Written by: Sakshyam Karna - 26013, Grade X
Posted on: 13 September, 2023
जे कटलर आफ्नो मधुरो उज्यालो होटेलको कोठामा एक्लै बसेका थिए । उनी ओलम्पियामा लगातार चौथो पटक रोनी कोलम्यानपछि दोस्रो स्थानमा आएका थिए । यो निल्नको लागि तितो चक्की थियो । शङ्काले उसको दिमागको छेउँमा कुदियो । उसले रोनीलाई हराउन सक्छ ? यो पनि सम्भव थियो ? तर जे सजिलै हार मान्ने व्यक्ति थिएनन् । उसले ऐनामा आफैँलाई हेर्दा, उसलाई थाहा थियो कि, यो हारले उसलाई परिभाषित गर्न सक्दैन ।
"धिक्कार, जे, फेरि होइन," उसले मनमनै गुनगुनायाे । उसले पहिलेभन्दा धेरै कडा तालिम लिएको थियो, जिममा घण्टाैँ लगाएको थियो । अझै पनि यस्तो देखिन्छ, कि ऊ सधैँ दोस्रो उत्कृष्ट हुने भाग्यमा थियो । ओछ्यानको छेउँमा बसेर । आफ्नो टाउकोमा प्रतिस्पर्धा दोहोर्याउँदा जयको दिमाग दौडियो । रोनी फेरि एक पटक अपराजित थियाे । उनको शरीर,भाव निर्दोष थियो । यो आफ्नो सिंहासनमा दृढताका साथ रोपिएको राजालाई पदच्युत गर्ने प्रयास गर्नु जस्तै थियो । जे लगातार मुकुटको अभावमा डुबेको थियो । त्यसपछि, उसको दिमागमा एक फरक विचार आयो । एक विचार जुन उसले वर्षौंदेखि पालनपोषण गरेको थियो । एक विचार जसले उसलाई सबै अवरोध र निराशाहरू पार गरिरह्यो । किनभने आखिर जित्न सक्छु भन्ने विश्वास थियो । उसले प्रयास गरिरहनुपर्यो, आफैँलाई धकेल्नु थियो ।
जय उठेर र झ्यालमा गयाे । तल सहरको बत्तीहरू हेर्दै । रातको अन्धकारले उसले भित्रको अनिश्चिततालाई झल्काएको जस्तो देखिन्थ्यो । तर, शङ्कालाई उसले खान दिन सकेन । उसले आफ्नो सुरुवातबाट धेरै लामो यात्रा गरिसकेको थियो । उसले अहिले छोड्न धेरै कडा परिश्रम गरेको थियो । बडिबिल्डर बन्ने सपना बोकेको एक ठुलो किशोरकिशोरीले पहिलो पटक जिममा पाइला राखेको याद आयो । उनले रोनी कोलम्यानलाई म्यागजिनको कभरमा देखेका थिए, र त्यो छविले उनको भित्र आगो प्रज्वलित गरेको थियो । उनी रोनी जस्तै बन्न चाहन्थे । त्यो ओलम्पियाको मञ्चमा उभिन र विश्वको उत्कृष्टको ताज बन्न चाहन्थे । वर्षौंको दौड र अथक परिश्रममार्फत् आफ्नो शरीर परिवर्तन गरेका थिए । उनले पदकहरू जितेका थिए । ओलम्पिया चरणमा आफ्नो स्थान बनाए ।
उसले झ्याल बाहिर हेरिरह्यो । उसले साेच्याे कि निर्णायकहरूले कसरी प्रतिस्पर्धा गरे भनेर नियन्त्रण गर्न सक्दैनन् । उसले आफूलाई नियन्त्रण गर्न सक्नुहुन्थ्यो । उसको आफ्नै समर्पण, र उसको महानताको अथक प्रयास । उसलाई थाहा थियो कि यदि उसले आफैलाई धकेल्यो । पूर्णताको लागि प्रयास गरिरह्यो भने, उसको समय आउनेछ । जय झ्यालबाट फर्कियो र ऐनामा फर्कियो । उसले आफ्नो प्रतिबिम्ब हेर्यो, उसको शरीर अझै प्रतिस्पर्धाबाट पम्प भयो । उनले पसिना र आँसु देखे जुन हरेक प्रतिनिधि, प्रत्येक सेट, हरेक खानामा गएको थियो। उसले आफ्नै आँखामा दृढता देख्यो।"म सक्छु र म गर्नेछु," उसले आफैँसँग फुसफुसाउँदै भन्यो । उसले आफैँलाई गरेको प्रतिज्ञा थियो। उसले प्रयास गरिरहन्छ, धकेल्दै रहन्छ, र जित्न सक्ने क्षमतामा विश्वास गरिरहन्छ अब ।
अगाडिको बाटो अनिश्चित थियो, र शरीर निर्माणको संसारमा कुनै निश्चित थिएन । तर जे त्यहाँ उभिएपछि, उसलाई एउटा कुरा पक्का थाहा थियो । उसले आफ्नो सपनालाई कहिल्यै छोड्ने छैन। रोनी कोलम्यान अहिलेको लागि ओलम्पिया चरणको राजा हुन सक्छ, तर जे कटलर एक दिन त्यो मुकुट लिन कटिबद्ध थिए । र शरीर सुगठनको संसारको शीर्षमा उभिने, विजयी र गर्व नगरुन्जेल ऊ फिर्ता आउने, लडाइरहने थियो ।
