In today’s time, depression has become a major problem that most people are facing. But what is depression? It is something that makes a person feel numb emotionally. Depression is the state where an individual goes through serious mental illness or normal as it differs from the thoughts of an individual.

There are a lot of causes of depression such as conflict, medications, anxiety, death or loss, and stress, etc. Depression makes an individual feel no reason to live life, it takes all the happiness out of their life, Depression makes them feel really insecure and also makes them slowly run away from social life. Someone who is depressed isn’t just going to be ok after days, weeks, or even months. To make it clear there is a huge difference between depression and sadness. Sadness is something that goes away after some time or a day or two. Examples of sadness can be like when you feel down because you couldn’t submit your homework to your teacher even though you spent all night doing it. It makes us down for some moment and slowly we just forget everything and life becomes normal again. But this does not imply to depressed people as I said to cure depression it can take years or some months but for some people, they never recover. Sure there are counseling organizations that help these people as much as possible but only a few people recover and the rest stay emotionally hurt. Depression also has its effects. Some of the harmful effects are it affects our body a lot without even us being aware of it. Depression really screws our day-to-day life routine because a depressed individual gets so emotionally hurt that they just don’t want to do their daily task like taking a shower, brushing, eating unhealthy food(mostly fast food). It makes them run away from any problems or social life. It also ruins their sleep schedule, most people start to love the darkness more and the moment they start loving it, the person becomes very hard to heal. Depression also makes a person’s mood swings really sensitive. Such as the person gets angry or sad even because of the smallest things or something that happens timely. As there are way more harmful effects of depression there are some merits. Yes, there are merits it may make you confused as to why such illnesses have merits. Some of the merits are it makes the person think about himself, it makes them realize that reality is not as we always wished for, It makes them trust themselves rather than trusting other people. Some people learn and strive for even a better and competitive life whereas some just give up and live the rest of their life either pursuing nothing or get involved in drugs, most severe situations can lead to suicide. As there are many dire effects of this illness there are also some treatments and from which we can get out of depression. But I would like to make it clear that these treatments do not work on all people. So first there is music, music helps a lot because there are amazing artists around the world that make songs based on their own life experiences which help the victim relate to the sadness through the lyrics of the song. Another way is to start exercising or workouts. As the victim's health is at risk doing exercise not only makes the health better but also gives the victim some confidence to move forward, it teaches them hard work pays off. There is no need to do some heavy exercises, it can just be by starting by taking a normal jog. The goal here is to make small changes in the victim’s life as nothing can be achieved in an instant. We can also talk to them. Talking to a depressed person and listening to his problems and giving him comfort is also the best medicine. If you feel depressed then talk to someone, get help from the suicide helpline if you ever feel too fed up with life. Remember don’t just bear all the pain, as if you don’t speak up no one is going to see through your pain.

सेरिना आफ्नो निद्राबाट उठ्दाखेरि उसले आफूलाई एउटा टापुमा भेटी । वरिपरि हेर्दा उसले केही देखिन, अगाडि, पछाडि जता हेरे पनि एउटा अज्ञात टापु ! उसले सोची,"कता छु म ?"  उसले वरिपरि कोही छ कि छैन भनेर खोज्न थाली तर नजिक कोही भेटिन । ऊ घबराउन थाली । उसले याद गर्न खोजी, ऊ कसरी यस्तो अवस्था पुगी ? उसले सबै याद गर्न खोजी तर टाउकोमा ठोकेकाले धेरै केही याद आएन । उसलाई अब कसरी बाँच्ने भनेर चिन्ता भयो ।  सुनसान ठाउँमा कसरी बाँच्ने उसलाई केही थाहा थिएन ।  उसले नजिकका ठाउँहरू पुरै अन्वेषण गरी तर कुनै जन्तु, जनावर र मान्छे केही देखिन । उसले ठुलाे अक्षरमा "हेल्प मी" लेखी र खाने कुरा खोज्नतिर लगी । 

पुरै आनजान टापुमा उसले बाँच्नलाई सबै कुराहरू मिलाउन सुरु गरी ।  पछि उसले त्यहाँ ३ जना अरू मान्छेलाई भेटी, जो ऊ जसरी नै टापुमा आएका थिए । ऊ धेरै खुसी भई । उसले नजिक गएर हेर्दा उसकै कक्षाका साथीहरू रहेछन् । उनीहरू एक अर्कालाई भेटेर अति नै खुसी भए ।  सबैजना सँगै बाँच्नलाई समानहरू खोज्न थाले । हरेकले एक एक कामहरू हेरेर गर्न थाले ।  सेरिनाले बच्ने एउटा आशा देखी ।  रात पर्दा ताराहरू राम्रा देखिन्थे ।  सबै त्यही दृश्य हेरेर रमाउँथे र त्यहीँ निदाउँथे ।  सबैलाई याे एउटा नयाँ अनुभव भयो तर धेरै दिनसम्म उनीहरू यसरी बाँच्न सक्दैनथे त्यसैले हरेक दिन सबैले पुरै मिहिनेत गरेर घर बनाउन खोजे । पहिलो पटकमा घर बनेन तर पछि बनाउँदा घर बन्याे ।  घर बनेपछि उनीहरू धेरै खुसी भए । केही दिनपछि सबैजना पुरै टापुभित्रका कुरा खोज्न सहमत भएर पुरै हतियार तयार गरे । उनीहरू टापुभित्रको रहस्य जान्न धेरै इच्छुक थिए । सबै डराएका थिए तर पछाडि सरेनन् ।  त्यो दिनपछि सबैजना जङ्गलतिर लागे । जङ्गल धेरै घना थियो तर कुनै जनावरहरू थिएनन् ।  सबैजना पुरै सतर्क थिए । जब तिनीहरू टापुको बिचको क्षेत्रमा पुगे, त्यहाँ ठुलो र खाली जमिन थियो, अरू केही थिएन । उनीहरूको जिज्ञासा बढ्यो तर त्यो ठाउँका बारेमा उनीहरूले अझै थाहा पाउन सकेनन् । त्यसैले उनीहरू अन्य ठाउँहरू हेर्न गए । जहाँ गए पनि उनीहरू त्यही ठाउँमा पुग्थे । अब उनीहरूलाई डर लग्न सुरु भयो ।  त्यसकाे रहस्या बुझ्न सबै मिलेर त्यो मैदानको बिचतिर लागे । बिस्तारै बिस्तारै नजिक पुग्दा उनीहरूले एउटा सानो मूर्ति पाए तर त्यो मूर्ति नजिक जाँदाखेरि कुहिरोमा हराउँदै गयो । पछि पुरै मूर्ति नै हरायो र उनीहरू बाहिर निस्किए । के भयो ? कसरी भयाे ? केही थाहा थिएन उनीहरूलाई । पछि सबैजना घरतिर लागे । आफ्नो घर पुग्दा उनीहरूको सहयोगका लागि हेलिकप्टरमा मान्छेहरू आए । सेरिना र उसका साथीहरू अति नै खुसी भए । उनीहरूले देखेका कुरा सबै भने । कठिन परिस्थितिमा पनि आफू बाँचेर त्याे ठाउँ पत्ता लगाएकामा उनीहरूलाई सरकारले १ लाखको रकम दियाे । उनीहरू खुसी खुसी गए तर उनीहरूलाई त्यो मूर्तिको रहस्य थाहा पाउन अझै मन थियो तर बाध्यताले घर फर्के ।  उनीहरूले त्यहाँ एउटा डायरी पाए तर खोलेनन् । 

के छ त्यो डायरीभित्र ? के हुन सक्छ ? केही थाहा छैन ! त्यो ठाउँको रहस्य होला र ! किन र कसरी त्यो डायरी त्यहाँ पुग्यो ? कोसैलाई थाहा छैन । 

Pollution is one of the most salient problems all over the world. It is mainly due to the increase in developmental work as well as the increase in population. Pollution is increasing and adversely affecting human health over the last few decades. People are having mainly lung problems due to pollution because of inhaling the smoke and the quality of the environment is also degrading.

Pollution refers to the contamination of the environment due to harmful pollutants. There are different types of pollution like water pollution, soil pollution, land pollution, and air pollution. This is increasing due to the unwanted activity done by human beings.

Urbanization refers to the migration of the population from rural areas to urban areas. People usually migrate because of the facilities given in the city such as transportation, education, occupation, etc. In the context of Nepal, people are migrating from rural areas as well as developing areas to urban areas due to which population increases.

Pollution is increasing due to urbanization. In rural areas, people have different lifestyles, different types of businesses as they are more focused on cottage industries that don't need more manpower as well as there is less waste production. The environment is less polluted due to the living style of people, but in urban areas, the situation is just the opposite. There are big industries that lead to more pollutants. People are not usually disposing of the waste in the right place which is also a sizable problem. Industries such as garments, bricks, carpets, housing, hotels, and restaurants produce waste which creates pollution. Nowadays, people are cutting trees for their own benefit for living, building industries, building houses, etc. In urban areas, people use cars, buses, motorcycles, etc for transportation which increases air pollution. People are degrading the quality of nature only for their personal benefits. 

Pollution leads to global warming which ultimately harms our environment and our health. Due to the negative impacts on the environment, people are suffering from various diseases. This kind of activity only leads us towards our own degradation. Only the use of alternative sources of energy reduces pollution very much.

परदेश छोडी बनाऊ सानु बास,

थोरै सानो देशमै उब्जाऊ हुँदैन नास l

अहिलेको चल्दो बल्दो नेपालमा दुईवटा कुरा एकदम तीव्र रूपमा चलिरहेको छ l  वैदेशिक रोजगारी र देशमा बेरोजगारी l यी दुईवटैले हाम्रो देशलाई नमज्जासँग खोक्रो बनाइरहेका छन् l अहिले रेडियो वा पत्रपत्रिकामा हेर्ने हो भने आधाभन्दा बढी समाचार विदेशमा भएका नेपाली दाजुभाइ, दिदीबहिनीको हत्या  र उनीहरूले पाएको दुःखको बारेमा मात्र हुन्छ । कुनै पनि नेपाली जनतालाई आफ्नो देश छोडेर अरूको देशमा जान मन लाग्दैन तर देशमा भएको बेरोजगारी र आफ्नो र आफ्नो परिवारको भविष्यका लागि उनीहरू बाध्य हुन्छन् र आफ्नो मातृभूमि छोडेर जान्छन् ।

वैदेशिक रोजगारी र देशमा बेरोजगारीको मुख्य कारण भ्रष्टाचार, भनेको जस्तो स्वास्थ्य सुविधा, पढाइ र अवसरहरूको अभाव आदि हुन् l हुन त नेपाल नवीकरणीय स्रोतहरूको भण्डार हो तर सुनमा सुगन्ध हाल्न नसक्ने भ्रष्टाचारी नेताहरूका कारण हाम्रो देशमा बेरोजगारी बढेको हो l देशको विकास र समृद्धिमा मुख्य हात शिक्षाको हुन्छ तर भनेको जस्तो शिक्षाको सुविधा नहुनाले र यदि केही गरी राम्रो शिक्षा हासिल गरियो भने पनि आफ्नो योग्यताअनुसारको काम नपाउने हुनाले आधाभन्दा धेरै युवाको विदेश गएर शिक्षा हासिल गर्ने लक्ष्य हुन्छ । विदेशमा राम्रो शिक्षा, आफ्नो योग्यताअनुसारको काम पाइने र आफ्नो कामको इज्जत पाइने हुनेले युवाहरू विदेशमै बस्न रुचाउँछन् । हाम्राे देशमा स्वास्थ्य सुविधाको पनि त्यस्तै हाल छ ।  सरकारी अस्पतालमा भनेको जस्तो सुविधा, देखभाल र उपचार नहुनाले  मान्छेहरू निजी अस्पतालमा जान बाध्य हुन्छन्, जसमा एउटा रोगको उपचार गर्ने पैसाको मूल्य सुनेर अर्को रोग लाग्ने सम्भावना हुन्छ l वैदेशिक रोजगारी र देशमा बेरोजगारी बढ्नुको अर्को मुख्य कारण भनेको क्षमता भएको मान्छेले भनेको जस्तो अवसर नपाउनु पनि हो l खेलकुददेखि सरकारी कामहरूसम्म सबैमा भ्रष्टाचार हुन्छ ।  कामका लागि योग्य व्यक्तिकाे सट्टा गोजीभरि पैसा भएका वा ठुला मान्छेका भनसुनले आएका असक्षम व्यक्तिले त्यो अवसर पाउँछन् l

गाउँमा भएको जमिनलाई बाँझो छोडेर परदेशमा मजदुरी र किसानी गर्ने, भेडाबाख्रा चराउन र त्यो तातो ५० डिग्रीको घाममा रगत पसिना बगाउने नेपालीहरूको कारणले पनि हाम्रो देश खोक्रो हुँदै छ भन्दा गलत नहोला |आफ्नो देशमा भएको अमूल्य जमिनलाई लाख रुपैयाँ मूल्य लगाई परदेश जानुको सट्टा त्यही जमिन प्रयोग गरी लाखौं रुपैयाँ बनाउन सकिन्छ भन्ने सोच नआएसम्म हाम्रो देशमा विकास हुन सक्दैन । बनेपामा भएका राजु घिसिङ जसले ड्र्यागन फ्रुट खेती गरी महिनाको ३ देखि ४ लाख कमाइ गरी पाँचजनालाई रोजगारी दिएका छन् । माेरङका अधिकांश महिलाहरूले सिलाइको काम गरी आफू र आफ्नो परिवारलाई राम्रोसँग पालिरहेका छन् । यी केही उदाहरणहरू हुन् जसले देशमै केही गर्न सकिन्छ भन्ने सोचलाई प्रमाणित गरेका छन् ।

भष्टाचार कम गर्ने, योग्यता भएका मान्छेलाई अवसर दिने, शिक्षा र अस्पतालको विकास गर्ने, नवीकरणीय स्रोतको सही ढङ्गले उपयोग गर्ने र परदेशमा बसी देश विकास भएन भन्नेले देशका लागि केही योगदान दिने हो भने वैदेशिक रोजगारी र देशमा बेरोजगारीकाे समस्या जरैदेखि समाप्त हुन्थ्यो होला ।

Living in the era where the internet is the topmost priority every day the source of relaxation is all the social media apps we use, every leisure time we get we go through our phones I am one of those people. There is a lot of social media. The one I use the most is “Youtube”. I watch a lot of videos to get me through my day and also when relaxing after a long day of classes. Here are my top 3 favorite YouTubers who helped me get motivated and cope to get through my day and leisure time.  

My first and favorite Youtuber is “Casey Neistat”. He is the best filmmaker in the youtube community without a doubt for me. He has more than 12 million followers on his channel. One of the main reasons he is my favorite Youtuber is the way he shoots his vlogs, completely different from other vloggers his vlogs are like movies with those crazy drone shots, cinematics, and third-person shots. It feels like watching a movie and is really really inspiring. Some of his greatest videos that have crazy views, and really got me into his channels are Make it count, Snowboarding in NYC, Bike lanes, Do what you want, etc. He is one of the best influencers on youtube that really inspired me to learn filmmaking and cinematics. It also taught me much in my life and also got a lot of happiness from watching his videos.

My second favorite Youtuber is Peter Mckinnon. He is also a filmmaker and photographer, with more than five million subscribers. He is really good with cameras, and his photos are crazy. He is one of the best filmmakers and photographers. In his vlogs, he talks about camera gears, basics, equipment, and other camera stuff, along with that teaches us how to edit photos and all. His “My Bucket Shot” video was the first one I watched which really inspired me to get into photography, and really make me fall in love with his channel. He has good content that motivates one as well as helps to learn a lot about photography and camera stuff.

My third favorite Youtuber is Sisan Baniya. He is a Nepali Youtuber with nearly 500k subscribers. He is one of the best vloggers in Nepal with good content. He makes different types of vlogs, among them, his traveling vlogs are the main ones that attracted me to his videos. His cinematography in the vlogs is the one that really makes him pop out from other YouTubers. His videos are of high quality, and his way of showing the places he visits is phenomenal. His videos really give you chills and can get through a day without even noticing. His travel vlogs really make you feel like your presence in real life and not just in videos.

At last, all of these three YouTubers are my favorite ones and their videos are what really motivates me. All of these three YouTubers have their unique and creative ways of making videos and showing their life. In my opinion, these three YouTubers are the ones that everyone should watch. Since their videos are really worth the time.

Industries are big as well as small; they vary according to the available resources, means, and place. Cottage industries belong to the small industries. Cottage industries need very little manpower, resources, small machines, and investment in comparison to big industries. Such industries can be carried out independently by individuals.

 In countries like Nepal, there are big industries in the capitals and few in developing towns whereas in rural areas people are dependent upon cottage industries and agriculture. Goods produced by cottage industries are made of pure materials and are healthy for people's health. Basket making, spinning, weaving, bee-keeping are some of the examples of cottage industries. 

 Cottage industries provide employment, especially to the lower class. Such types of industries are especially helpful to the peasants who are out of work for the major part of the year. Mainly people are involved in agriculture as well as in cottage industries for a better lifestyle. For example, people are involved in beekeeping so that they can sell the honey through their own cottage industries.

There are many cottage industries in the rural areas which need to be managed and developed properly. The cottage industries department head is helping them to improve and provide materials to the people who can't afford them. Training centers are also there for the improvement of the cottage industry.

धेरै पहिले एक बुद्धिमान ऋषि थिए जो राज्यको बाहिरी इलाकामा बस्ने गर्थे । सबैका समस्यामा सल्लाह दिने, निस्स्वार्थ भएर तिनीहरूलाई ठिक बाटो देखाउने र जिज्ञासाका उत्तरहरू खोज्नेजस्ता कार्यमा मद्दत गर्थे ।

एक दिन एकजना मानिस एक घटनामा आफ्नो सबै सम्पत्ति गुमाएपछि ऋषिलाई खोज्दै आयो र धेरै सम्मानजनक तरिकामा ऋषिसँग सल्लाह माग्याे । सधैँ जस्तै ऋषिले खुसीका साथ त्यस मानिसलाई मद्दत गरे र उसलाई यसो भने, "जङ्गलबाट दाउरा बटुल्नुहोस् किनभने जाडोको लागि मानिसहरूले सकेसम्म धेरै काठ लिने छन् ।" त्याे मानिसले ऋषिलाई धन्यवाद दियाे र बिदा भयाे । 

केही महिनापछि वसन्त आयो र फेरि त्याे मानिस ऋषिसामु आयाे । यस पटक त्याे मानिस थोरै अहङ्कारी भएकाे थियाे, तैपनि ती साधुको लागि सम्मान देखायाे । त्याे मानिस अझ बढी चाहन्थ्याे त्यसैले ऊ ऋषिसँग सल्लाह लिनका लागि आयाे । "जङ्गलबाट आलु जम्मा गर्नुहोस् र ती मानिसहरूलाई बेच्नुहोस्", ऋषिले भने । त्यसपछि त्यो मानिस ऋषिलाई धन्यवाद नभनी बाहिर निस्कियाे । 

ग्रीष्म आइपुगेको थियो र ऋषिले त्याे व्यक्तिलाई जाँच गर्ने निर्णय गरे । त्यसैले उनी उसको पसलमा गए, तैपनि त्यस मानिसले त्यसपटक उनलाई अभिवादन गरेन । अझ उसले ऋषिलाई उनको भत्किएको घरमा जान पनि भन्याे । ऋषिले यसको कुनै वास्ता गरेनन् र उसकाे भण्डारमा आलुको ठुलो पहाडमा देखेपछि त्यस मानिसलाई भने, "तपाईंले यी आलुहरू किनबेच गर्नुपर्दछ र अरू केही अर्कै कुरा खोज्नुहोस् ।" पहिले नै आलुबाट यति धेरै नाफा कमाइसकेकाे व्यक्तिले त्यसो गर्न मानेन र ऋषिलाई धम्की दियाे । त्यसपछि ऋषि चुपचाप आफ्नो घर गए । 

गर्मीको बिचमा त्यो मानिस ऋषिको घरमा रोइरहेको थियो र ऋषिसँग उसले आफूलाई सहयोग गर्न बिन्ती गर्याे । उसले बतायाे कि उसको सबै आलुहरू कुहिन थाले र उसको पसल यति फाेहर भयो कि राजाले त्यसलाई त्यहाँबाट हटाउन लगाए । ऋषिले जवाफ दिए, "लोभको बाटोमा आफूलाई गुमाएकाहरूलाई म मद्दत गर्न सक्दिनँ । जाऊ, फेरि यहाँ फर्केर नआउनू।” त्याे मानिस ऋषिको ढोकाबाहिर रुन थाल्याे तर उसले कुनै उत्तर भेटेन । 

This is a well-made animated movie. This is a kind of movie in which we feel joy as well as sorrow as the movie makes progress.

As a wild youth, elementary school student Shouya Ishida sought to beat boredom in the cruelest ways. When the deaf Shouko Nishimiya transfers into his class, Shouya and the rest of his class thoughtlessly bully her for fun. However, when her mother notifies the school, he is singled out and blamed for everything done to her. With Shouko transferring out of the school, Shouya is left at the mercy of his classmates. He is heartlessly ostracized all throughout elementary and middle school, while teachers turn a blind eye. Now in his third year of high school, Shouya is still plagued by his wrongdoings as a young boy. Sincerely regretting his past actions, he sets out on a journey of redemption: to meet Shouko once more and make amends. Koe no Katachi tells the heartwarming tale of Shouya's reunion with Shouko and his honest attempts to redeem himself, all while being continually haunted by the shadows of his past.

This movie is ranked 11th and scored 9.00 in myanimelist.net so far. It is a combination of Drama, School, and Shounen. It was made and released on Sep 17, 2016. Its duration is 2hr and 10 min. I personally recommend this movie to watch if you like animated movies or series. 

सबैको जीवनमा बाल्यकाल सबैभन्दा रमाइलो र यादगार समय हो । कसैले पनि बाल्यकालका घटनाहरू बिर्सिन सक्दैनौँ चाहे ती सुखद हाेउन् वा पीडादायी । बाल्यकाल त्यो समय हो जसले भविष्यलाई आकार दिन्छ । सबैका आआफ्नै अनुभव हुन्छन् र ती अनुभवहरूलाई हामीले जीवनभरि नै सम्झन्छौँ । यसबाहेक यो जीवनको सुनौलो अवधि हो जसमा हामी नैतिक मूल्य, अनुशासन आदि सिक्न सक्छौँ । 

मेरो बाल्यकालको बारेमा कुरा गर्दा म काठमाडौँमा जन्मेर हुर्किएकी हुँ । म मेरा आमाबुबाकी एक्ली सन्तान हुँ, यद्यपि म एक्ली छाेरी हुँदा पनि मलाई त्यस्तो एकाकीपन महसुस भएन किनभने हामी संयुक्त परिवारमा बस्छौँ । मेरा दुईजना दाइ, एउटा भाइ र एउटी बहिनी छन् । हामी सबै बच्चामा निक्कै खेल्थ्यौँ । हामीले यति धेरै सम्झनाहरू बनाएका छौँ कि हामी अहिले ती घटना सम्झिँदै हाँस्दछौँ । हामी फुटबल, लुकाछुपी, दौड र अन्य धेरै खेलहरू खेल्थ्यौँ । एउटै घरमा सबै परिवार बस्दा छुट्टै रमाइलो हुन्छ । सबै चाडपर्व सँगै मनाउन पाइन्छ । बाल्यकालमा मलाई दसैँ, तिहार र होली निक्कै मन पर्थे । होलीमा हामी सबै बच्चाहरू मिलेर एकअर्कालाई रङ्ग लगाउँथ्यौँ, पानी छ्याप्थ्यौँ अनि घरमा निक्कै रमाइलो वातावरण हुन्थ्यो । हामीलाई हाम्रो हजुरबुवाले घुमाउन लग्नु हुँदा निक्कै खुसी लाग्थ्यो । हजुरआमाले पनि हामीलाई चकलेटहरू किनिदिनुहुन्थ्यो र हामी सबै मिलेर खन्थ्यौँ । हामी बच्चाहरू छुट्टाछुट्टै विद्यालयमा पढ्थ्यौँ त्यसकारण कसैको एक दिन छुट्टी हुँदा अरूको हुँदैनथ्यो अनि हामीमध्ये एकजनाको छुट्टी भयो भने हामी सबै विद्यालय जानु परेकामा रुन्थ्यौँ । आहिले यो सबै सोच्दा निक्कै हाँसो लाग्छ । मेरो बाल्यकाल मामाघरमा पनि निक्कै बित्यो । मलाई मामाघर जान निक्कै रमाइलो लाग्थ्यो र अझ पनि लाग्छ । लामो बिदा हुनेबित्तिकै म मामाघर गइहाल्थेँ । त्यहाँ मेरी हजुरआमाले मलाई एकदम माया गर्नुहुन्छ र उहाँको हातबाट बनेकाे मिठो खाने कुरा मलाई एकदमै मन पर्छ । मेरा आमाबुबासँगको सम्बन्ध निक्कै घनिष्ट थियो र अझ पनि छ । उहाँहरूले बाल्यकालमा मलाई चाहिएका कुराहरू, मेरा इच्छाहरू सबै पुरा गर्दिनुहुन्थ्यो । नराम्रो कुरा गरेमा गाली पनि गर्नुहुन्थ्यो । यसरी नै मैले राम्रो र नराम्रो कुराबिचकाे फरक थाहा पाएँ । 

मेरो बाल्यकालका दिनका सम्झनाहरू मेरो दिमागमा अझै ताजा छन् । बाल्यावस्था पक्कै पनि मेरो जीवनको मन पर्ने चरण हो । यी सबै सम्झनाहरू म सधैँ मस्तिष्कमा साँचिराख्ने छु । कहिलेकाहीँ ती रमाइला दिनहरू फिर्ता आउन् जस्तो पनि लाग्छ तर हामीसँग आहिले बाँकी रहेका कुरा भने ती क्षणका यादहरू मात्र हुन् । बाल्यकालका दिनहरू र तिनकाे सम्झना म कहिले बिर्सिन सक्दिनँ । 

इन्टरनेट कम्प्युटरको सबैभन्दा ठुलो विश्वव्यापी सञ्चार नेटवर्क हो । आजकल धेरै मानिसहरू इन्टरनेटमा निर्भर छन् । इन्टरनेट सर्फिङ्ग अब धेरै सजिलो छ । लगभग सबै देशहरू, गाउँहरू, सहरहरूमा इन्टरनेट उपलब्ध छ । इन्टरनेट एक धेरै उपयोगी उपकरण साबित भएको छ I यसले हामीलाई संसारको कुनै पनि कुनामा रहेका मानिससँग कुराकानी गर्न सम्भव बनाएकाे छ । यसले हामीलाई नयाँ व्यक्तिहरू भेट्न र नयाँ ठाउँहरू पत्ता लगाउनको लागि अनुमति दिँदै छ जसका बारेमा हामी अझ सचेत थिएनौँ । इन्टरनेट सजिलैसँग सबैका लागि पहुँचयोग्य छ किनकि यो सस्तो उपकरण हो I

आजकल मानिसहरू सजिलैसँग इन्टरनेटको प्रयोगबाट सिक्न सक्छन् I इन्टरनेटमा धेरै उपयोगी जानकारी छ जसले बच्चाहरूलाई आज सजिलोसँग सिक्न मद्दत गर्दछ I इन्टरनेटले बच्चाहरूमा राम्रोका साथसाथै नराम्रो प्रभाव पनि पार्छ । इन्टरनेट र कम्प्युटरहरूको अव्यवस्थित प्रयोग धेरै हानिकारक हुन सक्छ । बच्चाहरू कम्प्युटर स्क्रिनहरूको अगाडि घण्टाैँसम्म साइटहरू र कार्यक्रमहरू हेर्दै, भिडियो गेमहरू खेल्दै बस्दा उनीहरूको दिमागमा प्रतिकूल प्रभाव पर्न सक्छ । कम्प्युटरको अगाडि लामो समय बसिरहँदा बढ्दो उमेरका बच्चाहरूलाई यसले शारीरिक रूपले कमजोर बनाउँछ । इन्टरनेटले बच्चाहरूलाई मानसिक प्रभाव पनि पार्न सक्छ । इन्टरनेटले बच्चाहरूलाई राम्रा र नराम्रा दुवै किसिमका जानकारीहरू देखाउँदछ । यदि बच्चाहरूले इन्टरनेटमा के ठिक र के गलत भन्ने कुरा छुट्याउन सकेनन् भने यसले उनीहरूमा नकारात्मक प्रभाव पार्न सक्छ ।  

इन्टरनेटका राम्रा र नराम्रा दुवै पक्षकाे प्रभाव मानिसमा देख्न सकिन्छ I इन्टरनेटको प्रयोग कसरी हुन्छ भन्ने कुरा चलाउने मानिसमा निर्भर गर्दछ तर यो निर्णय बालबालिकाहरूले लिन सक्दैनन् I त्यसैले इन्टरनेट प्रयोग गर्दा तिनीहरूका अभिभावकहरू अगाडि हुनु आवश्यक छ I त्यसपछि मात्र बालबालिकाहरूले इन्टरनेटलाई सकारात्मक कार्यका लागि प्रयोग गर्न सिक्छन् I

In the January transfer window of the 2020/2021 season, many Manchester United fans believed that they would get a right-winger on Sancho, but sadly United completed the signing of the 18-year-old wonder kid Amad Diallo from Atlanta. Though Manchester United was keen to sign a right-winger, they risked it all this season on having Anthony Martial playing the wing. Manchester United always scout the young talents so it was not a shock that the deal will go through. 

Apart from signing a potential baller, United had other priorities to sort out. Especially the backline of our defense. Manchester United have conceded 31 goals this season, only 5 less than last season despite playing only 24 matches. The backline needs to get some upgrade. 

Despite the pairing of Harry Maguire and Victor Lindelof as our starting defense, I believe Harry needs someone who is fast at the ball and can make quick tackles, and compliment his lack of pace and reaction.

कलेज‌ ‌जाने‌ ‌र‌ ‌पढ्ने‌ ‌मेरो‌ ‌बच्चै‌‌देखिको‌ ‌सपना‌ ‌थियो ‌तर‌ ‌यो‌ ‌साल‌ ‌कोरोनको‌ ‌महामारीले‌ ‌यो‌ ‌सम्भव‌ ‌हुन‌ ‌सकेको‌ ‌थिएन ।‌ ‌अन्त्यमा‌ ‌६/७‌ ‌महिनापछि‌ ‌हाम्रो‌ ‌कलेज‌ ‌खुलेको‌ ‌थियो ।‌ ‌म‌ ‌पहिलो‌ ‌पटक‌ ‌कलेज‌ ‌जानको‌ ‌लागि‌ ‌धेरै‌ ‌उत्साहित‌ ‌थिएँ ।‌ ‌उही ‌समयमा ‌म‌ ‌थोरै‌ ‌घबराएँ‌ ‌किनभने‌ ‌हाम्रो‌ ‌पहिलो‌ ‌दिनमा‌ ‌परीक्षा‌ ‌थियो ।‌ ‌परीक्षा‌ ‌पनि‌ ‌भौतिक‌ ‌विज्ञानको ।‌ ‌कलेज‌ ‌जाने‌ ‌उत्साहमा‌ ‌मैले‌ ‌राम्रो‌‌सँग‌ ‌केही ‌पढेकी ‌पनि‌ ‌थिइनँ ।‌ ‌त्यो‌ ‌दिन‌ ‌बिहान‌ ‌९‌ ‌कहिले‌ ‌बज्छ‌ ‌र‌ ‌म‌ ‌घरबाट‌ ‌निस्किऊँ ‌जस्तो‌ ‌भइसकेको‌ ‌थियो ।‌ ‌म ‌गाडीबाट‌ ‌उत्रेँ ।‌ ‌उत्रिने‌बित्तिकै‌ ‌मैले‌ ‌मेरो‌ ‌साथी‌‌लाई‌ ‌भेटेँ ।‌ ‌हामी‌ ‌भित्र‌ ‌पस्याैँ ।‌ ‌कुन‌ ‌क्लास,‌ ‌कुन‌ ‌तला,‌ ‌कहाँ‌ ‌जाने‌ ‌केही ‌पनि‌ ‌थाहा‌ ‌थिएन ।‌ ‌बल्ल‌तल्ल‌ ‌हामी‌ले ‌हाम्रो‌ ‌कक्षा‌ ‌पत्ता‌ ‌लगायौँ ।‌ ‌ ‌

म‌ ‌मेरा‌ ‌नयाँ‌ ‌साथीहरूलाई‌ ‌भेट्न‌ ‌एकदम‌ ‌उत्साहित‌ ‌थिएँ ।‌ ‌कक्षामा‌ ‌पुग्दा‌ ‌लगभग‌ ‌सबै‌जना‌ ‌आइसकेका‌ ‌थिए ।‌ ‌पहिलो‌ ‌पल्ट‌ ‌कक्षामा‌ ‌जान‌ ‌त‌ ‌कस्तो‌ ‌लाज‌ ‌लागेको‌ ‌थियो ।‌ ‌हामी‌ ‌एक‌ अर्काको‌ ‌मुख‌ ‌हेर्दै‌ ‌भित्र‌ ‌गयौँ ।‌ ‌त्यत्रो‌ ‌६/७‌ ‌महिनादेखि ‌देखेका ‌साथीहरूलाई ‌चिन्नै‌ ‌गार्हो‌ ‌भयो ।‌ ‌अनलाइन‌ ‌कक्षामा‌ ‌भिडियो‌ ‌खोल्दा‌ ‌मात्र‌ ‌देखेकी ‌थिएँ ।‌ ‌त्यसमाथि‌ पनि ‌सबैले‌ ‌मास्क‌ ‌लगाका‌ ‌थिए ।‌ साथीहरूलाई‌ ‌भेटेर‌ ‌अलि‌ ‌अलि‌ ‌पढेको‌ ‌पनि‌ ‌परीक्षा‌ ‌दिने‌ ‌बेला‌सम्म‌ ‌सबै‌ ‌बिर्सिसकेछु ।‌ ‌बल्ल‌ ‌तल्ल‌ ‌पास‌ ‌हुने‌ ‌गरी ‌चाहिँ ‌लेखेँ ।‌ ‌त्यसपछि‌ ‌हामी‌ ‌एकछिन‌ ‌गफ‌गाफ‌ ‌गरेर‌ ‌घर‌ ‌फर्कियौँ ।‌ ‌मेरो‌ ‌कलेज‌ ‌जाने‌ ‌सपना‌ ‌पनि‌ ‌पुरा‌ ‌भएकोमा‌ ‌म‌ ‌धेरै‌ ‌खुसी‌ ‌थिएँ ।‌ ‌२‌ ‌हप्ता‌‌पछि‌ ‌हाम्रो‌ ‌परीक्षा‌ ‌सकियो ।‌ ‌३‌ ‌दिन‌ ‌खेलकुद‌ ‌भयो‌ ‌अनि‌ ‌हामी‌ ‌कलेजमै‌ ‌गएर‌ ‌पढ्न‌ ‌थाल्याैँ ।‌ ‌ ‌

मेरो‌ ‌कलेजका ‌शिक्षक‌ ‌र‌ ‌शिक्षिकाहरू ‌पनि‌ ‌निकै‌ ‌मिल्ने‌ ‌हुनुहुन्छ ।‌ ‌एकदम‌ ‌राम्ररी‌ ‌बुझाएर‌ ‌पढाउनु‌‌हुन्छ ।‌ ‌हँसीमजाक‌ ‌पनि‌ ‌गराउनु‌हुन्छ ।‌ ‌यस्ताे वातावरण ‌पाएपछि‌ म ‌राम्ररी‌ ‌कलेज‌ ‌गएर‌ ‌पढ्न‌ ‌थालेकी छु ।‌ बिहान‌ ‌९‌ ‌बजे‌देखि‌ ‌बेलुका‌ ‌४‌ ‌बजे‌सम्म‌ ‌कलेजमै‌ ‌हुँदा‌ ‌घर‌ ‌आएपछि‌ ‌सारै‌ ‌थाक्छु ‌तर‌ ‌के ‌गर्नु, गृहकार्य‌ ‌पनि‌ ‌गर्नै‌पर्यो ।‌ ‌गृहकार्य‌ ‌सक्दा‌ ‌९‌ ‌बज्छ ।‌ ‌एकछिन‌ ‌किताब‌ ‌हेरेर‌ ‌सुत्दा‌ ‌ठिक्क‌ ‌हुन्छ ।‌ ‌यसरी‌ ‌७‌ ‌महिनासम्मको‌ ‌अनलाइन‌ ‌क्लास‌पछि ‌आफ्ना‌ ‌साथी‌भाइहरूलाई‌ ‌भेट्दा ‌निकै‌ ‌रमाइलो‌ ‌महसुस‌ ‌भयो ।‌ ‌ ‌