life. Moreover, punctuality makes you a man of habit. It is an etiquette which encourages you to complete your work in a timely manner. It also makes us realize the importance of Time. Likewise, Punctuality demands patience, consistency, discipline and a positive attitude. It brings Command and authority over self and others. Punctuality helps in prioritizing the work not only in our personal life but also in our professional life. 
The person who is more punctual earns greater credibility in life and in society. Everyone Should be punctual and in order to be punctual we can make our daily plan and follow them strictly in our life. If we are able to implement the daily plan in our life Then, we can at least be punctual to some extent. So punctuality is One of the major keys to success which helps to build our personality. 
 

गाउँको जीवन प्राकृतिक र कृत्रिमबिचको सबैभन्दा खुसी सम्झौता हो । यो मानिस र प्रकृतिबिचको रमाइलो खेल हो । गाउँको जीवन मानिसका लागि सबैभन्दा प्राकृतिक जीवन हो । गाउँको जीवन सादा र सरल छ । गाउँलेहरू जीवनको आवश्यकतामा सन्तुष्ट छन् । उनीहरूले केही कपडाहरू दिएर व्यवस्थापन गर्छन् । गाउँलेहरू सादा खाना रुचाउँछन् । तिनीहरूले सम्भव भएसम्म सरल तरिकामा आफ्नो सामाजिक कर्तव्य पुरा गर्छन् ।

गाउँलेहरू प्रायः किसानहरू हुन् । सबैले आआफ्नो जातको व्यापारलाई पछ्याउँछन् । कोही पुजारी, कोही दुधवाला, कोही तेलवाला, कोही माछा पक्रने, कोही धोबी, कोही नाई आदि । तिनीहरू धनी छैनन् तर तिनीहरूले आफ्नो जीवनमा आवश्यकताहरू वहन गर्न सक्छन् । गाउँलेहरू मेला र चाडहरूमा भाग लिन्छन् । तिनीहरूले सादा र सरल तरिकामा चाड मनाउँछन् । तिनीहरू लोक नृत्यमा सहभागी हुन्छन् । तिनीहरू आफ्नो घर र बालीमा खुसी छन् । गाउँका मानिसहरू सादा जीवन र उच्च विचारको जीवन बिताउँछन् । तिनीहरू उच्च सोच्छन् किनभने तिनीहरू ईश्वर र धर्मको बारेमा सोच्छन् । गाउँको मन्दिरले तिनीहरूको सामाजिक र नैतिक पालनपोषण गर्दछ । गाउँको मन्दिरले उनीहरूको आध्यात्मिकता कायम राख्छ । जातीय संस्कार अनिवार्य रूपमा पालना गरिन्छ ।

गाउँको जीवन मिठो छ, कुनै शङ्का छैन । ठुला ठुला कविहरूले यसको प्रशंसा गाएका छन् । ठुला व्यक्तिहरूबाट गाउँको जीवनको ठुलो प्रशंसा हुन्छ । महान् विचारक र दार्शनिकहरूले आफ्नो अमूल्य जीवन ग्रामीण क्षेत्रमा बिताएका छन् । गाउँको जीवन सबै उमेरका हरेक भावुक मानिसले धेरै माया गर्छ ।
 

Life can’t be described with one or two words. It’s a mixture of happiness and sadness, success and failure, comfort and pain, encouragement and frustration, love and hate, relief and sorrow, and struggle and giving up. Life is one word that comes with multiple meanings and experiences. Above all life is not just about existence but also about how an individual defines that existence. Yes, life is like one chance game. Life is full of joy, pleasure, success, and comfort punctuated by misery, defeat, failures, and problems. We all struggle to live, celebrate our moment in one chance. If we lose the chance then we won’t get another one. From the womb of our mother, the journey of life begins and ends when it needs to. The life of every living person depends on their character. For e.g.: Lion, who is courageous, struggles more and lives a longer life. Whereas, a deer who has skittish behavior, struggles less and lives a hard life. 
Life is a game, full of mystery. No one knows what comes after. This mystery can’t be solved alone. It needs some mutual support which can be provided by family, friends, society and many more…Don’t take life as a common thing, it can lead to a bright destiny. Let’s take some common examples of Albert Einstein. If he took life as a common thing then he would not be remembered in the hearts of Billions of people. But, he took life as full of mystery and lived in the hearts of billions of people. 
Struggle, effort, skill, talent are some of the experiences that we should have in our life. If you struggle hard in childhood then, you can later enjoy and live an enjoyable life. Skill, one of the basic elements of life. We all live with our skills. Like a joker in the circus, doctor in the medical field, and others in their own fields. We all people, animals, insects, bacteria, and everyone on this earth are born with special talents. But it’s our decision whether to showcase our talent to the outer world or heaven. Show your talent and live a prosperous life.
One important aspect of Life is that it keeps going forward. This means nothing is permanent. Hence, there should be a reason to stay in dejection. A happy occasion will come to pass, just like a sad one. Above all, one must be optimistic no matter how bad things get. One important aspect of Life is that it keeps going forward. This means nothing is permanent. Hence, there should be a reason to stay in dejection. A happy occasion will come to pass, just like a sad one. Above all, one must be optimistic no matter how bad things get. This is because nothing will stay forever. Every situation, occasion, and event shall pass. This is certainly the beauty of Life. 
Life is like a game. Games have one or many chances. I am talking about a game that has only one chance. You struggle in the game to win. Some HP is given. Let’s say 200. you struggle with the game. If your 200 HP is gone then it means your chance has gone. But even if you have 1 HP then it means you can win the game. It’s life. Even if you have 1 HP, don’t lose hope. There's a chance and enjoy the full moment of the golden chance. Therefore, life is a one chance game. 

 

Shining stars and falling leaves,
they make one feel at ease. 
Like a blue of brightest shade, 
it helps to keep the mind at peace.
The newly sprung rose shining red,
removing mind from all hate.
Turning one to the road of passion,
along with them is love and aggression.
The color containing red and yellow,
makes an impactful bright color.
The color which is known as orange, 
brings one cheer and excitement.
A color for excitement and happiness,
brightest to the human eye. 
Yellow’s the color of sunshine and fun,
but also the color of betrayal and optimism.
The combination of yellow and blue,
green which represents nature,
which makes feel refreshment,
without which earth seems lifeless.
The mixture of red and blue, 
is the color of creativity and mystery.
Purple which is related to magic and meditation,
which is the color of loyalty and luxury.

हाम्रो जीवन धेरै लामाे छैन । यस कारणले हामीले हाम्रो समयको व्यवस्थापन राम्ररी गर्नुपर्ने हुन्छ । समय व्यवस्थापन भनेको हामीले आफ्ना जति पनि कामहरू छन्, तिनीहरूलाई समय भाग लगाई गरेर हामीले समय बचाउन सक्छौँ । समय भनेको पैसाभन्दा महत्त्वपूर्ण कुरा हो । यो किन हो भने यदि व्यापारमा वा अरू केही कुरामा पैसा गुमाइयाे भने त्यो पैसा फेरि पनि कमाउन सकिन्छ तर समय भनेको फेरि फर्केर आउँदैन ।

हामीले हाम्रो जीवनमा धेरै काम र जिम्मेवारीहरू पुरा गर्नुपर्छ । यसका लागि हामीले हाम्रो समयको सही रूपमा सदुपयोग गर्नुपर्ने हुन्छ । जो मानिसले आफ्नो समयलाई सही ढङ्गले सदुपयोग गर्छ, त्यसले जीवनमा सफलता पाउँछ र जसले गर्दैन, त्यसले जीवनमा सफलता पाउन अत्यन्त कठिन हुन्छ । समयको प्रयोग हामीले राम्ररी पनि गर्न सक्छौँ र नकारात्मक रूपमा पनि गर्न सक्छौँ । यसकाे प्रयाेग कसरी गर्ने भन्ने कुरा हामी आफैँमा भर पर्दोरहेछ । समयको सदुपयोग गर्न सजिलो पक्कै पनि छैन । यसका लागि हामीले आफ्ना कामहरू हेरी सबै कामलाई आ-आफ्नो समयमा बाँडेर एउटा दिनचर्या बनाउनुपर्ने हुन्छ । एउटा उदाहरण लिएर हेर्दा यदि हामीले १ हप्ता समय दिएको गृहकार्य पुरा गर्नुपर्ने छ भने हामीले समयमै दिनदिनै अलि अलि गर्दै गयाैँ वा पहिले नै गृहकार्य पुरा गर्याैं भने हाम्रो समय बच्छ र हामीलाई धेरै तनाव हुँदैन । फेरि यदि हामीले लापरवाही गरेर अन्तिम दिनमा सबै कार्य गर्न लाग्यौँ भने तनाव पनि निक्कै धेरै हुन्छ र समय पनि बढी लाग्छ । जीवनमा सुख र दुःख दुवैको समय आउँछ । खुसीकाे समय हुँदा धेरै फुर्किनु पनि हुन्न र धेरै दुखको समयमा निक्कै खस्किनु पनि हुन्न ।

हामी जहिले पनि आफ्नो सीमामा बस्नुपर्छ नत्र याे आफैँलाई हानिकारक हुने गर्दछ । समय भनेको नदीजस्तै बगिरहन्छ । सबै काम समयमै गर्न सकियो भने पछि गएर जीवन गाह्राे गरेर बिताउनुपर्दैन तर यदि गरिएन भने दुःख नै दुःखले जीवन जिउन गाह्राे हुने गर्दछ । समयले हामीलाई धेरै अनुभव पनि दिने गर्दछ । यसले गर्दा हाम्रो जुनै काममा पनि अझै राम्रो हुने र हाम्रो सोच पनि समयसँगै बदलिने गर्दछ । बच्पनमा समयको खासै महत्त्व हुँदैनथ्यो तर जब ठुलो हुँदै गइयो, तब जिम्मेवारीहरू पनि थपिँदै गए । यसै कारणले धेरै मानिसहरूलाई गाह्राे हुने हुँदोरहेछ । सानैदेखि समयको सदुपयोग गर्न सिकियो भने पछिसम्म काम लाग्ने छ । जीवन भनेको सहज हुँदैन र निकै धेरै समस्याहरू आउने गर्दछन् । हामी यसबाट भाग्नुभन्दा आफ्नै खुट्टामा उभिएर एउटा समाधान निकाल्नुपर्छ र यो गर्नलाई हामीलाई समयको व्यवस्थापनले धैर्य र समाधानहरू निकाल्न सहयोग गर्दछ ।      

समयको व्यवस्थापन गरियो भने धेरै कामहरू गर्न सजिलो हुने गर्दछ र आफूलाई धेरै कामहरू समयमै सक्न सहयोग गर्दछ । कहिले पनि भोलिबाट सुरु गर्छु भन्ने सोच राख्नुहुन्न किनभने धेरैजसो बेला भोलि कहिले पनि आउँदैन । त्यसैले अल्छी नगरी आजबाट नै समयमै सुरु गर्ने प्रयास गर्नुपर्दछ । बिहान छिटै उठ्नु पनि राम्रो हो किनभने यसले हामीलाई आफ्ना कार्यहरू गर्न धेरै समय दिने छ र समयको सदुपयोग पनि हुन्छ । हामीले आफूलाई चाहिने निद्रा चाहिँ पुरा गर्नुपर्छ । समय भनेको निकै शक्तिशाली कुरा हो र यसलाई राम्ररी प्रयोग गर्ने हाे भने जीवन जिउन निकै सजिलो हुन्छ ।
 

द गड अफ हाई स्कुल एउटा एक्सन कथा हो जुन सन् २०११ मा सुरु भएको थियो । यो कथा एकदमै रमाइलो र हेराैँ हेराैँ लाग्ने खालको छ । यो कथा “मोरी जिन” नाम रहेको १७ वर्षीय केटाको बारेमा आधारित छ । याे कथामा सुरुमै के भनिन्छ भने मोरी जिन चाहिँ एक अनाथ हुन्छन्, जसलाई एक बुढा मान्छेले हुर्काएका हुन्छन् । ती बुढा मान्छेलाई मोरी जिनले हजुरबुबा भनेर बोलाउने गर्थ्यो । यो कथाको जति गहिराइमा जान सक्छौँ त्यति नै राम्रो छ यो कथा ।  

हजुरबुवाले सानैदेखि मोरी जिनलाई तेक्वान्दो सिकाउँथे । तेक्वान्दो कोरियाली मार्सल आर्ट्स् हो । मोरी जिनले तेक्वान्दो धेरै सिकेका थिए । धेरै मेहनतपछि उनलाई गड अफ हाई स्कुल नामक तेक्वान्दो प्रतियोगिताबाट निमन्त्रणा आउँछ । कोरियाका उच्च माध्यामिक विद्यालयका सबै विद्यार्थीहरूमाझ सबैभन्दा राम्रो लडाकु निर्धारण गर्न एउटा प्रतियोगिता आयोजना गरिएको हुन्छ । त्याे प्रतियोगितामा जसले जित्छ, त्यसले एक लाख डलर पैसा र उसलाई जे माग्न मन लाग्छ त्यही माग्न पाउने पुरस्कार तोकिएको हुन्छ । उनले आफ्नो जीवनमा धेरै शत्रुहरूसित सामना गर्नु परेको थियो । मोरी जिन एकदमै मेहनत गर्ने व्यक्ति थिए । यो कथामा धेरै आतङ्कहरू मचिएका पनि छन् । यो कथाले अलि अलि रिसको कुरा पनि गरेको छ । मैले यो कथा सबै नसकिए पनि यो कथा एकदमै रमाइलो रहेको छ । मोरी जिनले त्यो प्रतियोगिता जित्न धेरै परिश्रम गरेपछि उनले अन्त्यमा जित्छन् । उनले आफू अब्बल छु भनेर देखाउन उनलाई धेरै समय लाग्दछ । उनले यो प्रतियोगितामा धेरै जितेपछि उनको आफ्नै मिल्ने साथीहरू पनि शत्रु भन्न पुगेका थिए । उनले त्यस बेला राम्रो शिक्षा पाएका थिए कि कोही पनि आफ्नो हुँदैन भनेर । याे कथामा सबैभन्दा रमाइलो ठाउँ चाहिँ जब उनले जति हार्दा पनि हार नमानी अगाडि बढ्न नडराई अगाडि बढ्छन् । उनले आफ्ना हजुरबुबाको मेहनत र आफ्नो परिश्रम खेर जान दिँदैनन् । याे कथा कोरियाली भाषामा भए तापनि बुझ्न सकिन्छ ।

यसका धेरै शृङ्खलाहरू आइसकेका छन् । म एकचोटि सबैलाई यो कथा हेर्न आग्रह गर्दछु किनकि यो कथा एकदमै रमाइलो र प्रेरणा दिने खालको छ । मैले धेरै एनिमेहरू हेरेको छु र मलाई यो एनिमे एकदमै रमाइलो लाग्यो ।