रात

Written by: Kirtan Poudyal - 23024, Grade XI

Posted on: 03 December, 2021

कुनै कुनै रात निद्रा लाग्दैन मलाई
भित्रबाट खान्छ मलाई मेरो भविष्यको सोचाइले 
यता फर्किन्छु, उता फर्किन्छु, घोच्छ मलाई त्यसले 
ओछ्यानले होइन मानिसको तिखाे बोलाइले ।

जब रातको अँध्यारोमा केही देखिन्न, 
गर्न नसकेको कामको छविले पार्छ मेरो मन खिन्न 
चारैतिर शान्त वातावरण हुन्छ, 
कानमा नदी अफसोसको बग्छ ।

राम्ररी नकसिएको धाराबाट जब तप तप खस्छ पानी 
नयनअगाडि आउँछन् मेरा नराम्रा आनीबानी
अनि भुक्छन् गल्लीका कुकुरहरू 
झस्केर साेच्छु, अब त सोच्नुभन्दा सुत्छु बरु !

कम्बल ओढ्छु त्यो चिसो रातमा 
तर न्यानो हुन्छु म मेरो सफलताको सपनीमा 
त्यतिकैमा गुन्जिन्छन् मेरा प्रशंसाहरू कानमा 
हरे ! मख्खै परेर फुल्छ मेरो नाक सानमा ।

सोचै सोचमा पुग्छु कहाँ कहाँ 
अनि घडीको टिक टिक आवाज आउँछ त्यहाँ 
समय बिस्तारै बितेको मलाई थाहा हुन्छ
त्यसपछि भन्छु आफूलाई, ‘अब त सुत बाबु ! भोलि चाँडै उठ्नु छ ।