Written by: Sauharda Bajracharya - 26010, Grade X
Posted on: 30 October, 2023
भारतको एउटा राज्यमा एक व्यक्ति बस्थे, देवेन्द्र । सबैको आखाँमा देवेन्द्र एक नेक र भलाद्मी थिए । उनको मुस्कान र आचरणको कारण उनलाई राज्यमा सबैले सम्मान र प्रशंसा गर्थे । तर, नम्रता र दयाको यो अनुहार मुनि, देवेन्द्रले ठुलो एउटा षड्यन्त्र रचिरहेको थियो ।
देवेन्द्र बस्ने राज्य, एक परोपकारी र असल सम्राट, राजा विक्रमले शासन गर्थे । सबैलाई न्याय दिने र बुद्धि लगाएर मात्र निर्णय लिने उनको राम्रो बानी थियो । देवेन्द्र भने राजाको मन्त्री र निर्णय निर्माण गर्ने व्यक्ति थियो । राजा र उनको दाहिने हातले बनाएको निर्णयहरूबाट राज्यका सबैजना सहमत हुन्थे । राज्यको एउटा मुख्य भाग भए पनि देवेन्द्रलाई राजाको छायामा बस्ने इरादा थिएन । त्यसै कारण देवेन्द्रले राजालाई मारेर सिंहासन आफैँलाई दाबी गर्ने योजना बनायो ।
देवेन्द्र राज्यको हरेक काममा आचरण र बुद्धिमत्ता देखाएर राजाको झन् नजिक हुन खोजे । उनले दरबारमा आफ्नो निर्णयको हरेक भागमा आफ्नो बुद्धि चलाएझैँ गरे । उनले शासन, कुटनीति र निर्णय लिने काममा सहयोग गर्दै राजाको लागि अपरिहार्य बन्न खोजे । चाँडै उनी महाराजा विक्रमको विश्वास र स्नेह कमाउँदै मन्त्रीको श्रेणीबाट माथि पुग्दै थिए ।
समयसँगै राजामाथि देवेन्द्रको प्रभाव बढ्दै गयो । राजाको निर्णयलाई गलत निर्णयाउदै, राजालाई आफूलाई नै शङ्का गर्न लगाए । तर पनि राजातर्फ कुनै पनि नराम्रो चाल चलेनन् । देवेन्द्रको वास्तविक मनसाय लुकेको थियो । कसैलाई पनि देवेन्द्रमाथि शङ्का नै थिएन । कसैले पनि देवेन्द्रमाथि कुनै प्रश्न गर्न चाहेनन् ।
दिनहरू बित्दै गए कैयौँ महिना बित्यो, देवेन्द्रले बिस्तारै आफ्नो योजना बिस्तार गर्न थाल्यो । आफैँ एक्लैले यो काम गर्न नसक्ने उसलाई राम्रोसँग थाहा थियो । यसै कारण, उसले राज्य भित्रको मानिसहरूलाई नै चलाखीपूर्वक हेरफेर गरेर आफ्नो नजिक बनायो । आफू जस्तै समान विचार धारा भएका मानिसहरूलाई आफ्नो तर्फ ल्याउने । अनि काम सकिपछि सबैलाई एकै चोटि मारिदिने उसले योजना बनायो ।
एक साँझ, राज्यमा एउटा भव्य उत्सव मनाइने थियो र यही दिन देवेन्द्रको महान् योजना अघि बढ्ने थियो । चाडपर्वको समयमा देवेन्द्रद्वारा सञ्चालित मानिसहरूले राजामाथि अचम्मको हमला गरे । यो आक्रमण भने राजालाई डराउन मात्र गरिएको थियो । तिनीहरूले राजाको गाडी रोके र राजालाई चक्कु प्रहार गरे । कसैले केही गर्नु अघि नै आक्रमणकारीहरू लुक्न गए ।
राजा भने यस घटनापछि अत्यन्त डराए । देवेन्द्र भने राजालाई सहयोग गर्दै केही नहुने भन्दै हौसला दिए । देवेन्द्रले राजालाई अझै धेरै हेरफेर गरिरहेको थियो । उसले आफ्नो अर्को आक्रमणको योजना बनायो । अर्को आक्रमण भने केही महिनापछि मात्र हुने थियो । उसले आफ्नो टोलीलाई भेला गर्यो र अर्को आक्रमणको योजना बनायो ।
एक महिनापछि राजा अत्यन्त बिरामी भए । उनको रोग दिन प्रतिदिन बढ्दै गयो । कैयौँ हप्ता बित्यो, उनी आफ्नो ओछ्यानबाट उठ्न पनि सकेनन् । उनी मर्न लागेका थिए । मर्नु अघि राज्य कसको हातमा दिनेभन्दा, राजा विक्रमले ‘देवेन्द्र’ भने । देवेन्द्र भने यो कुरा सुनेर छक्क परे ।
राजालाई मारेर राजगद्दी लिन्छु भन्नेले यस्तो हुँदा चाँहि राजगद्दी लिने कि नलिने ? देवेन्द्रले आफूभित्र अपराधी महसुस गरे र केही हुनुअघि नै राज्य छोड्ने निर्णय गरे । पछि गएर राजाको मृत्यु नै भएन र राजा विक्रम फेरि आफ्नो राज्यको सम्राट बने ।
