हामी मानव

Written by: Shabdika Nepal - 28029, Grade VIII

Posted on: 19 February, 2024

म एउटा एक वर्षीय बालक हुँ, 

मलाई, के गर्ने, के नगर्ने 

थाहा नै हुँदैन, 

म, आफूभन्दा ठुलाले भनेको कुरा 

कहिले मान्छु, कहिले मान्दिनँ, 

म खान, पढ्न, लुगा लगाउन 

केही पनि गर्न जान्दिनँ, 

किनभने म एउटा सानो बालक हुँ, 

तर म एउटा मानव हुँ । 

 

म एक किशोर हुँ, 

मेरो मनमा अनेकौँ विचारहरू आउँछन्, 

ती विचारहरू 

राम्रा पनि हुन्छन् र नराम्रा पनि हुन्छन्, 

मलाई राम्रा र नराम्रा कुराहरूबारे थुप्रै ज्ञान छ, 

तर, ज्ञान भएता पनि म दुवै कामहरू गर्छु 

नराम्रा कामहरू नचाहे पनि गर्छु 

म एउटा मानव हुँ । 

 

म एउटा प्रौढ हुँ 

म कहिलेकाहीँ अर्काको खुसीमा रमाउँछु,
कहिलेकाहीँ अर्काको खुसी देख्नै सक्दिनँ, 

अर्काले गरेको प्रगति म आफैँ पनि गर्न चाहन्छु,

तर के भनुँ , कहिलेकाहीँ त 

अरूको प्रगति नै नहोस् भनेर भन्छु । 

म, कसैको कुभलो चाहँदिन,

तर सबैको भलो पनि चाहँदिन,

किन हो कुन्नि ? 

यस्तै भावहरू मेरो मनमा आउँछन्,

तर पनि,

म एउटा मानव हुँ। 

 

म एक वृद्ध,

म सबैको भलो होस् भन्ने चाहन्छु,

म मेरा वरिपरीका मानिसहरू

सबै खुसी हुन् भन्ने चाहन्छु,

र यी सबै कुराहरू भन्दाभन्दै,

मेरो समय यस दुनियाँमा सक्किसकेको कुरा 

थाहै पाइनँ। 

 

हामी मानिसहरू,

सबै फरक-फरक प्रकृतिका हुन्छौँ, 

कोही कस्ता हुन्छौँ भने, कोही कस्ता हुन्छौँ, 

त्यसैले हामीलाई एक-अर्काबिच तुलना भने गर्नै मिल्दैन!

तुलना गर्दै बस्ने हो भने त्यसमै जिन्दगी गएको कुरा पत्तै पाउँदैनौँ। 
 

हामी सबै छुट्टाछुट्टै मानिसहरू हौँ 

तर 

हामी मानव हौँ 

हामी मानव हौँ।