म एक सानी साह्रै नै राम्री चुलबुले छ बानी
सबैलाई सहयाेग गर्ने याे बानी मनैमा लिएकी
चुलबुले बानी छ मेराे धेरै रमाउँछु म साह्रै
सबैकाे मन प्रफुल्ल पार्न छ धेरै गाह्रै ।
पल्लाे गाउँ जाने चुलबुल गर्ने स्वभाव भएकी
बालबालिकाे स्वभाव नै यस्तै चञ्चले रहेकी ।
सबेले भन्छन् चुलबुल गर्ने राम्राे काम हाेइन
ठुलाकाे कुरा नसुने हामी अगाडि बढिन्न ।
खेल्न र नाच्न मन पर्ने मलाई खेल्दछु नाच्दछु
परिश्रम गर्छु सबैकाे मन सधैँभर राख्दछु ।
शिक्षा मानिसको जीवन सुधार्ने हतियार हो । यो सायद कसैको जीवन परिवर्तन गर्ने सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण उपकरण हो । बच्चाको शिक्षा घरबाट सुरु हुन्छ । यो एक जीवनभरको प्रक्रिया हो जुन मृत्युसँग समाप्त हुन्छ । शिक्षाले निश्चित रूपमा व्यक्तिको जीवनको लक्ष्य निर्धारण गर्दछ । शिक्षाले व्यक्तिको ज्ञान र सीपको विकास गर्दछ । सबैभन्दा महत्त्वपूर्ण, शिक्षाले मानिसहरूको रोजगारीको सम्भावनालाई असर गर्छ । शिक्षित व्यक्तिले राम्रो जागिर पाउने सम्भावना धेरै हुन्छ ।
सबैभन्दा पहिले,औपचारिक शिक्षाले पढ्न र लेख्न सक्ने क्षमता सिकाउँछ । पढाइ र लेखन शिक्षाको पहिलो चरण हो । शिक्षा रोजगारीका लागि धेरै महत्त्वपूर्ण हुन्छ । यो एक सभ्य जीवन बनाउनको लागि एक महान अवसर हो । जागिरको कुरा गर्दा अशिक्षित व्यक्तिहरू सायद ठुलो नोक्सानमा छन् । धेरै गरिब मानिसहरूले शिक्षाद्वारा आफ्नो जीवन सुधार्छन् । शिक्षाले व्यक्तिको बोलीलाई सुधार गर्छ। यसबाहेक, व्यक्तिहरूले शिक्षासँग सञ्चारका अन्य माध्यमहरू पनि सुधार गर्छन् । शिक्षाले व्यक्तिलाई प्रविधिको राम्रो प्रयोग पनि बनाउँछ। शिक्षाले निश्चित रूपमा प्रविधि प्रयोग गर्न आवश्यक प्राविधिक सिपहरू प्रदान गर्दछ । तसर्थ, शिक्षाबिना आधुनिक मेसिनहरू सम्हाल्न गाह्रो हुनेछ। सबैभन्दा माथि, शिक्षाले व्यक्तिहरूलाई अनुशासनको मूल्य सिकाउँछ। शिक्षित मानिसहरूले पनि समयको मूल्य धेरै बढी बुझ्छन्। शिक्षित मान्छेको लागि समय पैसा बराबर छ । यसले व्यक्तिलाई जीवनभर ज्ञान प्राप्त गर्न मद्दत गर्दछ । यसले हाम्रो बृद्धि र व्यक्तिगत विकासमा ठुलो भूमिका खेल्छ । यसको कुनै सीमा छैन। यसले हामीलाई असल र खराब कुराहरू निर्धारण गर्न मद्दत गर्छ । राम्रो शिक्षा भएको शिक्षित व्यक्ति समाजको असल नागरिक बन्छ । हरेक अभिभावकले आफ्ना बच्चाहरूलाई सफलतातर्फ गइरहेको हेर्न चाहन्छौं जुन राम्रो र उचित शिक्षाबाट मात्र सम्भव छ । हरेक अभिभावकले आफ्नो बच्चालाई बाल्यकालदेखि नै जीवनमा शिक्षाको महत्त्व र शिक्षाका सबै फाइदाहरू भविष्यमा राम्रो अध्ययनतर्फ लाग्नका लागि बताउनुहुन्छ उचित शिक्षा पाउनु सबैको जन्मसिद्ध अधिकार हो । शिक्षा सबै सामाजिक समस्याहरूमाथि विजय प्राप्त गर्ने माध्यम हाे । शिक्षा हामी सबैको लागि धेरै महत्त्वपूर्ण छ किनकि यसले हाम्रो जीवनमा धेरै महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्छ । राम्रो र शान्त जीवन बिताउनको लागि, हामी शिक्षित हुन आवश्यक छ । यसले हाम्रो दिमाग र व्यक्तित्त्व परिवर्तन गर्नुका साथै हामीलाई भित्र र बाहिरबाट पूर्ण रूपमा परिवर्तन गर्दछ ।
अन्त्यमा , शिक्षाले व्यक्तिहरूलाई प्रभावकारी रूपमा आफ्नो विचार व्यक्त गर्न सक्षम बनाउँछ। शिक्षित व्यक्तिहरूले आफ्ना विचारहरू स्पष्ट रूपमा व्याख्या गर्न सक्छन्। तसर्थ, शिक्षित व्यक्तिहरूले मानिसहरूलाई उनीहरूको दृष्टिकोणमा विश्वस्त पार्ने सम्भावना धेरै हुन्छ।
The workers
The one who works
Leaving everything behind
Their new life||1||
Leaving the world
The closet one
For their life
For the betterment of it||2||
Is it easy?
Easy working in other countries
Leaving your own country
Just to live your life||3||
Everything is not fair
For them
Gloomy and sa faces
With tears in their eyes||4||
Now it's all gone
The festivals for them
Not it's all blank
Them sacrificing it||5||
Every country has its own national flag. Our country also has a national flag. The national
the flag of Nepal is said to be ‘the world’s only non-rectangular flag that acts as both the state flag and civil flag of a sovereign country.’ The flag is a simplified combination of two single pennons, the vexillological word for a pennant.
The national flag of Nepal is a Red flag with a Blue border around the unique shape of two overlapping right angle triangles. Until 1962, the flags emblems of both the sun and crescent moon had human faces, but they were removed later. The flag was adopted with the formation of a new constitutional government on December 16,1962. The smaller, upper triangle has a white colour moon and the larger and lower triangle displays a white 12 pointed sun. The red (crimson) colour represents which is the national flower of Nepal and it also symbolises the sign or the symbol of victory and bravery. Similarly, the blue border signifies peace and harmony. The two right triangles are a combination of two single pennons that originally symbolized the Himalaya mountains. The moon and sun are in white colour. The moon represents the serenity of the Neplese people and cool weather in the Himalayas, while the sun depicts the heat and higher temperatures of the lower parts of Nepal. The moon and the sun are also said to express the strong belief that Nepal will be there on the earth as long as the sun and moon are in the sky. There is a wheel of navy blue colour at the centre of the white part. The wheel has twenty four spokes.
The wheel is taken from the lion capital of Ashoka in Sanath. Ashoka was a great king of India. He was a great lover of peace. We Nepalese people stand up when the national flag is unfurled. In this way, we show our respect and love for the national flag of our country Nepal. This flag represents pride and the source to be proud for Nepalese people.
The pomodoro technique is a simple technique which helps to balance and finish our works with some small period of intervals in between. In other words, The pomodoro technique is a type of a time management technique for students like us, teachers and other workers. This technique was discovered in the 90's by a person named Francesco Cirillo. Even though this technique was found in the 90’s people are still using it now because of its effective positive result. Nowadays, the use of the pomodoro technique has been growing continuously.
Doing Pomodoro Technique means to do a particular and a specific with full focus and determination towards the particular work for 25 minutes. Then, after the 25 minutes ends, the person can have a five minute interval or a break in which they can do anything they want. In my opinion, I would recommend the person not to do unproductive things such as watching youtube, scrolling through apps etc because it may attract the person to keep using those apps for a long time. I would insist that they take some fresh air, walk for a while, draw etc. The pomodoro will be based on the amount of work a person has to do. For example: If a person has a work which needs 2 hours, the person needs to do 4-5 pomodoro to finish their work. But, the work can only be finished if the person does it with full concentration and interest. The distraction should be eliminated in the work space in order to do so.
We may wonder how Francesco Cirillo found out about this technique. According to the information, it was said that Francesco Cirillo was delaying his work and being unproductive most of the time. He tried some methods for studying but then found the tomato shaped kitchen timer. Cilliro used this method as well and found it effective. That was how he found out about this Pomodoro Technique.
Pomodoro technique shows people and also motivates people to finish their work in time effectively and also get good remarks. It also teaches people about the value of time. However, it may not work for everyone, but we still can try it and see the results. Instead of 25 minutes, we can do 30 minutes/45 minutes etc and keep a 10 minute of break instead of a 5 minute. Thus, this technique is really helpful and should be applied in people’s daily life.
हामी अहिले यति अगाडि आइपुग्दा पनि पनि भान्छाका कामहरू महिलाले गरेको राम्रो पुरुष टाढै बसे हुन्थ्यो भन्ने लाग्छ । भान्साका काम महिलाहरूलाई लगाएर बाहिरको काम भने पुरुषहरूले गर्दछन्। घरको कमाई गर्ने पुरुष भनेर चिनिन्छ। काठमाडौंमा मात्र होइन नेपालका कतिपय ठाउँहरूमा अहिले पनि घरकाे काम भने महिलालाई दिइन्छ ।
हामी कतिपयका घरमा अहिले आमाहरू काम गर्न जानुहुन्छ तर घर फर्किएपछि भान्छातिर लाग्नुहुन्छ । दिनभरि थाक्ने गरी काम गर्याे र घर आएर पनि घरकाे काम सबै गर्नु पर्ने। सबैकोमा त होइन होला तर कुनै कुनै घरमा मात्र बुवाले सघाएको देखिन्छ । भारी काम महिलाले गर्न नहुने यस्तो गर्न सक्दैनन् उस्तो गर्न सक्दैनन् भनी हेपिएका थिए । अहिले हेर्दा गाडीहरू पनि महिलाले चलाएको देखिन्छ । महिलाहरू अहिले भने निकै अगाडि पुगेका छन् । पहिले बाँधिएर राखिएका महिलाहरूले केही गर्न सकेनन्। नियमहरू बाँधिएको देखेर वाक्क लाग्थ्यो। नियमहरू सबै महिलाहरूमा लगाइएका जस्तै यसो नगर उसो नगर समाजले यस्तो भन्छ उस्तो भन्छ भन्दै महिलाहरू डराएका थिए । अहिले पनि कति ठाउँमा महिलाहरूलाई नियमले बाँधिएको छ । आफ्नो खुसी गर्न नहुने जैले पनि घरकै काम भान्छाकाे काम गरेरै जीवन बित्ने भो । पुरुषहरूलाई सबै कुराको छुट् छ । नियमले कोही बाँधिएका छैनन् । घरको कमाउने मान्छे हो भन्दैमा यही नै हुँदैन । हो कमाइले घर चल्छ तर त्यही भन्दै अरूलाई होच्याउन त मिल्दैन नि । पहिला र अहिलेको समयमा निकै फरक छ अहिले अफिसमा महिलाहरूले काम गरेको देखिन्छ ठूलाठूला स्थानमा महिलाहरू देखिन्छन् । समयको परिवर्तन आयो जस्तै महिलाहरू पनि सोच परिवर्तन गरेर अगाडि बढेका छन् । पहिला जुन भान्सामा चुरा बजेको राम्रो सुनिन्थ्यो भने अहिले जसले पनि पकाए हुन्छ। अहिलेको समयमा कामले मान्छे व्यस्त हुन्छन् कसैलाई फुर्सदै हुँदैन। मान्छेको सोच बिचार सबैमा परिवर्तन आउनुपर्छ । एकको सोचमा परिवर्तन आएन भने पुरै समाज परिवर्तन हुन समय लाग्छ । जति ढिला हामीले गर्याे त्यति बेला अगाडि बढ्न गाह्राे हुन्छ । एकले मात्र हैन सबैले आफ्नो सोचलाई बदल्नुपर्छ आफू अगाडि बढेर मात्र हुँदैन समाजलाई अगाडि बढाउनुपर्छ। जहाँ पहिले महिलाहरूलाई हेपिन्थ्याे । अहिले महिलाहरू अगाडि बढेका छन् ।
समाजको बारेमा न साेची पहिला आफूलाई परिवर्तन गर्नुपर्छ । आफ्नो सोच र बिचार बदलिएपछि समाज आफैँ बदलिन्छ । विगतले महिलाहरू अगाडि बढ्दैछन् र आफूले गर्ने काम समाजको देखिरहेका छन् प्रगति देखाइरहेका छन्।
मेराे याे देश नेपाल
तराई पहाड र तराईकाे मेल
मात्र समुद्र नभएकाे देश
छन् यहाँ धेरै भाषा र भेष ।
हिरा झैँ टल्किने याे मेराे देश
बहुरङ्गी छन् नेपालीका भेष
अटल हिमाल सगरमाथा छ यहाँ
झरना र नदीकाे अनाैठाे सङ्गम
जनावर र पन्छीकाे गायन
रुखकाे नाच मन नै लाेभिने ।
संरक्षण गराैँ सम्मान गराैँ
आफ्नाे देश नेपाललाई
मायाले भराैँ
अनि अगाडि बढाैँ ।।
म आगोले घेरिएको संसारमा उठ्छु, मात्र आगो । अचानक आगो गायब हुन्छ र म बाटोमा छु । मैले देख्छु, मानिसहरू, तिनीहरूको मात्र हेरचाह गर्ने, यस्ताहरूले घेरिएको देख्छु । म देख्छु उनीहरूको स्वार्थ, घृणा । इमानदार आत्माको आँखा कसैसँग छैन। सबै आत्माहरूमा कालो आभा देखिन्छ । म एकजना नेता, हाम्रो अनुहारमा झूट बोलिरहेको देख्छु, र जनताले त्यसको कुराहरूलाई कसरी विश्वास गर्छन् ? किन तिनीहरूले कहिल्यै गर्न नसक्ने कुरा भन्छन् वा "कहिल्यै गर्न चाहँदैनन्" भनौं ? सबै प्रसिद्ध हुन र पैसाको लागि हो, होइन र ? उनीहरूले यस्तो सुखको जीवन कसरी बिताउन सक्छन् ? तिनीहरूले कसरी आफूले गरेको नराम्राहरूका लागि कुनै अपराध महसुस गर्न सक्दैनन् ? उनीहरूले आफूलाई मात्र सुख दिँदा उनीहरूले हाम्रो लागि आरामदायक जीवन बनाउनेछन् भनेर हामीलाई भनिरहेका छन् । म त्यहाँ ध्यान नदिने प्रयास गर्छु । म कहाँ जाँदैछु थाहा छैन र हिँड्छु। कसैले ध्यान दिएको देखिँदैन । सबैले नक्कली अनुहार लिएर आफ्नो जीवनको बारेमा कुरा गर्छन् । म विशाल भवनहरू देख्छु । विलासितामा बाँचिरहेका मानिसहरू। आफू खुसी नभएको बेला पनि खुसी भएजस्तो व्यवहार गर्ने । त्यसपछि जब म भवनहरूबाट टाढा जान थालेँ, म एउटा लामो पुल देख्छु। पुलपछि म केही देख्न सक्दिनँ । यसले मलाई कहाँ लैजान्छ ? अगाडिको बाटो थाहा छैन म अझै हिडिरहेको छु। मैले संरचनाहरू देख्न थालेपछि यो आकारहरूमा बद्लेजस्तै लाग्यो। मैले स्पष्ट देख्न थालेपछि गरिबी देखेँ। पालमा बस्ने मानिसहरू, केटाकेटीहरू सुँगुरहरू जस्तै हिलोमा दौडिरहेका र खेलिरहेका छन्, न्यानो लुगाहरू छैनन् र पर्याप्त खाना छैन। तिनीहरूका आँखा पीडा र पीडाले भरिएका थिए। तैपनि, तिनीहरूले मलाई देख्न गर्न सक्दैनन्। म पुलतिर फर्केर हेर्छु। म कहाँ छु ? के यस संसारमा साँचो खुसीको लागि कुनै ठाउँ छैन? म आँखा बन्द गर्छु। म को हु? म यहाँ किन छु? यो पीडाले भरिएको संसारमा..र खालि जता हर्दा पनि, एउटा शब्द मात्र दिमागमा आउछ.. "नक्कली"।
A Dark boring night
When you hear howlings
Across the streets
Just another normal night
Like every other i’ve ever had
It's not very usual
I'm just laying on my bed
Staring at the ceiling
A million thoughts in my mind
I can't get rid of them
Some Random imagination
Looping in my brain
Closing my eyes
Wishing to fall asleep
But i can't
Slowly but surely
My mind goes blank
I get a bit dizzy
I don't even know when
I don't even know how
But i fall asleep
Finally in days
‘Phobias’ we might think, are just fears of something or situations. However, these things are just called specific phobias. Phobias are the most extreme, unreasonable irrational type of fear.
Normally we just have to cope with our fears but we go to extreme lengths and measures to avoid something if we have a phobia of it. Some examples of phobias are Alcktoraphobia and the fear of chicken. Triskaidekaphobia is a fear of the number thirteen. There is also a phobia called Phobophobia, it's a phobia of having a phobia. While fears usually don’t affect your social life. Phobias do.
There are actually 3 types of phobias.
Specific phobia- The meaning of specific phobia is to be scared of things or situations. This is the most common type of phobia, often people are confused by phobia and specific phobia. This can include fear of animals. Fear of the natural environment, fear of blood and needles, etc.
Agoraphobia- Agora means public places. Therefore agoraphobia means fear of public places. People who suffer from this phobia try to be in their homes. They feel safer that way. They avoid going to malls, movies, restaurants etc.
Social phobia- Social phobia is the phobia of social interactions, although agoraphobia and social might seem similar they are two different types of phobias.
What is the cause of phobia? Well, a phobia can be caused by a traumatizing event or more likely if a family member had it. But if it's non-of of those points it's unknown why people have phobias about it. Phobias are very serious and if we have them we should get treated immediately if it is possible.
बिहान कति न्यानो घाम
बेलुका पनि
त्यो पहेँलो सुन्तला रङको
डुबिरहेको घाम १
हेर्दा कति सुन्दर
हेरूँ हेरूँ लाग्ने
हेर्दा कति रमाइलो
कति रमाइलो वातावरण २
घर फर्किंदा देखिने
जहिलेको दृश्य
जहिले हेरिरहने तर
कैले नपुग्ने । ३
न्यानो घाम
बिहानी छ
बिहान जुन झ्यालबाट देखिने
जसले गर्दा उठ्नुपर्ने ४
घामको त्यो किरण
न्यानो बनाउने
सजिएकाे देखिने
त्यो न्यानो घाम ५
लक्ष्य भनेकाे भविष्य हाे वा भविष्यकाे निर्धारक हाे । हरेक व्यक्तिले जीवनमा केही नै केही लक्ष्य लिएकाे हुन्छ । मैले पनि जीवनका लागि एक लक्ष्य लिएकाे छु त्याे हाे सफ्टवेयर इन्जिनियर बन्नु । त्योभन्दा पहिले मलाई प्रहरी महानिरीक्षक बन्ने चाहना धेरै थियो । त्यसपछि रकस्टार, वैज्ञानिक र धेरै धेरै तर यदि मैले कोड गर्न नसिकेकाे भए मेरो लक्ष्य पाइलट बन्ने थियो । जब मैले कोडिङ् सिकेँ , मैले सोचे कि पृथ्वीका धेरै धनी अरबपतिहरूले इन्जिनियरिङबाट पैसा कमाए। त्यसकारण त्यसबेलादेखि म कोड गर्न र कोडर बन्न चाहन्छु ।त्यहाँ धेरै कारणहरू छन् कि कोडिङले मलाई फाइदा पुर्याउँछ किनभने मेरो बुबा पनि कोडिङमा संलग्न हुनुहुन्छ। मेरो बुबाले प्रिन्सिपल र कोडिङको राम्रो शिक्षक हुन रोज्नुभयो ।
यो दुई वर्ष देखिकाे मेरो लक्ष्य हो । विगत केही दशकहरूमा अहिलेसम्म यो गम्भीर रूपमा परिवर्तन भएको छ । यो मिडिया, कार्यक्रम, र तपाईंले कल्पना गर्न सक्ने सबै चीजहरू निर्माण गर्न प्रयोग गरिन्छ तर सधैँ कोडिङ यति गाह्रो भएको छ कि कुनै पनि मूर्खले यसलाई लेख्न सक्दैन। दोस्रो विश्वयुद्धदेखि कोडिङलाई बाइनरी प्रणालीमा परिवर्तन गरिएको छ जुन साँच्चै गाह्रो छ र प्रतिस्थापन गर्न सकिँदैन। "HTML" जस्ता साधारण भाषाहरू पनि अन्य मानिसहरूको अवस्थामा सम्झन गाह्रो हुन्छ। तर मेरो मामलामा यो सजिलो भएको छ किनभने मलाई सधैँ कोडिङ मनपर्थ्यो र यो सजिलो लाग्थ्याे ।
खाना पकाउन सामान्य मानिसहरूका लागि सजिलो छैन किनभने यसको लागि एक सय बीसको बुद्धिमत्ता शक्ति चाहिन्छ । कम्प्युटर प्रोग्रामिङ भनेको कम्प्युटरलाई निर्देशन दिएर केही काम गर्न भन्ने प्रक्रिया हो। यी निर्देशनहरूलाई कार्यक्रम भनिन्छ । निर्देशन लेख्ने व्यक्ति कम्प्युटर प्रोग्रामर हो। निर्देशनहरू विभिन्न भाषाहरूमा आउँछन् । तिनीहरूलाई प्रोग्रामिङ भाषा भनिन्छ । त्यहाँ धेरै प्रोग्रामिङ भाषाहरू छन् । कहिलेकाहीँ, प्रोग्रामरहरूले विशेष सफ्टवेयर प्रयोग गर्छन् । जस्तै, एकीकृत विकास वातावरण, जसमा धेरै विशेष भागहरू हुन्छन्। । पाठ सम्पादक सहित, तिनीहरूलाई प्रोग्रामहरू टाइप गर्न र सम्पादन गर्न मद्दत गर्न पनि काेडिङकाे नै आवश्यकता छ । यी सबै कुराहरू मैले अहिलेदेखि नै सिक्दै छु । साेकाे माध्यमबाट मैले आफ्नाे भविष्य उज्ज्वल बनाउनेछु ।
