प्रकृतिकाे माेह

Written by: Pricosva Shrestha - 29059, Grade VII

Posted on: 14 March, 2024

दुइतीन दिनपछि घरबाट बाहिर निस्किएकी म

आकाशमा घण्टै हेरूँ जस्तै लाग्यो

घाम, बादल र पशुपंक्षीबाहेक अरू केही थिएन ।

 

पृथ्वीले आफ्नो रूप फेरे जस्तै पनि लाग्यो

झरनाको पानी भर्दा अझ मन लोभ्यायो

हरिया जमिन, नीलो आकाश, रुख, बोट बिरुवा ।

बाहिर बस्दाबस्दै मेराे मन लाेभ्यायाे ।

 

कहिले अन्त्य हुँदैन भन्ने लाग्यो

अलि पर पुगेपछि जनावहरूमा मेरो आँखा गयो

कति आनन्द र खुसी देखिन्थे 

हरियालीपनमा तिनले तिर्सना मेट्थे ।

 

जरायो, खरायो , बिरालो , गाई रमाउँदै थिए

पहाड पनि मुसुक्क हाँसे, लाखौ प्राणी हासे झैँ

प्रकृति र त्यहाँका आवाजबाहेक अरू केही छैन 

तिनै सुन्दरतामा आँखाकाे तिर्सना मेटिँदैन । 

 

एकछिन सपना हो कि बिपना हो 

छुट्याउन सकिन

प्रकृतिको सुन्दरता हराएँ म

पृथ्वीमा म एक्लो मानिस जस्तै थिएँ ।

त्यस्तो आनन्द ठाउँमा मैले  तपस्या गरेँ ।