Written by: Aakanchhya Khadka - 27001, Grade VII
Posted on: 03 February, 2022
आरती कक्षा ७ मा पढ्दै आएकी एक छात्रा थि ई ।ऊ मोबाइल भनेपछि हुरुक्कै हुन्थी । पहिले-पहिले भौतिक कक्षा हुँदाखेरि भने सधैँ राम्रो नतिजा ल्याएर पास हुन्थी । पढाइबाहेक अरू क्रियाकलापहरूमा पनि राम्रो गर्थी ।
योपल्ट भने कोरोना महामारीका कारण अनलाइन कक्षा भइरहेको थियो। अनलाइन कक्षामा पनि ऊ राम्रो गर्दै थि ई तर अनलाइन कक्षा हुँदै जाँदा उनको मोबाइलप्रति मोह बढ्न थाल्यो । ऊ धेरै समय मोबाइल ल्यापटप र कम्प्युटरमा बिताउन थाली । यो कुरा उसकी आमाले लेख्न थालिन् र आरतीले मोबाइल धेरै चलाउन थालेको महसुस गर्न थालिन् । आमाले आरतीलाई मोबाइल थोरै चलाउन र त्यसको सट्टा किताबहरू पढ्नु भनी सम्झाउनुभयो तर आरतीमा केही परिवर्तन आएन। आमा मोबाइल धेरै नचलाउनु भनिरहनुहुन्थ्यो । कहिलेकाही समय समयमा मोबाइलको पासवर्ड पनि परिवर्तन गरिदिनुहुन्थ्यो तर पासवर्ड परिवर्तन गरेको १ देखि २ घण्टापछि पनि आरतीले मोबाइल चलाइरहेको पाइन्थ्यो । घरका कामहरू गर्ने बेला पनि आरती मोबाइल गीत सुन्दै काम गरिरहेकी हुन्थी । आमाले उसलाई भन्नुभयो "काममा राम्रोसँग ध्यान हुँदैन ! एउटा काम एकचोटि मात्र गर तर पूरा ध्यान दियर गर ।" आरतीले आमाले भनेको कुरा एक कानबाट सुनेर अर्को काण्डबाट उठाउने गर्थी ।
एकदिन सधैँ झैँ आरती गीत सुन्दै खाट मिलाउँदै थिई। खाटनजिकै एउटा हिटर थियो । जाडोको मौसमको चिसोले गर्दा उसले हिटर बालेकी थि ई। खाट मिलाउन भनेर उसले खाटमा भएका सिरक र सिरानी खाटबाट झारी । आमाले सिरक एक दुई दिन अगाडीमात्र बजारबाट ल्याउनुभएको थियो । हिटरले गर्दा सिरक नै डढेछ ।आरतीको ध्यान मोबाइलमा भएको कारण उसले केही चाल पाइन । केही समयपछि उसलाई केही डढेको गन्ध आयो । सिरक त डढेको पो रहेछ । डढेको गन्धका कारण आमा पनि कोठामा आउनुभयो । सिरकमा त कत्रो दुलो परेको रहेछ । आमाले आरतीलाई धेरै गाली गर्नुभयो ।उसले कुटाइ पनि खा ई । आमाले मोबाइल लग्नुभयो । आरतीलाई आफ्नो मोबाइलको मोह महसुस भयो । त्यस दिनदेखि उसले मोबाइल थोरै चलाउन थाली ।