Written by: Aarya Chhetry - 24006, Grade XI
Posted on: 24 November, 2022
उमेर थियाे सानै तर चाेर खाेई चाेर खाेई ?
भनेकाे राम्राे याद छ मलाई
छाेरीले नाम कमाउँदिन
बुबाआमाले पालन गरे याे भनाइ ।
जन्मिदै बाेझ भनेर नामाकरण गरियाे
म दुधे सानाे बालकलाई
दुःखका बादल आकाशमा जब भरिए
फाल्न हतारिए मलाई
विद्यालयबाट लिन पाइन ज्ञान
सबै आमाले भनेकाे पत्याएँ
सबै कुरा साँचा नहुने रहेछन्
उमेर पुगेपछि थाह पाएँ ।
आँखा तल, टाउकाे झुकेकाे
अनुहार दन्किँदा पनि चुप बसेँ
सातै वर्षकाे उमरमा तेराे भाेलि विहेभन्दा
मजाक सम्झेर हाँसे, पछि मात्रै चाल पाएँ ।
बुबाकाे उमेरका पुरुषहरू घरमा
बन्दी जसरी कटाउन थालेँ, दिनहरू
भन्नका लागि मात्र थिएँ म बुहारी
दास भनी जिस्काउँथे नन्दहरू ।