शान्तिले भरिएको देश
जहाँ बग्छन् पवित्र नाला अशेष
संस्कृति र कला छ यहाँ विशाल
बढाएकाे छ सबैमा खुसीकाे बहार ।
गौतम बुद्ध जन्मिए यहाँ
वेदको बासस्थान जहाँ
विश्वकै अग्लो शिखर सगरमाथा
जहाँ घन्किन्छन् गीत सुरिलो भाकामा
आपत विपद्मा हाँसीहाँसी
चढ्न तयार छन् कोही फाँसी
बाँच बचाएर रमाउँ रमाएर
यो जगतलाई जोगाएर
सर्वप्रथम न्हु दँया भिन्तुना भनेको के हो त ? न्हु दँया भिन्तुना भनेको नया वर्षको शुभकामना हो । म आज नेवारहरूले मनाउने नया वर्ष अर्थात नेपाल संवत नया वर्ष बारे कुरा गर्ने छु। यसकाे इतिहासबारे कुरा गर्दा धेरै अघि काठमाडौ उपत्यकाका जनताको तर्फबाट राष्ट्रिय विभूति शङ्कधर साख्वाले ऋण तिरेपछि नेवारहरूले हरेक वर्ष यसलाई नयाँ वर्षको रूपमा मनाउँछ्न्। यस नयाँ वर्षलाई गोवर्धन पूजाको दिन मनाइन्छ । नेवार जातिका मानिसहरूले यसलाइ विभिन्न तरिकाले मनाउँछ्न्।
म भने मेरो ठाउँमा भएको न्हु दया भिन्तुना र्याली बारे बताउने छु। यो र्यालीमा विभिन्न संस्थाले हरेक वर्ष भाग लिन्छन् । हरेक वर्ष विभिन्न संस्थाहरूले पालो लिँदै यो र्याली सञ्चालन गर्छन् ।
यसपालि भने जयबागेश्वरी युवा क्लबले पहिलो पटक पालो लिए । क्लबका सदस्यहरूले धेरै अघिदेखि तयारी सुरु गरेर र्यालीलाई सफल पारे। र्यालीमा छ सात सय मानिस अनुमान गरे पनि त्योभन्दा धेरै मानिस देखिए । र्यालीको प्रमुख अतिथि गगन थापाज्यूद्वारा उद्घाटन भयो र त्यही सगुन, तिका, कोखा, र्याली कार्ड लिई सिफल, पिङगला विहार, आदि हुँदै र्याली सुरु भयो । विभिन्न नेवा जातिका मानिसहरूले नेवारी पोसाक लगाएर आफ्नो संस्थाको धिमे, धा, आदि बाजासँग र्यालीमा हिडे ।र्यालीमा सबैले रमाइलो गरेर बिच बिचमा सगुन लिँदै अगाडि बढे र अन्त्यमा जयबागेश्वरी मै टुचा खाइ र्यालीको समापन भयो
म नेपालमा बस्ने नेपाली
सुन्दर लाग्छ सबैतिर
लालीगुराँस , जाइ
सयपत्री र मखमली ।
हराभरा सबैतिर
मेरो देश नेपालभित्र
खोला बगिरहको छ
नाला हाँसी रहको छ ।
मान्छे हाँसिरहेका छन्
प्रकृति लागि फोहोर पारेका छन्
सुन्दर प्रकृति बनाउन म कोसिस गरिरहको छु
मलाई सहयोग गर्ने मान्छे लागि कुरिरहेको छु
प्रकृति हाम्रो सबै कुरा हो
सुन्दर बनाउने हाम्राे हातमा
प्रकृतिलाई हसाउनुपर्छ
पुतलीलाई नचाउनुपर्छ ।
As young as two or three we start,
The journey of our student heart,
School becomes our second home,
Where we read, write, and learn and roam.
With books and copies in our hand,
They become our first close friend,
With a great desire to read and write,
We come to school to follow the right light.
Thinking of a better future ahead,
We learn, grow, it's what we're bred,
Our duty is to read and write,
To learn new things, and expand our sight.
We work to make our future bright,
And learn about our duty and rights.
We continue learning till we die,
Being a student, a lifelong tie.
Gratitude is indeed a powerful force that can bring positive changes in our lives. It has been shown to increase overall happiness and well-being, boost physical health, and improve our relationships with others. Studies have even found that gratitude can help us cope with difficult life circumstances.
Expressing gratitude is a simple yet powerful practice that can be done in multiple ways. For example, keeping a gratitude journal can help us recognize and appreciate the good things in our lives. We can also write a thank-you note to someone who has helped us or made a difference in our lives. Another way is to simply take a few moments each day to think about what we are grateful for.
The benefits of gratitude extend beyond ourselves as well. Practising gratitude can help us build stronger relationships with others by showing our appreciation for their efforts and contributions. It can also encourage us to be more generous with our time and resources as we recognize the goodness of others.
Gratitude can also be a powerful tool to help us combat stress and negative emotions. When we focus on what we are thankful for, our minds are automatically drawn away from the things that cause us to feel stress or anxiety. Gratitude also encourages us to be more mindful and to be present in the moment. By taking time to recognize the good things in our lives, we can gain a greater sense of contentment.
Gratitude is a practice that can be cultivated in many ways. We can start by simply taking a few moments each day to think about what we are thankful for. We can also keep a gratitude journal and write down three to five things we are grateful for each day. We can also express our appreciation for others by writing thank-you notes, telling someone how much we appreciate them, or volunteering our time and energy to help others.
By incorporating gratitude into our daily lives, we can reap the many benefits it has to offer. Gratitude can help us become more mindful and appreciative of life, reduce stress, and build stronger relationships with others. It can also encourage us to be more generous and to create a more positive outlook on life. Gratitude is truly the best medicine and can help us lead a more content and fulfilling life.
I feel like covid changed us all in the past few years. It made us used to wearing masks and showed us the concept of online class. But I think covid had an impact on my life in a harsh way. At the start of covid I had just passed third grade and on to the fourth grade. The start of covid was as normal as everyones for me and we did all the boring stuff online and all that.
But I think it was the mid-2020 when my mother contracted the virus. Those were the hard times but after that was over I had to go to school for the final exam of fourth grade. But after fourth grade for half of the fifth grade I had to spend at home. And we were back to online classes. Fifth grade passed by fast and it felt like I barely got to grasp on to most of the important moments of grade five. But what I do remember is that I had great teachers, friends and family who guided me through those tough times. Now for my academics, I would say that covid has had a very important role in shaping my academics and I would say covid was a good learning experience and played an important role in shaping who I am today.
I have got to say that it was very tough adjusting back to normal life from the covid times and I still wear a mask to this day. I had a lot of precious memories in the covid times and I would go as far as to say that covid has had a good impact on my life and has helped me learn many important lessons that I require.
म चैत्र १३ मा जन्मेकी थिए । मलाई मेरा सबै विगतका सम्झनाहरू याद छैनन् । म मेरो पुरानो विद्यालयका केही कुराहरू सम्झन सक्छु। म पहिलो पटक २ वर्षको उमेरमा विद्यालय जान थालेकी थिएँ। म मेरी दिदी, दाइ, भाइ र बहिनीहरू सबै एउटै विद्यालयमा गएका थियौँ । मेरो पुरानो विद्यालयको नाम जेनिथ किड्स कटेज थियो। जब म नर्सरीमा थिएँ मैले इही गरिसकेकी थिएँ। ईहिलाई नेपालीमा बेल बिवाह पनि भनिन्छ। जब म यू.के.जीमा थिएँ मैले धेरै कुराहरू अनुभव गरेकी थिएँ। म यू.के.जी कक्षामा हुँदा घटेका धेरै कुराले गर्दा मलाई त्यो समय अझै याद छ।
मैले पहिलो पटक भूकम्पको अनुभव त्यति बेला नै गरे। भूकम्प आउँदा म र मेरो दादा टिभी हेरिरहेका थियौँ । हामीलाई त के भएको भनेर पनि थाहा नै थिएन। पछि मेरी ठुली आमाले भुकम्प आयो भन्नुभयो। मैले केही बुझिन, त्यति बेला मेरो मनमा धेरै प्रश्नहरू थिए। भूकम्प भनेको के हो ? भूकम्प किन आउँछ ? मलाई त्यतिबेला केही थाहा थिएन। म मेरो परिवार सहित केही खानेकुरा, जुत्ता, केही कपडाहरू र अन्य चाहिने सामग्री लिएर खुला ठाउँमा गयाैँ। त्यस दिन मेरो मनमा कतै न कतै डर थियो। अब के होला? भन्ने मलाई थाहा थिएन। हामी घर नगई त्यही ठाउँमा केही दिनको लाई बस्यौँ। मान्छे घाइते भएको र केही त माटोले थिचेर मरे भन्ने खबर पनि सुनिरहेका थियौँ । केही दिनपछि भूकम्प आउन छोड्यो र हामी आफ्नो घर भित्र गयाैँ। भूकम्प सकेको एक महिनापछि मेरी बहिनी जन्मी।
यू. के. जी. कक्षामा म र मेरा साथीहरू अन्य कक्षाहरूभन्दा ठुला थियौँ। हामीले यू. के. जीमा धेरै रमाइला चीजहरू गर्याैं जस्तै शिल्पकला, चित्रकारी। म र मेरा साथीहरूले उपहार ल्याएर र खेल खेलेर क्रिसमस जस्ता विभिन्न चाडपर्वहरू सँगै मनाउँथ्यौँ, जसले जित्यो उसले उपहार पाउथ्यो। मेरो दीक्षान्तमा मेरा शिक्षकले मलाई कालो कोट, कालो टोपी र कागजको रोल दिनुभयो । त्यसबेला म काे हुँ भनेर धेरै उत्साहित तर अलमलमा थिएँ । मेरा शिक्षकहरूले मलाई बधाई दिए र त्यसबेला मेरो दिमागमा धेरै प्रश्नहरू थिए । किन मेरो विद्यालयले कक्षा १ पढाउन सकेन ? म अर्को विद्यालयमा किन जानु परेको थियो ?
मेरो दीक्षान्तपछि मैले मेरो प्रवेश परीक्षाको लागि अध्ययन गर्न थालेँ । म डियरवाक सिफल स्कूलमा छनोट भएँ । सुरुमा म ५ कक्षामा पढेको भाइसँग त्यहाँ गएँ र केही दिनपछि नयाँ साथीहरू बनाएँ ।
इही र गुफा
नेपालका नेवा समुदायका केटीहरूले आफ्नो जीवनकालमा कम्तीमा तीन पटक विवाह गर्छन्। बेल बिबाह ('इहि') भनिने पहिलो विवाह हो जहाँ पूर्व किशोरी केटीहरूलाई बेल फल (काठको स्याउ)सँग प्रतीकात्मक रूपमा विवाह गरिन्छ । यो जङ्गली फललाई भगवान विष्णुको प्रतीक मानिन्छ।
बेल विवाहपछि बारा (गुफा) आउँछ, जहाँ केटीहरूको पुन: सूर्य भगवानसँग विवाह गरिन्छ। बालिका किशोरावस्थामा पुग्नु अघि वा उनको पहिलो महिनावारी अघि यो अभ्यास गरिन्छ। बारा नेपालको नेवार समुदायमा आउने उमेर संस्कार हो जसमा ७ देखि १३ वर्षका केटीहरूको १२ दिनमा सूर्यदेवसँग विवाह गरिन्छ।
मैले नर्सरीमा पढ्दा बेल विवाह गरें । म त्यो बेला धेरै सानी थिएँ। मेरो बेल विवाहको पहिलो दिन छोटो पूजा थियो र दोस्रो दिन म दुलहीको रूपमा सजिएर दिनभरि पूजा भयो । जब मैले गुफा गरेँ म ७ वर्षकी थिएँ । गुफामा हामीले सूर्य वा केटालाई देख्नुहुँदैन। म मेरी दिदीसँग एउटा ठाउँमा गएँ। मैले मेरी जेठी बहिनीसँग मात्र एक रात बिताउनुपर्याे र हामी सुतिरहेको कोठामा अरू केटीहरू पनि थिए । कोठामा कसैको तस्बिर थियो। मैले त्यहाँ मेरी जेठी बहिनीसँग एक रात बिताएँ र बिहान धेरै छिटो उठेर नुहाउनुपर्थ्यो। त्यहाँ मैले दुलहीको रूपमा ड्रेस अप र मेकअप लगाउनुपर्याे। मैले पनि टाउकोमा धागो लगाउनुपर्याे। त्यसपछि मलाई आँखा छोपेर बाहिर लगियो र पानीमा सूर्यको प्रतिबिम्ब देखेपछि मलाई सूर्यतिर हेर्न लगाइयो । घामलाई हेरेपछि दिनभरि पूजा हुन्थ्यो र पूजा सकिएपछि खाना खान पाएनौँ । त्यसपछि अर्को दिन मेरो टाउकोमा अझै धागो थियो। म कसैको तस्बिर बगाउन बागमती नदीमा गएँ, त्यसपछि टाउकोमा भएको धागो लिएर मेरो गुफा सकियो ।
कोरोना कहर
जब मैले पहिलो पटक कोरोनाको बारेमा सुनेँ, म यो प्रकारको खतरनाक भाइरस पनि रहेको कुरा सुनेर धेरै स्तब्ध भएँ । मैले कोविडको बारेमा सुनेँ धेरै समय भयो । मेरो एक भाग साँच्चै डराएको थियो । मेरो मनमा धेरै प्रश्नहरू थिए कि कोभिड के हो ? यो कसरी आयो ? यो कसरी धेरै खतरनाक छ ? के बाट आयो ? त्यो बेलासम्म हामीलाई थाहा थियो कि यो आगो चीनबाट आएको हो तर उसलाई अझै थाहा थिएन कि भाइरस कसरी आयो मानिसहरूले भने कि यो भाइरस पहिले नै सङ्क्रमित भएको चमेरो खाएपछि आएको हो । सुरुमा यो भाइरसले एक वा दुई जनालाई मात्रै असर गर्याे तर त्यसपछि अचानक धेरैजना सङ्क्रमित भए । हाम्रो परीक्षा चाँडै थियो र हामीलाई बिदा दिइयो। महिनौँ घरमै बस्यौँ । लकडाउन भएकोले म दुई महिनासम्म घरबाट बाहिर निस्किनँ । केही समयपछि अनलाइन कक्षा र सबै कुरा अनलाइन हुन थाले। हामीले अनलाइन अध्ययन गर्याैँ, हाम्रो असाइनमेन्टहरू अनलाइन गर्याैँ र हाम्रो परियोजना कार्य र व्यावहारिक कामहरू अब अनलाइन थिए। हामीले हाम्रो पढाइको लागि एउटा यन्त्र चाहिन्छ सुरुमा मलाई अनलाइन कक्षाको बारेमा थाहा थिएन तर केही महिनापछि बिस्तारै अनलाइन कक्षाको बारेमा धेरै कुरा थाहा भयो तबसम्म हामी सबै कुरा अनलाइन गर्थ्यौं। पहिलो लहरमा वैज्ञानिकले कोभिडको भ्याक्सिन पत्ता लगाएका थिएनन् त्यसैले हामीले सावधानी अपनाउनायाैँ । हामी जहाँ गए पनि मास्क लगाएर सेनिटाइज गर्नुपर्ने थियाे । आफ्नो हात बारम्बार धुनुहोस् र कोविडको कुनै लक्षण देखा पर्दा डाक्टरकहाँ जानुहोस् यो महामारीले मलाई हाम्रो अध्ययन र मनोरन्जनको लागि अनलाइन स्रोतहरू कसरी प्रयोग गर्ने भनेर धेरै कुरा सिकायो।
यो अँधेरी रातमा बसी,
झ्यालको माँझ तिम्रो यादमा हाँसी
आफैलाइ भन्छु म,
तिमीभित्र मायाको खोजीमा हिडेकी म
आज तिम्रो साथी नि बन्न सकिनँ ।
वर्षौँ बितिसक्दा पनि,
हामीसँगै भएका छद्महरू गनी
आफैलाइ भन्छु म ,
तिमीसित यो जीवनको यात्रामा सँगै हिड्न खोजेको म
आज तिम्रो साथ नि पाउन सकिनँ ।।२।।
त्यो जुनको प्रकाशमा ,
तिम्रो त्यो हसिलो मुहारलाइ सम्झी
आफैलाइ भन्छु म ,
तिमीसित मायाको नाता जोड्न हिडेको म
आज तिमीलाई साथ नि दिन सकिन ।।३।।
आखाभरि आुसँ बोक्दै,
पुराना यादहरूलाइ सम्झी
आफैलाई भन्छु म ,
तिम्रो अँगालोको न्यानो स्पर्शमा डुब्ने चाहना बोकेर हिडेको म
आज तिम्रो चिहानको छेउमा बसी रुन मात्र सक्छु म ।
छाै तिमी सुन्दर जताजतै छाै खेल्दै र उफ्रिँदै
तिमी छाै यता तिमी छाै उता हामीलाई बास दिँदै
माग्दैनाै केही दिन्छाै र मात्र मानिस छन् लाेभ्याउन
माग्ने नि गर हामीले सक्छाै सुन्दर बनाउन
हुँदै छ फाेहाेर हामीले गर्दा तिम्राे त्याे काखमा
हामीले हार्छाैँ तिम्राे त्याे काख नहुँदा साथमा
दरिला अनि शक्तिशाली छाै संसार जित्दछाै
हलचल यहाँ मच्चिन्छ जब प्रकृति रिसाउँछाै
रिसायाै भने हल्लिन्छ धर्ती आउँछ हाम्राे काल
वर्षाकाे वेला डुबाइदिन्छाै धर्ती बन्छ ताल
तिमी नै हाम्राे सर्वस्व अनि सबैकाे जीवन
संरक्षण गराैँ सबै मिलेर प्याराे छ याे धन ।
Nepal, a small country located in South Asia, has made significant progress in the past few decades with the help of modernization and technology. However, despite the progress, the country still faces various challenges and is not considered a developed country yet. Rural areas remain underdeveloped, and many people are unable to take advantage of the country's vast potential and natural resources.
Several sectors, such as agriculture, business, and IT, are growing rapidly and rely heavily on technology and software. The importance of technology in these sectors highlights its significance in the modern world. Smartphones and other technological devices have become ubiquitous worldwide, impacting every aspect of our lives.
However, corruption remains a significant problem in Nepal, hindering progress and development. The government's misappropriation of funds generated from the sale of hydroelectricity and other exports is a major concern. Despite the ongoing development, the average person's quality of life has not improved significantly. Many people are still living in the same conditions as they were a decade ago, albeit with more access to technology from abroad.
In conclusion, Nepal's progress and development are laudable, but significant challenges remain. Corruption and mismanagement of resources by political leaders need to be addressed to ensure that the benefits of development reach all Nepalese citizens.
Points raising for each new word
Little by little at a time
From 1.5 to 5.5
The scores are getting higher
Why am I scoring so low
But in my mind it's improvement
Waves may crash over my eyes
Overflowing below
But they can't erase my hard work
Is it my work really
Although I ask for help
I wonder if I'll ever be good enough to succeed
1.5 points
Points away for being "normal"
Points away from passing
Points away from finally being able to say my score without strange looks
1.5 points
I was in the garden to see the nature
The nature said don't be lazier
You can do anything there you are free
I can feel what buds are saying
I can hear that leaves are whistling
I see above, the clouds are dancing
When you are around nature
Everything seems so fulfilling
Everything seems so heavenly
