मेरो पहिलो विद्यालय पेनउड एकेडेमी हो । यो विद्यालय माध्यमिक विद्यालय हो । यहाँबाट नै मैले आफ्नाे शिक्षा सुरू गरेकाे हुँ । म तीन वर्षकाे हुँदा साे विद्यालयमा आएको थिएँ । मेरी एउटी चिनेकी दिदीले त्यही विद्यालयमा पढाउनुहुन्थ्यो । त्यसकारण मेरा बुबाआमाले मलाई सजिलो हुन्छ भनेर त्यस विद्यालयमा भर्ना गरिदिनुभएकाे थियाे । 
म त्यस विद्यालयमा भर्ना हुँदा अहिलेको प्रिन्सिपल हुनुहुँदैनथ्याे । म कक्षा ४ मा हुँदा अहिलेकाे प्रिन्सिपल आउनुभएकाे थियाे । मैले १३ वर्ष अध्ययन गरेकाे विद्यालयमा १३ वर्षमा मैले मेरा धेरै साथी भेटेँ । अहिले पहिलेका मेरा कुनै साथी छन् भने कुनै साथी छैनन् । धेरै लामाे  समय बिताएकाे हुँदा धेरै सम्झना मसँग छन् । कुनै रमाइला, कुनै एकदमै लोभलाग्दा त कुनै दुःखद लाग्दा यस्तै यस्तै । मेरा शिक्षकहरू कसैले मलाई बच्चादेखि ठुलो हुँदासम्म देख्नुभयाे । कसैले देख्नुभएन । जे हाेस् मेराे पेनवुडको अध्ययन एकदमै रमाइलो थियो । यो विद्यालयमा मलाई मेरै घरमा जस्तै भावना आउँथ्यो । सबै मिलनसार थिए । सुख-दुःख बाँड्थ्याैँ ।  यसरी बाल्यकालको जीवन र कक्षा १० सम्मकाे  अध्ययन यात्रा मैले पेनउडमा बिताएँ ।

पेनउड एकेडेमी धेरै ठुलो छैन । पेनउडमा एउटा बास्केटबल कोर्ट, ६ ओटा भवन, साना बच्चाहरुको लागि एउटा घाँस भएको मैदान र एउटा सानो चौताराे छ । प्रि-प्राइमरी लगायतका विद्यार्थीहरूको छुट्टै भवन छ । पेनउडमा कुनै समय प्रिन्सिपल सरले फुटसल मैदान र स्विमिङ पुल बनाउने भनेका थिए । तर मैले‌ १३ वर्ष त्यहाँ पढुन्जेल फुटसल मैदान र स्विमिङ पुल बनेन । त्यस विद्यालयमा खाना चाहिँ बिहानको लन्च मिठो हुन्थ्यो । खाजा चाहिँ लन्च जत्तिकाे हुँदैनथ्याे । शिक्षकहरू पनि धेरै जसो राम्रै  हुनुहुन्थ्याे । 
यसरी नै मेरो पहिलो विद्यालयको सुरुवात पेनउडबाट भएर अहिले कक्षा ११ मा सिफल स्कुलमा पढिरहेकाे छु ।  पेनउडमा पढ्दा  जतिसुकै कठिन परिस्थिति आए  पनि त्यसलाई परास्त गरी अघि बढ्न मैले सिकेकाे छु । 

खोजी हेरेँ

संसारको सबै कुनामा खोजी हेरेँ
आकाशदेखि सागर तरी खोजी हेरेँ
तर भेटिन मैले त्यो . . . . . ।
यो मनले खोजेको शान्ति,
यो मनले खोजेको सन्तुष्टि
याे मनले खाेजेकाे आनन्द ।

मैले खाेजेका सबै कुरा त
केवल बोलीमा मात्रै सीमित रहेछन् ।
न त शान्ति नै पाएँ,
न त सन्तुष्टि नै पाएँ,
यसो नियाली हेरेँ,

जीवनकाे गाेरेटाेमा
उकाली ओरालीमा,
पाएँ निराशा र छटपटी
अस्तित्व त रहेछ त केवल झुटो,
यो जीवन पनि कति अनौठो
निराशाभित्र कति आशा लुकेका

त्यही झुटकाे खोजीमा हिँडी रहेको छु
हस्याङ्फस्याङ् गर्दै 
दिनरात, झरी नभनी, 
केवल बोलीमा मात्रै सीमित रहेछ, 
न त शान्ति नै पाएँ,
न त सन्तुष्टि नै पाएँ,
न त आनन्द नै पाएँ ।

As you were walking,
Back to where the only scent
That lingered were of detergent,
Back to where the flowers
On your vase by your desk
Quickly turned gray from never being changed,
Back to where you were alone
And learning to survive
The one difference however..
Seeing your calm and thankful smile before you left
As I chanted the words like a last desperate spell,
"Turn around for the last time,
knowing you'll disappear forever"
As you walked down the street and grabbed yourself a ride
I was happy yet sad
That the main intention to make you forget worked,
Yet I made you reach the point
That you could easily forget the people who cared.
Reaching...
Back to the time you were innocent and never needed love
Back to your single collective expression
Before it shattered to millions,
Back to where you were independent and uncaring at best
Shall I be proud or destroyed by the way I created you?
Shining bright without my support now is not a crime.
 

संविधान भनेको कुनै पनि राष्ट्रको नियम, कानुन हो । सबै देशको आफ्नै संविधान हुन्छ । नेपालको पहिलो संविधान ‘वैधानिक कानुन २००४’ हाे । संविधानका लागि मानिसले पहिलेदेखि नै लडाइँ गर्दै आएका हुन् । पहिले नेपालमा राजाकाे शासन कालमा संविधान राजाभन्दा तल र राजा संविधानभन्दा माथि हुन्थे । नियम कानुन सबैलाई बराबरी भने पनि त्याे व्यबहारमा लागु भएकाे थिएन । तर जबदेखि नेपाल एक लाेकतान्त्रिक मुलुक भयाे तबदेखि नेपालमा संविधानभन्दा माथि काेही पनि छैनन् । सबै मन्त्री, प्रधान मन्त्री तथा देशका सबै नागरिकलाई नेपालकाे संविधानले बराबरी हक अधिकार प्रदान गरेकाे छ । २०७२ सालकाे संविधान बनेपछि नेपालमा सबै वर्ग समुदाय र क्षेत्रलाई समान रूपमा समेट्ने काम भएकाे छ । 
नेपालमा पहिले विभिन्न काल हुँदै राणाहरूले लामाे समयसम्म शासन गरे । राणाशासन कालमा नेपाली जनताले आफ्ना हक अधिकार पाएका थिएनन् । कुनै पनि स्वतन्त्रता थिएन । जसकाे शक्ति ऊ मात्रै सबैकाे मालिन्त्रता पाएका थिएनन् । त्यसैले नेपाली जनताले राजतन्त्रकाे अन्य
राजा र सम्राटका विरुद्धक हुन्थ्याे । राणाशासन अन्त्य गर्न नेपाल आमाका वीर सन्तानले आफ्नाे प्राण त्याग गर्नुपर्याे । राणाशासनपछि नेपालमा राजाकाे शासन चल्याे । राजाकाे शासन कालमा पनि जनताले खाेजेकाे जति स्वतन्त्रमा पाउन सकेनन् । वि. सं. २०७२ मा नयाँ संविधान बनेपछि जनताले छानेका प्रतिनिधि नै देशकाे प्रमुख हुने कुरा संविधानमा लेखिएकाे छ । अहिले जनताले भाेट दिएर पठाएका नेता देशकाे प्रमुख छन् । 
हाम्राे संविधान वि. सं. २०७२ पुरुषलाई मात्र नभई महिलालाई पनि लैङ्गिक रूपमा धेरै अवसर दिएको छ । अहिले महिला पुरुषमा कुनै विभेद छैन । राजनीतिमा महिलाहरू पनि पुरुषसरह सक्रिय सहभागी भएका छन् । जुन हाम्राे देशकाे लागि ठुलाे उपलब्धि हाे । नेपालकाे संविधानले कसैलाई पनि भेदभाव गरेकाे छैन । सबै जात, धर्म, भाषा, लिङ्ग, वर्ग र समुदाय सबैलाई समान अवसर दिएकाे छ । यसैले याे राणा र राजाकाे शासनकालमा जस्ताे छैन । अन्त्यमा म भन्न चाहन्छु कि नेपाली जनतालाई आफ्नो देशको लागि योगदान गर्ने समान अधिकार र अवसर प्रदान गरेकाे संविधानकाे हामी सबैले सम्मान गर्नुपर्छ ।
 

The Good Doctor is an American medical drama show which stars Freddie Highmore as Shaun Murphy, who is a youthful mentally unbalanced (autistic) careful occupant at the San Jose St. Bonaventure Emergency clinic. Slope Harper, Christina Chang, Richard Schiff, Will Yun Lee, Fiona Gubelmann, Paige Sapara, Noah Galvin, and Bria Samoné Henderson likewise star in the show. Nicholas Gonzalez, Antonia Thomas, Choku Modu, Playmate Garret, Tamlyn Tomita, Jasika Nicole, and Osvaldo Benavides used to likewise star or played repeating parts in the show. Made by David Shore (House) The Great Specialist has every one of the regular pulsates of the clinical procedural, including heart-pulling close to home minutes, life-and-passing show and the extraordinary save.

In The Good Doctor, Dr. Shaun Murphy (Freddie Highmore) is a hopeful specialist with a twofold finding of mental imbalance and academic condition who leaves his confined life in the country for a task in the pediatric ward at San Jose's lofty St. Bonaventure Medical clinic. He ends up working close to partners who are either intrigued about and distracted by his abnormal social ways of behaving like: individual occupants Claire (Antonia Thomas) and Jared (Chuku Modu), or straightforwardly antagonistic. Shaun’s main genuine supporter is a tutor from his youth, medical clinic president Dr. Aaron Glassman (Richard Schiff). Dr. Glassman risks his own occupation while attempting to persuade the hesitant medical clinic board that they ought to recruit Shaun not despite his disparities, but rather as a result of them.

While it might follow the very devised recipe that so many emergency clinic dramatizations have depended on, this show is raised by Freddie Highmore's veritable, sweet, and smart execution. Mental imbalance is a range problem, and in that capacity, no two medically introverted individuals are similar, everybody has various characters, ways of behaving, and levels of working. This show is no special case. Include the way that the lead character additionally has academic disorder, implying that he advantageously displays better than expected abilities in specific regions.
There's also the fact that the show relies on the idea of a "quirky doctor who's bad with people, but great with medicine." Dr. Murphy's relationship with his tutor Dr. Glassman is warm, and keeping in mind that the specialist is intensely candid in his conviction that his wary partners need to figure out how to acknowledge Shaun, he doesn't wrongly represent him, as though he's powerless,  a detail that might appear to be little, yet that makes his promotion and their bond sound valid. In the event that they can keep on looking at Shaun's inside life and how he explores his difficult new climate without transforming his way of behaving into a lonely guy with his life full of problems, they would have had an even stronger show on their hands.
After watching this show, people would just get lost in all the questions going through in their brain such as: Why is it important to hire differently abled people? How do you feel about the show's port of someone with autism? It would fit perfectly for those people whose favorite genre is romance and suspense however I would suggest everyone to give this tv series a try as I am pretty sure that you will like it.

References:
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Good_Doctor_(TV_series)
 

Cyberbullying is the term for bullying that takes place online, such as on computers, tablets, and mobile phones. Through social media, forums, or online games where users can read, interact with, or share content, cyberbullying can occur. Additionally, it is possible through apps, SMS, and Text. Cyberbullying is the act of sending, uploading, or circulating negative, damaging, or malicious content about another person. It may also entail revealing private or delicate facts about another person in a way that humiliates or embarrasses them. Sometimes cyberbullying turns into a criminal or unlawful conduct.

Most common places where bullying takes place are social media such as facebook, instagram, snapchat, etc. Online chatting is also a place where bullying and harassment takes place. Online gaming platforms are also a place where people bully others. Cyberbullies may publish their victims' personal information (such as their real name, home address, or places of employment or education) on websites or forums which is a practice known as doxing. Alternatively, cyberbullies may impersonate their target by creating fictitious accounts, comments, or websites in their name with the goal of disseminating or mocking information about them. Even though not all cyberbullies maintain their anonymity, doing so can make the bully one and make it harder to find or punish them for their activities. Because it is so easy for a cyberbully to remain anonymous on these platforms, users of semi-anonymous chat services are particularly susceptible to it. If they contain damaging content, emails, texts, and instant messages made between friends can also be regarded as cyberbullying.

Reference: 
https://www.stopbullying.gov/ 

 मसँग तिम्रो बारेमा भन्ने  केही शब्द नै छैन,
तिम्रो बारेमा कोर्ने चित्र नै छैन,
तिमीले दिएको त्यो काखको न्यानो माया 
असङ्ख्य तिम्राे मातृत्व म भुल्न सक्दिनँ ।

आमा !!
तिमी जति टाढा भए पनि तिम्रो माया मार्न सक्दिनँ । 
तिमीले दिएको त्यो अपरम्पार माया म कसरी भुलूँ  ?
तिमीले  मेरा लागि गरेका त्यो दुःख कसरी भुलूँ ?

आमा !!
तिम्रो ममता जीवनभर भुल्न सक्दिनँ 
तिम्रो माया शब्दमा वर्णन गर्न सक्दिनँ ।।

तिम्राे गुन म कहिले तिर्न सक्दिनँ, 
तिमीले मेरा लागि भनेर पाएको त्यो दुःख 
म खुसीमा परिणत गर्न सक्छु या सक्दिनँ
जे हाेस् म कर्तव्य पथमा हिँड्न छाड्दिन ।
  
आमा !!
जिन्दगीमा तिमीसँग बिताएका ती पलहरू
भुल्ने छैन मैले जीवनभर,
तिमीसँग टाढा  हुनुको पीडा मनमा छ, 
तिम्रो मायाले मलाई नजिक तानिरहेकाे छ।

आमा !!
तिम्रो  कमीको महशुस मलाई धेरै छ,
तर,  पनि म तिमीसँगका वाचा सम्झेर 
आगाडि बढिरहेकी छु,  
तिमीलाईसम्झेर आगाडि बढिरहेकी छु।

Constructed from plastic and ink, 
Thoughts, feelings and emotion I link, 
Blood I shed from top of my head 
Draining my life until I am dead.

Suffocated every time when I am in use 
Has been long since, I received my dues
My innards thrown out after I can’t spew blood anymore
Though filled with new blood again and again,I can’t be happy nomore

Time to time, I fail to spew
Shaken from the core till drops,
Bottom of my body harshly chewed 
Wounds and scars that can’t be sewed

Dumping me as far as they can 
Better I hang up myself in a fan 
Tears draining through my eye
Seems like I need to say goodbye. 
 

अँधेरी रातमा एकान्त समय,
त्याे समयसँगै बगे मेरा भावना । 
बिहानी उसैकै लागि छुट्याउँछु,
राति सुत्नु अघि म कतै हराउँछु ।

एउटै मेराे कल्पना जीवनको यही, 
निराश हुनु नपरोस् कहिल्यै ।पूर्ण होस् आशा भन्ने कामना, 
जीवनको लक्ष्य यत्ती नै छ भावना ।

एउटा खुसीकाे समय मेरो पनि हुनेछ,
हरेक काममा फूल फुलेको हुनेछ।  
आफन्त र परिवारमा खुसी भर्नुछ 
आँसु मेटाई  दुःखपीर हटाउनु छ  ।

हरेक बिहानी खुसी लिएर आउनेछन्
मलाई मेराे काममा झस्काउने  छन् । 
आउने छ मैले खाेजेकाे समय
रमाउने छु म समयसँगै,
हराउने छु म समयसँगै ।

 मानिसको जीवनमा स्वाथ्यको ठुलो प्रभाव छ । मानिस स्वस्थ नभई बाँच्न सक्दैन । त्यसैले हरेक मानिसले आफ्नो स्वास्थ्यको ख्याल आफैँले गर्नुपर्छ ।  मानिसको स्वास्थ्यलाई स्वस्थ बनाउन दैनिक व्यायाम गर्नु आवश्यक छ ।  व्यायाम भनेको कुनै पनि यस्तो कुरा हो जसले मानिसको शरीरलाई स्वस्थ राख्न मद्दत गर्छ ।   
व्यायाममा  धेरै कुराहरू पर्छन् र त्यसकाे सबैभन्दा सजिलो र सबैले दैनिक जीवनमा अपनाई रहने एउटा प्रकार भनेको खेलकुद हो ।  खेलकुद भनेको हामी सबैले गर्ने व्यायाम हो ।  हामी सबैले खेलकुद त गरेकै हुन्छाैँ ।  संसारमा धेरै खेलहरू छन् र सबैको आफ्नै एउटा पहिचान छ । खेलकुदले हाम्रो शरीरमा राम्राे प्रभाव पार्दछ । खेलकुदले मानिसकाे स्वास्थ्यलाई पनि राम्रो बनाउँछ । जसले खेलकुदमा आफ्नो समय बढी बिताउँछ उसले आफ्ना शरीरका मांसपेशीहरू र आफ्ना हड्डीहरूलाई मजबुत बनाइरहेकाे हुन्छ । 
खेलकुद ससाना बालबालिकाहरूदेखि लिएर आफ्नाे उमेरअनुसार खेल्न सक्ने सबैका लागि शरीर स्वस्थ र स्फूर्तिलाे हुन्छ । बिहान बिहान १ घण्टा दौड्नुले नै शरीरका हड्डीहरू लचिलो हुन्छन् । यसले मानिसको शरीरको प्रतिरक्षा प्रणालीलाई  बढाउँद छ । शारीरिक खेलकुदले मानिसको शक्ति, आत्माबल र  सहनशीलतालाई  बढाउन मद्दत गर्छ ।  यसले सामाजिक कौशल र समाजमा साथीभाइहरूसँग मिलेर काम गर्ने क्षमताकाे पनि विकास गर्छ ।
ताजा हावा र घामले हामीलाई प्राकृतिक रूपमा भिटामिन डी प्रदान सक्छ। यसले हामीलाई उच्च रक्तचाप, काेलेस्ट्राेललाई बढ्न दिँदैन । यसका साथै खेलकुदले हामीलाई हाम्रो शरीरकाे तौल सन्तुलनमा राख्न र शरीरको बोसो घटाउन मद्दत गर्छ । यसले कार्डियो भास्कुलर रोग र केही क्यान्सरसहित विभिन्न रोगहरू लाग्नबाट बचाउँछ । मानसिक स्वास्थ्य अवस्था, तनाव र चिन्ता कम गर्न पनि मद्दत गर्दछ ।

खेलकुदका फाइदाहरू :-
हाम्रो स्मृति र मस्तिष्कमा सुधार ल्याउँछ । 
धेरै रोगहरूबाट बचाउँछ ।
वजन व्यवस्थापनमा सहयाेग गर्छ ।
चिन्ता र अवसाद को भावना कम गर्दछ।
क्यान्सरसँग सम्बन्धित थकानसँग लड्न सहयाेग गर्छ ।
मांसपेशी बलियाे र सन्तुलित गराउँछ ।
जीवन आयु बढाउँछ।

यसकारण खेलकुद मनाेरञ्जनका साथै मानिसकाे स्वास्थ्यसँग पनि जाेडिएकाले मानिसकाे जीवनमा खेलकुदकाे महत्त्व रहेकाे छ ।

Here starts my journey,
A journey to cross the mountains.
It will take a while, for I have to cross
The forests vast and geysers like fountains.
I now come across the geysers,
Spouting columns of scalding water,
Relentless to all that try to pass,
And even to those who sought her.
I scurry along when the geysers calm down,
And set up camp on a foothill high.
For the dusk has covered the horizon,
And the forest I seek is nigh.
I wake up with the sun,
As the journey must continue.
And now I face the forest,
Vast and Misty with a deep green hue.
I then see two paths,
One paced a million times and the other long forgotten.
One led to a village, small and humble,
The other to the mountains, was the path only critters of the forest had trodden.
Many called me a madman,
And that I’m throwing away my life.
That the journey I take is hard,
And the place I seek is the edge of the Knife.
I know what I need to do,
My vision for my future is vivid.
The place I seek is a shrine of renewal,
And what I want to do with my life is to learn how to live it.
 

म आफूलाई खोज्दाखोज्दै हारिसकेँ, 
आँसुका धारामा आफूलाई बगाइसकेँ । 
केही बन्ने सपना बोक्दाबोक्दै, 
खै म कहाँ कति चुकिसकेँ ।

बुबाको त्यो सपना पूरा गर्छु भन्दाभन्दै, 
आमाको त्यो दुःखको पोको मेटाउँछु भन्दाभन्दै, 
आज किन यस्तो कमजाेर भइसकेँ। 
खै यति गर्दागर्दै पनि म कहाँ कतै चुकिसकेँ ?

आज जिन्दगी आफूले  आफैँलाई
हारिसकिस्  कि ? भनेर प्रश्न मलाई गर्दै छ । 
दिल खोलेर हाँस्दा पनि यो आँखाले
किन वर्षा बगाइरहेको छ ।
किन आज दुःखको मकान नियाल्न पुगेँ
कहिले यस्तो हुन्छु भन्ने नसोचेको 
आज किन सोच्न बाध्य भएँ  ?
खै म खुसी हुन कहाँ कति चुकिसकेँ ।

आजभोलि सानातिना प्रश्नहरूमा अल्झिरहन्छु । 
धेरै थिए सपना मेरा खै कहाँ लुकिरहेछन् ।
लेख्नु धेरै छ सोचेकी  थिएँ, 
समय सान्दर्भिक नै देख्दै थिएँ,  
जीवनलाई कसरी दोष दिऊँ ?
पत्तै भएन म  कहाँ चुकिसकेँ ।

यो दुनियाँको भिड जति नै ठुलो किन नहोस् ।
जति नै ठुलो जमात  किन नहोस्
यहाँ कसैले कसैलाई  केही गर्दो रहेनछ ।
समय नै त हो दुःखी पनि छन् 
र दुःख पनिआफैसँग छ ।

जीवन लामो छ, यो एउटा चक्र हो 
जुन हरेक पल घुमिरहेको छ । 
विश्वास राख्नुपर्छ, त्यो चक्र घुमेर एक दिन 
जीवनमा खुसीको बहार अवश्य छाउने छ।