परिवेश:

पुस्तकको परिवेश एक दुर्गम हिमाली क्षेत्र रहेकाे छ, जहाँ प्राकृतिक सौन्दर्य पात्रहरूले सामना गरेका कठोर वास्तविकताहरूसँग तीव्र रूपमा भिन्न हुन्छन् । अग्लो, हिउँले ढाकिएको चुचुराहरूको बीचमा बसेको, गाउँ हलचल शहरहरू र आधुनिक सुविधाहरूबाट अलग छ । असह्य पहाड, घना जङ्गल र टेरेस्ड क्षेत्रहरूको मिश्रण हो, जहाँ गाउँलेहरूले आफ्नो बाली उब्जाउँछन् । हावा कुरकुरा र पातलो छ, र जाडो विशेष गरी क्रूर हुन्छ, चिसोचिसो र भारी हिमपातको साथ जसले गाउँलाई बाहिरी संसारबाट हप्तासम्म काट्न सक्छ ।

यस गाउँका घरहरू सरल र बलिया छन्, कठिन परिस्थितिको सामना गर्न बनाइएका छन् । तिनीहरू ढुङ्गा र काठबाट बनेका छन् । खरानी छानाहरू छन्, जसले चिसोबाट केही सुरक्षा प्रदान गर्दछ । भित्र कोठाहरू साना तर आरामदायक छन् । चिम्नीले न्यानोको प्राथमिक स्रोत प्रदान गर्दछ । गाउँलेहरू लामो, कठोर जाडोको समयमा यहाँका मािनसहरू चिम्नीमा धेरै भर पर्छन् । कथाहरू, खानाहरू र न्यानोपन साझा गर्न तिनीहरू वरिपरि भेला हुन्छन् ।

प्राकृतिक सौन्दर्यका बाबजुद पनि यस दुर्गम हिमाली गाउँको जीवन चुनौतीहरूले भरिएको छ । भूकम्पले धेरै घरमा क्षति पुर्‍याएको छ र स्रोतसाधनको अभाव छ । गाउँलेहरू लचिला छन्, कठिन परिस्थितिहरूमा अभ्यस्त छन् तर हालैको प्राकृतिक प्रकोपले उनीहरूको पहिले नै सीमित साधनहरू तनावग्रस्त बनाएको छ । अलगावको भावना स्पष्ट छ, किनकि गाउँलेहरू प्राय: बाहिरी संसारबाट बिर्सिएको महसुस गर्छन् । विशेष गरी जब यो सहायता र समर्थन प्राप्त गर्ने कुरा आउँछ । यो सेटिङले दुवै लुभावनी सुन्दरता र कडा कठिनाइको पृष्ठभूमि सिर्जना गर्दछ । पात्रहरूको लचिलोपन र दृढतालाई हाइलाइट गर्दै उनीहरूको सङ्घर्षलाई नेभिगेट गर्दाः

सारांश:

एउटा सानो गाउँमा सुभद्रा नामकी एउटी महिला थिइन् । उनी आफ्नो विस्तारित परिवारसँग एक सामान्य घरमा बस्थिन् । जसमा उनका पतिको भाइकी श्रीमती पार्वती पनि थिइन् । यो एक चिसो साँझ थियो र दुई महिलाहरू चिम्नीको छेउमा बसिरहेका थिए । दिनको घटनाहरू र भविष्यको लागि उनीहरूको चिन्ताको बारेमा कुराकानी गर्दै न्यानो राख्न कोशिस गर्दै थिए । सुभद्रालाई एक्कासी केही काम गर्न बाँकी रहेको याद आयो । उनले आफ्नी छोरी तुलसालाई बोलाएर काममा सहयोग गर्न आग्रह गरिन् । तर तुलसाले विद्रोही र दिनको कामबाट थकित महसुस गर्दै अस्वीकार गरिन् । निराश र अलिकति अभिभूत भएको महसुस गर्दै सुभद्रा र पार्वतीले परिवारका अन्य सदस्यहरूलाई जगाउने निर्णय गरे कि कसैले हात उधारो दिन सक्छ कि भनेर हेर्न । भर्खरै गएको भूकम्पपछिको चपेटामा परेको परिवार अहिले अन्योलमा परेको छ । तिनीहरूको घरमा क्षति पुगेको थियो, र स्रोतहरू दुर्लभ थिए । विशेष गरी पार्वतीका छोरा प्रदीपको लागि । जो गम्भीर बिरामी थिए । उनीहरूलाई न्यानो कपडाको नितान्त आवश्यकता थियो । स्थानीय फार्मेसी भूकम्पले ध्वस्त भएकाले चिसाे र किन्न नसकिएको उचित औषधि नहुँदा उनको अवस्था बिग्रिएको थियो । सुभद्राका श्रीमानका भाइ रामराजा त्यस दिन एक राजनीतिज्ञबाट लुगा लिन बाहिर गएका थिए । भूकम्पपीडितलाई सहयोग गर्ने वाचा गर्दै धेरै धुमधामका साथ गाउँ आएका यी राजनीतिज्ञ हुन् । रामराजाले प्रदिपका लागि केही उपयोगी, विशेष गरी न्यानो लुगा ल्याउनेछन् भन्ने आशाको टुक्रा परिवारले राखेको थियो । चिसो बढ्दै जाँदा सुभद्रा, पार्वती र परिवारका बाँकी सदस्यहरू रामराजाको आगमनको लागि उत्सुकतासाथ पर्खिरहेका थिए । चुल्हाेमा आगो बल्यो, अलिकति न्यानो प्रदान गर्‍यो तर तिनीहरूको हड्डीमा परेको चिसोलाई हटाउन पर्याप्त थिएन । पार्वतीले आफ्नो नवजात छोरालाई समातेर प्रदिपलाइ  बचाउनकाे लागि चुपचाप प्रार्थना गरिन् । अनन्तकाल जस्तो लागेपछि रामराजा अन्ततः फर्के । लुगाको बन्डल बोकेर उनी थकित र परास्त देखिन्थे । उसले के ल्याएको हो भनी हेर्न उत्सुक परिवार उहाँकहाँ पुग्यो । तर, कपडाको अवस्था देखेर उनीहरुको आशा चकनाचुर भयो । तिनीहरू पुरानो, फाटेका, र पूर्णतया लगाउन नसक्ने थिए । अनुभूतिले उनीहरूलाई ठूलो चोट पुर्‍यायो ।  राजनीतिज्ञले उनीहरूलाई मूर्ख बनाए ।

राजनीतिज्ञले आफ्नो "उदारता" कभर गर्न आएका पत्रकारहरूका अगाडि भोट कमाउन र राम्रो देख्नका लागि सहयोग वितरणको भव्य प्रदर्शन गरेका थिए । उनले दिएका लुगाहरू लत्ताकपडाहरूबाहेक अरू केही थिएनन् । कसैलाई लगाउन अयोग्य । परिवारले विश्वासघात र असहायताको गहिरो भावना महसुस गरे । राजनीतिज्ञले उनीहरूको हताशतालाई आफ्नै फाइदाको लागि शोषण गरेका थिए । र अब उनीहरूसँग यसको लागि देखाउनको लागि केही थिएन । निराश महसुस गर्दै परिवारले राजनीतिज्ञको चाला हेर्न जाने निर्णय गरे । तिनीहरू गाउँको बीचमा पुगे । जहाँ, भीड जम्मा भएको थियो । राजनीतिज्ञ त्यहाँ थिए । क्यामेराको लागि मुस्कुराउँदै भूकम्प पीडितहरूलाई सहयोग गर्दै छाैँ भनेर भाषण गर्दै थिए । परिवारले भीडको छेउबाट हेरे । तिनीहरूको हृदय शोक र क्रोधले भारी भयो । घर फर्किंदै जाँदा पहिलेको भन्दा चिसो झनै तितो देखिन्थ्यो । तिनीहरूले आफ्नो विनम्र निवासको ढोका खोलिदिए । केवल हृदयविदारक दृश्यको साथ भेट्न । हिँडडुल गर्न नसक्ने गरी कमजोर भएका प्रदीपको चिसो र बिरामीको कारणाले मृत्यु भएको थियो । ऊ शान्त थियो । उसको सानो शरीर अब लड्न असमर्थ थियो । पार्वतीले शोकको विलाप गरिन्, छोराको निर्जीव रूपको छेउमा ढलेर । परिवारका बाँकी सदस्यहरू स्तब्ध मौनतामा उभिए । तिनीहरूको अनुहारबाट आँसु बगिरहेको थियो । भनेको ठुलो प्रहार थियो, उचित सहयोग पाएको भए प्रदीपलाइ गुमाउनु पर्ने थिएन । यसलाई रोक्न सकिन्थ्यो भन्ने ज्ञानले परिवारलाइ झनै असहनीय बनायो । प्रदीप वरिपरि जम्मा भएका परिवारले एक युवाको ज्यान गुमाएपछि शोकमा डुबेका थिए । सुभद्रा र पार्वतीले एकअर्कालाई सम्हालिन्, शोक र क्रोधमा एकजुट भइन् । प्रदीपलाई फिर्ता ल्याउन नसक्ने कुरा उनीहरूलाई थाहा थियो तर उनीहरूले आफूले भोगेको अन्यायलाई सम्झने वाचा गरे । त्यसपछिका दिनहरूमा, परिवारले आफ्नो जीवनलाई पुनर्निर्माण गर्ने प्रयास गरे, एकअर्कामा बल खोज्दै र प्रदिपको साझा सम्झनाहरू । सामूहिक सङ्घर्षमा एकअर्कालाई साथ दिएर गाउँ पनि सँगै आए । सुभद्रा, पार्वती र रामराजा आफ्नो अधिकारको लागि लड्न र अरू कुनै परिवारलाई उनीहरूले जस्तै दुःख नपरोस् भन्ने कुरा सुनिश्चित गर्न पहिले भन्दा बढी दृढ भए ।

चरित्र विश्लेषण :

सुभद्रा:

सुभद्रा घरपरिवारकाे हेरचाह गर्ने र लचिलो महिला हुन् । आफ्नो परिवारप्रति गहिरो प्रतिबद्ध छ । मातृसत्ताको रूपमा उनको भूमिका घरको कामको व्यवस्थापन गर्न र सङ्घर्षको बावजुद परिवारलाई सँगै राख्ने उनको प्रयासमा स्पष्ट छ । उनकी छोरी तुलसाले सहयोग गर्न अस्वीकार गर्दा उनको निराशाले जिम्मेवारीको बोझसँग उनको निरन्तर लडाइँ देखाउँछ । सुभद्राको कर्तव्यको भावना र तिनको स्थायी आशाले उसको कार्यमा सुधार ल्याउनेछ । जसले उनलाई कठिनाइको सामना गर्दा पनि दृढताको प्रतीक बनाउँछ ।

पार्वती:

पार्वती, सुभद्राको पतिको भाइकी पत्नी हुन् । पालनपोषण गर्ने र समर्पित आमा हुन् । उनको प्राथमिक चासो उनको बच्चाहरु को कल्याण गर्नु हाे । विशेष गरी उनको बिरामी छोरा, प्रदीप र उनको नवजात शिशु । भूकम्पले प्रदीपका लागि आवश्यक औषधी उपलब्ध गराउन नसक्दा उनको अवस्था दयनीय छ । अराजकताको बावजुद पार्वती आशावादी रहन्छिन् र उनी विश्वासमा अडिग छन् कि  मद्दत आउनेछ । प्रदीपको मृत्युमा उनको शोक गहिरो छ । जसले आफ्नो बच्चालाई बचाउन खोज्ने आमाको गहिरो माया र हताशतालाई देखाउँछ।

रामराजा:

रामराजा सुभद्राका श्रीमानका भाइ हुन् । आफ्नो परिवारप्रति जिम्मेवारी र कर्तव्यको भावनाले सञ्चालित चरित्र, राजनीतिज्ञबाट लुगा सङ्कलन गर्ने उनको यात्राले कारबाही गर्न र आफ्नो परिवारको लागि सहयाेग उपलब्ध गराउने इच्छा देखाउँछ । यद्यपि, प्रयोग गर्न नसकिने लुगाहरू लिएर उसको फिर्तीले उसको कमजोरी र प्रणालीगत असफलताहरूको सामना गर्दा उसको प्रयासको सीमिततालाई हाइलाइट गर्दछ । रामराजाको निराशा र निराशाले भ्रष्ट र अप्रभावी नेतृत्व विरुद्ध व्यापक समुदायको सघर्षलाई प्रतिविम्बित गर्दछ ।

प्रदीप:

पार्वतीको छोरा प्रदीपले परिवार र गाउँको परिस्थितिको निर्दोष पीडितलाई मूर्त रूप दिन्छ । चिसो र औषधीको अभावका कारण उनी बिरामी र अन्ततः मृत्युले बेवास्ता र अपर्याप्त सहयोगको दुःखद परिणामलाई जोड दिन्छ । प्रदीपको चरित्र गहिरो रूपमा विकसित नभए पनि समाजमा सबैभन्दा कमजोर व्यक्तिहरूले सामना गर्ने कठोर वास्तविकताहरूको मार्मिक प्रतीकको रूपमा काम गर्दछ । उनको निधनले उनको परिवारमा समान परिस्थितिहरूमा न्याय र समर्थन खोज्ने गहिरो सङ्कल्पलाई उत्प्रेरित गर्दछ ।

अन्त्यमा, हिमालयको दुर्गम गाउँकाे चित्ररण गरिएको जिउँदाहरूकाे चिता नाटकले लचिलोपन र स्थायी मानव आत्माको मार्मिक कथा बुनेको छ । कथाले सुभद्रा, पार्वती, रामराजा र उनीहरूको परिवारलाई पछ्याउँदछ । जब उनीहरू भूकम्पपछिको नेभिगेट गर्छन्, विश्वासघात, घाटा र उनीहरूको पृथक वातावरणको कठोर वास्तविकतासँग जुध्न । तिनीहरूको सङ्घर्षको माध्यमबाट, परिवार एकताबद्ध रहन्छ । एकअर्काको लागि उनीहरूको प्रेममा बल पाउँछ । तिनीहरूको यात्राले अखण्डता, करुणा र सङ्कटको समयमा वास्तविक सहायताको महत्त्वलाई जोड दिन्छ । जवान प्रदीपको दुःखद मृत्युको बाबजुद पनि एकअर्कालाई साथ दिने र एकअर्कालाई सहयोग गर्ने परिवारको दृढ सङ्कल्पले मानव आत्माको लचिलोपनको बारेमा शक्तिशाली सन्देश प्रदान गर्दछ । पुस्तकले पाठकहरूलाई साहस र एकताको लागि गहिरो प्रशंसाको साथ छोड्छ जुन सबैभन्दा चुनौतीपूर्ण परिस्थितिहरूमा पनि देखा पर्न सक्छ ।

The environment is everything around us, including the air we breathe, the water we drink, the land we live on, and all the plants and animals. It is very important because it gives us everything we need to survive. When we pollute air and water or cut down too many trees, we harm the environment and make it harder for living things to thrive. Taking care of the environment means keeping it clean and healthy for everyone.

Air pollution

Air pollution is the contamination of the indoor or outdoor environment by any chemical, physical or biological agent that modifies the natural characteristics of the atmosphere. The greatest effect of air pollution is global warming. 

Global warming

Global warming is the long-term warming of the planet's overall temperature.

Water pollution

Water pollution occurs when harmful substances—often chemicals or microorganisms—contaminate a stream, river, lake, ocean, aquifer, or other body of water, degrading water quality and rendering it toxic to humans or the environment.

Noise pollution

Noise pollution is considered to be any unwanted or disturbing sound that affects the health and well-being of humans and other organisms.

Soil pollution

Soil pollution refers to the contamination of soil by toxic substances. It is a serious environmental concern since it causes many health hazards. For example, exposure to soil containing high concentrations of benzene increases the risk of contracting leukemia.

One big problem our environment is facing is climate change. Climate change occurs because people burn fossil fuels like coal and oil, which release gases that trap heat in the atmosphere. As a result, the Earth's temperature rises, causing glaciers to melt and weather patterns to change. This can lead to severe storms, droughts, and floods, which can harm people, animals, and plants. To help stop climate change, we need to use cleaner energy sources like solar and wind power.

Protecting the environment is something we all can do. Simple actions like recycling, using less plastic, and planting trees make a big difference. Saving water and energy at home helps, too. Learning about the environment and sharing that knowledge with others encourages more people to take action. When we all work together, we can keep our planet healthy and beautiful for ourselves and future generations.

राताे मच्छिन्द्रनाथ जात्रा एउटा रथ जात्रा हाे जुन ललितपुर जिल्लामा मनाइन्छ । अग्लाे रथमा भगवान राताे मच्छिन्द्रनाथलाई राखेर ललितपुरका विभिन्न ठाउँहरूमा लगेर भाेटाे देखाई समाप्त हुन्छ । राताे मच्छिन्द्रनाथ पानी र अन्नका देवता हुन् र उनलाई खुसी पार्न सके पानी पर्ने र अन्नबाली सप्रने विश्वास रहेकाे छ । याे जात्रा परापूर्व कालदेखि राजा नरेन्द्रदेवले सुरू गरेका हुन् । किम्बदन्तीअनुसार काठमाडाैँ उपत्यकामा बाह्र वर्षसम्म पानी परेन र पानीका मुहानहरू सबै सुके त्यसकारण अन्नबाली फलेन । तन्त्र विद्याबाट गुरू गाेरखनाथ रिसाएर नाै नागमाथि बसेर तपस्या गरिरहेका भन्ने बुझियाे । उक्त नागहरूलाई नछुट्याई पानी नपर्ने देखियाे । गाेरखनाथका पनि गुरू मच्छिन्द्रनाथलाई काठमाडाैँ ल्याएपछि गाेरखनाथले आफ्नाे गुरूलाई देखेपछि नाै ओटा नागलाई छाेडिदिए र काठमाडाैँमा फेरि पानी पर्न थाल्याे ।त्यसै बेलादेखि जेष्ठ शुक्लपक्षमा हरेक वर्ष मच्छिन्द्रनाथकाे जात्रा मनाउँदै आइएकाे छ ।

We all know the struggles and pain of a student. We all have been through student’s life; some of us must currently be experiencing that part of our life and some of us might have already been through it. It is the time to know about different languages and cultures as well as to learn all the things that students need in their life.

 When we are in this phase, we must all go through many problems and we must have different struggles. I am sure that we had to help ourselves most of the time to get out of some troubles. However, we do require other’s assistance at times, and for that, we need support, we need to be skilled as well. While we are in the phase of being a student, we need to work really hard to achieve our goals and make our parents proud. We need to work on our mistakes and make sure that next time, we do not repeat those. There are different things that get changed according to time. Students’ life is not an easy one because many students are forced to leave their studies in the middle due to different problems and issues, which is totally not right. The reason behind leaving studies in the middle is due to some problems that they cannot handle. At times like these, the students’ parents and teachers should support them because without their support, there is a higher chance of getting in trouble. As I already mentioned, there are different problems/struggles that a student might face. Some of them are: Time Management which is mostly the problem of almost all the students; due to other work and things, they cannot manage their time for their studies which affects their studies a lot. Next is, financial problem which is also a common problem among many students. Due to financial problems, many of the students don’t get to study and achieve their goals in life. And also, this is the hardest time for the children who don’t get education. Likewise, there are many other problems like health issues, academic difficulties, lack of concentration, etc. These are the common issues that a student might have to face. 

 Even though students want their teachers, friends, and family members to appreciate them because of their hard work, the students also try their best to do so but due to some small reasons, they can’t. As a student, I would like to say that we all need to focus on our studies because this is the thing that can change our life and give us a new path to walk. So, we have to learn from our mistakes and try to avoid the same mistake again.

विषय प्रवेश

यो पुस्तक पुरु लम्सालले लेखेका हुन् । यो पुस्तक काठमाडौँ पब्लिकेशन प्रालिले प्रकाशित गरेको हो । यो एक नाटक हो । यसले हामीलाई नेपालको गरिबी र सबै गरिब जनताका लागि सबै कठिनाइहरू देखाउँछ। यो पुस्तक धेरै प्रेरणादायक छ। म पुस्तकको सामग्री देखेर साँच्चै छक्क परेँ किनभने यो धेरै गहिरो छ।

कथावस्तु

यस पुस्तकमा दुईवटा अध्यायहरू छन् । एउटालाई ‘मनझाँक्री’ र अर्कोलाई ‘जिउँदाहरूको चिता’ भनिन्छ।

म यो पुस्तकको दोस्रो अध्याय ‘जिउँदाहरूको चिता’ को पुस्तक समीक्षा गर्दैछु l 

यो भूकम्प आएकाे वेला दुर्घटनामा घर गुमाउने परिवारको कथा हो। भूकम्पका कारण परिवारले एक सदस्य गुमाएको छ । तिनीहरूले नवजात बच्चाको हेरचाह गर्न आवश्यक छ। सबै कुरा तिनीहरूको लागि साँच्चै खराब हुँदैछ। दुर्घटनापछि उनीहरू र अन्य धेरै परिवारहरू असहाय बनेका छन् । राजनीतिज्ञहरूले भोटको मात्रै ख्याल राख्छन् र मिडियाले उनीहरूबारे के सोच्छन् र मिडियाले पैसाको मात्रै ख्याल राख्छन्। त्यसैले भूकम्पमा आफ्नो सर्वस्व गुमाएका मानिसहरूको कसैलाई वास्ता छैन। उनीहरूलाई पुरानो र खिया लागेका कपडाहरू वितरण गरियो जसले उनीहरूलाई चिसोमा पनि मद्दत गर्दैन। राजनीतिज्ञ र मिडिया फराकिलो मुस्कानका साथ लुगा बाँड्न आए तर भित्रभित्रै सबैलाई उनीहरूको वास्तविक मनसाय थाहा थियो। उनीहरूका लागि सुखी घर एउटा सपना मात्र हो जस्तो लाग्थ्यो। राजनीतिज्ञहरूले देखाएको झुटो आशा र वाचा भोट पाएपछि टुट्यो । परिवारको अवस्थाको कारण परिवारको सदस्यको अन्त्यमा मृत्यु हुन्छ।

परिवेश

नेपालको हिमाली भाग गाउँ घरहरू झुपडीहरू 

पात्रहरू 

सुभद्रा रामराजा पार्वती तुलसा सरस्वती प्रदीप नवजात शिशु जगतमान विनोद माइला काका सांसद सांसदको पिए र अन्य कामदारहरू।

निष्कर्ष र सिफारिस

मलाई यो पुस्तक धेरै मन पर्यो। यो पुस्तक साँच्चै गहिरो छ र यसले हामीलाई हाम्रो सोचलाई अझ राम्रो बनाउन मद्दत गर्दछ। गरिबीको रेखामुनि रहेका परिवारका कथाहरूले मेरो मन छोयो। म गहिरो कथाहरू पढ्न मन पराउने मानिसहरूलाई यो पुस्तक वास्तवमै सिफारिस गर्दछु।

Coconuts are a delicious and refreshing fruit that can be found on beaches. Everyone loves them, and there are many types of coconuts, such as Aromatic, Malayan, and West African. A coconut tree can stand for more than 60 years. Coconuts are found in coco palm family trees and are only available on hot summer days. We can make several kinds of things from coconuts, like coconut milk, coconut cake, etc. Coconuts are good and refreshing, but some of them can dehydrate. On hot summer days, people across the country go to the beach to enjoy refreshing coconuts. In my opinion, coconuts are the most refreshing and tasty. That is why coconuts are my third favourite fruit. There are lots of coconuts exported from country to country. Coconuts can last for many years. That is why some people say, “Coconuts are the best.” 

From coconut wood, people can make cool things and even build houses, which makes coconuts very useful and sometimes life-saving. The leaves of the coconut tree can be used to make roofs, mats, and baskets. The outside part of the coconut can be used as fuel, and the fibres can be made into ropes and mats. Coconut trees are often called the "tree of life" because almost every part of the tree can be used for something.

किताबको नाम: फेक आई डी
किताबका लेखक: मञ्जु ज्ञवाली

परिचयः
यो किताब चाहिँ एक बाल रचना हो जसमा एउटा नभई विभिन्न कथाहरू मिसिएका छन् । फेक आइ डी कथासङ्ग्रह मञ्जु ज्ञवालीले लेखेकी हुन् । यो कथा चाहिँ बालबालिकाहरूलाई पढ्नको लागि हो । यस कथासङ्ग्रहले बालबालिकाको पढ्ने क्षमता बढाउँछ । किताबको कभर पेजमा हामी फोन समातेको केटी देख्न सक्छौँ । त्यो केटीले फोनबाट भिडियो हेरिरहेको देख्न सकिन्छ ।

कथावस्तुः

यो किताबको सुरुवातमा हामीले उजेली नाम गरेको एउटा केटी देख्न सक्छौँ । उजेलीको आमाले उजेलीलाई बोलाउँछन् । उनकी आमाले बिहे र उमेरको कुरा गर्छिन् । उजेलीको आमा बिरामी हुनुहुन्थ्यो र बिरामी भएसँगै कमजोर पनि हुनुहुन्थ्यो । उजेलीलाई चाहिँ कोहीसँग बिहे गर्न मन छैन । उजेलीको गाउँमा भर्खर बिजुली आएको थियो । उजेलीले मनमनै सोचिन् । हाम्रो घरमा पनि बिजुली भएको भए कस्तो हुन्थ्यो होला ?  उजेलीले रेडियोबाट आएको विज्ञापन सुन्छिन् । रेडियोमा भनेको थियो कि गाउँमा बिजुलीको तार जोड्नको लागि महिला र पुरुष जो भए पनि तालिम गर्न आउन सकिन्छ । तर आमालाई उजेलीले बिजुलीकाे तालिम लिने कुरा गरेकाे मन पर्दैनथ्याे । उजेलीको आमाले उजेलीलाई भन्छिन्, “अरूले के भन्छन् होला ? एउटा केटीले बिजुलीकाे तालिम लिन गई भनेर ।” उजेलीलाई चाहिँ आमाकाे कुराले राेकेन । गाउँमा बिजुली बाल्न मदत गर्न मन थियो । उजेली जिद्दी भएर बिजुलीको तालिम लिन जान्छिन् । तालिम लिने ठाउँमा कोही पनि केटीहरू थिएनन् । केटाहरू मात्र थिए । उजेलीलाई उनीहरूसँग बोल्न पनि अप्ठ्यारो भएको थियो । उजेलीले सरलाई भन्छिन् “ओहो ! सर यहाँ त कोही पनि केटीहरू नै छैनन् । मलाई त कस्तो अप्ठ्यारो लाग्यो ।” सरले भन्नुहुन्छ  “अप्ठ्यारो मान्नुपर्ने केही कुरा छैन, तिमी आफ्नै काममा ध्यान देऊ, अरूको कुरा नसुन ।” तालिम केन्द्रमा सबै केटाहरूले उजेलीलाई जिस्काउँथे । बिजुलीको काम गर्न केटी पो आइछ भनेर । उजेलीलाई  उनीहरूको कुरा सुनेर अति चित्त दुख्छ तर उजेली आफ्नै काममा ध्यान दिन्छिन् । पछि उजेलीले बिजुलीकाे तालिम राम्ररी गर्न सकिन् । सबभन्दा राम्रो काम पनि उजेलीले नै गरिन् । यो सबै उजेलीको मेहनतले नै भएको हो । केटाहरूको खराब व्यवहारले पनि उजेली अति दुःखी भइन् । यसरी तालिम लिइसकेपछि दिनरातको मेहनतले उजेलीले आफ्नो घरलाई पनि उज्यालो पारिन् ।

निष्कर्षः
हामीले उजेलीको कथाबाट थाहा पाउन सक्छौँ कि केटा र केटीमा भिन्नता गर्नु हुँदैन ।  केटाले गर्न सक्ने काम केटीले पनि गर्न सक्छन् र केटीले गर्न सक्ने काम केटाले पनि गर्न सक्छन् । त्यो सबैको लागि चाहिँ मेहनत चाहिन्छ । हाम्राे मेहनतमा सबै चिज सम्भव छ ।

The air we breathe is polluted by a mixture of harmful substances. Our earth, water and atmosphere are worsened by man-made pollutants than naturally occurring. Humans advanced their life quality rapidly, but doing so, they affected the environment in a negative way. That effect has been seen in the ecosystem. The fact shows that the health of organisms has been damaged and is increasing.

According to the United Nations, nine out of every 10 people breathe polluted air. As per the report of global air, 42,100 people die annually in Nepal due to the pollution borne diseases. 

Beginning in winter until the pre-monsoon, Nepal's air pollution levels are worse. According to the Department of Environment, more than half of the main source of air pollution in Kathmandu valley is by vehicular generation of smoke, while forest fires also have a significant role in degrading air quality. 

Dust particles smaller than 10 microns, sulfur oxides, nitrogen oxides, carbon dioxide, carbon monoxide, hydrogen, and lead contamination in the air of Kathmandu sky are five times more than the standards set by the World Health Organization. And, it is three times more than Nepalese standards. 

Scattered garbage around the roads, squares and house premises is spreading diseases by creating harmful microbes. Mixing toxic chemicals and waste into water sources has polluted water. Water pollution does have direct health and ecological impact. People and animals downstream will have to bear the direct impact, even the soil will be contaminated. 

Now, it’s understood that the climate change is due to pollution. The earth's temperature has increased faster than anticipated. The earth is our home. It is our duty to protect her surrounding environment. We have to work to save the lives of not only ourselves but all our eco systems. We must also leave Earth safe to new generations. Pollution should be reduced, and it’s the duty of all individuals to make it happen.

सूर्यकाे प्रकाशमा अवस्थित साैर्यमण्डलले पृथ्वी तथा अन्य ग्रहहरूमा गर्मी तथा प्रकाश पुर्याउने काम काम गर्छ । साैर्यमण्डलमा अन्य ग्रहहरू, उपग्रहहरू, ताराकाेश र अन्य ग्रहहरू पनि छन् । साैर्यमण्डलमा अन्य ग्रहहरू पनि रहेका छन् - जस्तै : बुध, शुक्र, मङ्गल, वृहस्पति, शनि अरूण, बरूण । साैर्य मण्डलकाे अध्ययनले हामी ब्रम्हाण्डकाे स्वभाव, सूर्यकाे उत्पति, ग्रहहरूकाे गति, उपग्रहहरूकाे गठन आदिका बारेमा धेरै कुराहरू बुझ्रन सक्छाैँ । यसबाट हामी ब्रह्माण्डकाे संरचना र तत्त्वहरूका बारेमा थाहा पाउन सक्छाैँ ।

In the heart of every day,

Friendship lights the darkest way.

With a laugh and gentle touch,

It heals wounds that hurt too much.

Hand in hand we walk the miles,

Sharing tears and countless smiles,

Through the highs and the lows,

In friendship, love always grows.

In simple words, it is plain to see,

Friendship is like a family;

A bond that time cannot erase,

A warm embrace and a safe place.

So, cherish friends both old and new, 

For they are the ones who stick like a glue. 

In every storm and sunny weather,

Friendship keeps us all together. 

आजभाेलिको समयमा देखेको एक ठुलो विकृति स्वास्थ्य हो । कतिपय मान्छेलाई शरीरको रोग तथा समस्याहरू लागिरहेको हुन्छ । कतिलाई मानसिक रुपमा समस्या भइरहेको हुन्छ। यस्तो हुने कारण मानिसले आफ्नो शरीरको राम्रो ख्याल नगरेर हाे । त्यसैले हामीले आफ्नो स्वास्थ्यतिर ध्यान दिनुपर्छ । 

मैले हामी सबै दिन दिनै जिम कि त स्वास्थ्यकेन्द्र गएर गाह्रो गाह्रो काम गर्नुपर्छ भनेको हैन । तर हामीले भर्खर दिनमा थोरै थोरै व्यायाम वा केही पनि जिउलाई एक्छिनका लागि कसरत दियौँ भने हाम्रो मानसिक र शारीरिक स्वास्थ्य दुवै एकदम असल हुन्छ । भारी केही उठाउनु पर्दैन । एक्छिन आधा घण्टा एक घण्टाका लागि कहिले काँही हिँड्न बाहिर गयौँ भने चाहिने जति शारिरिक गतिविधि पुग्छ र आफ्नो दिमाग शान्त हुन्छ । 

तर हामीले शारीरिक गतिविधि मात्र हैन हामीले आफूले खाएको कुराको पनि हेरचाह गर्नुपर्छ । आजकल प्याकेज गरेको तथा बनावटी खानाहरू एकदम लोकप्रिय भएको छ र सबैले त्यहीँ खाएर पेटमा धेरैको समस्या अनि रोग देखिएर उपचार गर्नुपरेको छ । त्यसैले हामीले स्वास्थ्य सुधार्न पोसिलो खाना छानी छानी खानुपर्छ । कहिले काँही प्याकेज भएको खाना खादा हुन्छ, तर धेरैजसो हामीले त्यसबाट जोगिनै रहनुपर्छ । त्यति भए हुन्थ्यो, तर स्वास्थ्यको लागि राम्रो खाना छान्दा पनि एकदम होसियार भएर छान्नुपर्छ । जस्तै, जब बेलुका हुन्छ र पसलवाला तथा ठेलाबाट बेच्ने मान्छेहरूले मूल्य घटाउँछ, त्यती बेला सस्तोमा किन्दा खाना बिग्रेको हुन सक्छ कि त केही भएको हुन सक्छ । त्यसैले हामी बिहान बिहानै ताजा फलफूल किन्नुपर्छ ।  यति गरेपछी हामीलाई न शारीरिक रोग लाग्छ, र आफ्नो व्यक्तिगत जीवनमा केही समस्या आएको छैन भने मानसिक रुपमा पनि ठिक हुन्छाैँ । कुनै बेला एकदम केही खान मन छ तर त्यो स्वास्थ्यको लागि त्यति राम्रो छैन भने केही हुँदैन, एक दुई हप्ताको समयबिच खाँदा हुन्छ, र थाकेको दिन आफूलाई बाहिर जान तनाव दिनुहुँदैन ।  अझै केही समस्या पर्‍यो भने हामी जहिले आफ्नो परिवार कि त कुनै मिल्ने साथीसँग कुरा गर्न सक्छौँ । आफ्ना भावनाहरू थुनेर राख्नुहुँदैन अनि आफ्नो जीवन शुद्ध र सफा अनि कामसँग बिताउनुपर्छ । अरूबाट ठिक नभए पनि जहिले हामी चिकित्सकसँग आएर आफ्ना मुस्किलहरू भन्दा हुन्छ । 

Name: Tales of a fourth grade nothing

Author: Judy Blume

Publication: Macmillan Children’s Book
Page no. : 168

Chapters: 10

About the Book

This book is about a boy named Peter who has a naughty little brother named Farley Hatcher Drexel who is a big heap of trouble and always gets in Peter’s way.

Characters

1. Peter: Main Character

2. Fudge: Peter’s naughty little brother

3. Mrs. Hatcher: Peter’s mother

4. Mr. Hatcher: Peter’s father

5. Dribble: Peter’s pet turtle

Plot Summary

Mr. and Mrs. Yarby visit the Hatcher family, but Fudge's behavior makes them cancel a big deal. Fudge stops eating, and no doctors can help until Dad pours cereal on him in the bathtub out of frustration. Sheila finds where Peter and his friend Jimmy play with special rocks. Fudge tries to fly and knocks out his front teeth during an argument there. Fudge's birthday party is chaotic and shows that he's too young for big parties. On Saturday, the family goes to the dentist, buys new shoes, and has lunch together. Peter, Jimmy, and Sheila work on a school project, but Fudge messes it up. They redo it quickly and finish on time. Dad takes Peter and Fudge to his office while Mom is away. Fudge ends up in a commercial and later gets lost at the movies but is found. The story ends on a normal Friday, hinting at more adventures to come.